Wednesday, July 31, 2013

ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၉ )



“ဒီမိုကေရစီရမွ
အမွ်ေ၀ပါ”
(၀င္းေမာ္ဦး)
ေႏြဦးေရ...
ၾကားလား
ငါ ေခၚေနတယ္
ေအာင္ေ၀း ေခၚေနတယ္။
အတၱလႏၱိတ္သမုဒၵရာကမ္းေျခကေန
ငါ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္တယ္
ေအာ္သံၾကားလား ေႏြဦး။
ပစိဖိတ္သမုဒၵရာကမ္းေျခကေန
ငါ ရမ္းေရာ္မိတယ္
ေအာ္သံၾကားလား ေႏြဦး။
အက္ဒြပ္မန္ ့ခ်္ ရဲ့
“ေအာ္သံ” မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါ...ျပည္ေျပးတစ္ေယာက္ရဲ ့
ေအာ္သံ
အိမ္လြမ္းသူရဲ့ေအာ္သံပါ။
လစ္ဘာတ႐ုုပ္တုေျခရင္းမွာ
အက်ဥ္းေထာင္ထဲက
မင္းကိုႏိုင္ကို လြမ္းဖူးတယ္။
ဂိုးလ္ဒင္းဂိတ္တံတားႀကီးေပၚမွာ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လြမ္းဖူးတယ္။
လင္ကြန္းေအာက္ေမ့ဖြယ္ဗိမာန္မွာ
ဒဂုန္တာရာရဲ ့စႏၵရားသံကို
လြမ္းဖူးတယ္။
အလြမ္းဆုံးကေတာ့
ေသြးဆုံးသြားတဲ့ အနာဂတ္ကိုပါပဲ။
ဖုန္းေမာ္ျဖစ္ျဖစ္
စိုးႏိုင္ျဖစ္ျဖစ္
ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာ
ငါတို ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါ။
၂၅ ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာ

လိုင္စင္ရ တေစၦတစ္ေကာင္ျဖစ္လာခဲ့ေလရဲ့ ...။     ။

Tuesday, July 23, 2013

ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၈ )




“မည္သို ့ပင္ျဖစ္ေစ
ခ်စ္ေနေသးသည္
ေၾကြးေၾကာ္စူးရဲ၊ အားမာန္ခဲတဲ့
တိုက္ပြဲထဲက ျပည္သူေလ”
                         (ေမာင္ေလးေအာင္)
ေအးမင္းေစာေရ
ညီေလးေရ...။
ဦးေန၀င္းေသတယ္
ေမာင္ေလးေအာင္မေသဘူး။
မန္းေခ်ာင္းလေရာင္
ေခြးတစ္ေဟာင္
ေသာင္စြန္းလို ့ထြန္း
ကၽြန္းမႀကီးကၽြန္း။
ဧရာ၀တီရယ္
မလြမ္းဘူးလား။
မင္းဘူးစား
မေကြးစား
ေရနံေခ်ာင္းစားတို ့ေရ
မလြမ္းဘူးလား။
ရဲေဘာ္တို ့ေရ
တစ္ခုလုံးကိုသာလြမ္း။
ေလရိုင္းေတြ ပတတ္ရပ္
ကိုင္းေတာႀကီးေပၚမွာ
ေႏြဦးက တဖ်ပ္ဖ်ပ္။
ဘ၀အလြမ္းအေမာဇာတ္
ကဗ်ာေတာႀကီးထဲမွာ
ေႏြဦးက တလွပ္လွပ္။
ေနာက္ထပ္ ငါးမိနစ္ျဖစ္ျဖစ္
(ငါးႏွစ္ျဖစ္ျဖစ္)
ဆက္ၿပီး ေတာင့္ခံႏိုင္ရင္
တို ့-
ကဗ်ာသမၼတႏိုင္ငံေတာ္ တည္ႏိုင္မယ္။
အာဏာရွင္ေတြ ေသတယ္
ကဗ်ာဆရာေတြ မေသဘူး။
သမၼတႀကီးေမာင္ရန္ပိုင္
အဓြန္ ့ရွည္ပါစီ။
သမၼတႀကီးေမာင္ေခ်ာႏြယ္
အဓြန္ ့ရွည္ပါစီ။
သစ္ေကာင္းအိမ္ကေတာ့
သတိေပးေနၿပီ
“ရန္သူက အေမရိကအထိ
တက္စီးထားၿပီ” တဲ့။
ေႏြဦးက
၀တ္ညွာေရႊငယ္ေလ
ေလညင္းခူး
ကတုတ္က်င္းေတြနက္နက္တူးမွ
ပန္းဖူးမယ္ဆိုရင္...။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
က်န္းမာေအာင္သာေနပါ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္က်န္းမာေအာင္
ေနတာဟာလည္း
ဒဂုန္တာရာကို ဂုဏ္ျပဳရာက်တာပါပဲ ညီေလးေရ။      ။

Saturday, July 13, 2013

ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၇ )




ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္
ေမာင္ဘခ်စ္။
ဘာပဲလြမ္းလြမ္း
လြမ္းခ်င္ရာလြမ္း
ေမာင္ဘဂ်မ္း။
ငါ ့ျမင္းငါစိုင္း
ရွန္ဟိုင္းေရာက္ေရာက္။
ငါ ့ေလွငါထိုး
ႀကိဳးစင္ေရာက္ေရာက္။
အရုဏ္မတက္ေသးရင္
မတက္ေသးဘူးလို ့မွတ္။
တေပါင္းလြန္ေသာ္
လြန္ၿပီလို ့မွတ္။
ေလကိုယက္ၿပီး
ရြက္မလႊင့္လိုက္နဲ ့ဦး။
ေလွကိုထမ္းၿပီး
ကမ္းမတက္လိုက္နဲ ့ဦး။
အေျပာင္းလဲႀကီး
ေျပာင္းလဲေနၿပီလို ့ထင္ရင္
ထင္တဲ့စိတ္ကို
ဘရိတ္အုပ္လိုက္ေတာ့။
“ဒီအခ်ိန္မွာ
က်ေနာ္ကတာ ယဥ္ရဲ ့လား
မေမးနဲ ့။
ဓားတို ့ရဲ ့ေအာက္က
ကမၻာေျမ
သတိရပေစ”

            (မာယာေကာ့ဖ္စကီး)
ၾကည့္စမ္း
လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး
ေမာင္ေအာင္ေ၀း။
ဒဂုန္တာရာေႏြဦးကို
ႀကိဳဖို ့
ဒီမိုကေရစီဓားသိုင္းအကက်င့္ေနေလရဲ ့။     ။
 

Wednesday, June 26, 2013

ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၆ )



ရဲေဘာ္တို ့-
ေႏြဦးကို ခ်ီတက္ၾက။
 “ငါတို ့ဟာ
ေပျဖစ္ခံရဲရံုသာမက
တူျဖစ္ေအာင္လည္းလုပ္ရမယ္”
(ဒီမီထေရာ့ဗ္)
ဟိုတုန္းက
ေပၚတီယာ ရင္ခုန္သံ
ႏိုင္ငံတကာ။
ဒီေန ့က
လူ ့အခြင့္အေရး
ဗဟုရာဇ္ေတး။
 “ငါ ့ကို ဒီမိုကေရစီ ျပန္ေပး”
“ငါ ့ကို ဒီမိုကေရစီ ျပန္ေပး”
“ငါ ့ကို ဒီမိုကေရစီ ျပန္ေပး”
စစ္ကလည္း ေညာင္း
စနစ္ကလည္း ေဟာင္း
ေခတ္က မေကာင္းေတာ့
ခ်စ္ရက္ကယ္ေႏွာင္း
ခ်စ္ရက္ကယ္ေႏွာင္း။
တေပါင္းတစ္ညမွာ
ေဒါင္းကတဲ့ ေႏြဦး
ယူတာဖူးနဲ ့အတူ
မူးယစ္ရီေ၀ရမွာလား။
ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္
တိမ္ေတြလွေနေတာ့ေရာ
ဘာလုပ္ရမွာလဲ
ငါ ့ႏွမ သင္းသင္းသာရယ္။
ခက္တာက
သူတို ့ပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
သူတို ့ပဲ အၾကမ္းဖက္။
ခက္တာက
သူတို ့ပဲ ဒီမိုကေရစီ
သူတို ့ပဲ အာဏာရွင္။
ခက္တာက
သူတို ့ပဲ အင္န္ဂ်ီအို
သူတို ့ပဲ ခရိုနီ။
ခက္တာက
ခက္တာက
က်မ သမၼတျဖစ္ခ်င္တာပဲ
က်ေနာ္ သမၼတျဖစ္ခ်င္တာပဲ။
ခက္တာက
ခက္တာက
ငါလည္း စာမတတ္
ငါ ့ေယာက္ဖငညိဳေျပာတာလည္း ငါမယုံ။
လမ္းကေလးေရ ...
ေႏြဦး မေပါက္ခင္သာ
ဒဂုန္တာရာဆီေရာက္ေအာင္သြားပါေတာ့။
ရဲေဘာ္တို ့-
ယုံၾကည္ရာဆီ ခ်ီၾကေလာ့။    ။

ေအာင္ေ၀း

ဇြန္ ၂၅- ၂၀၁၃။

Tuesday, June 11, 2013

ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၅ )



ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
တန္ဖိုးအတက္ဆုံးအခ်ိန္ဟာ
ကတုတ္က်င္းေတြ
နက္နက္တူးရတဲ့အခ်ိန္ေပါ ့။

က်ေနာ္တို ့
ကိုယ့္က်င္းကိုယ္
တူးလုိ ့မဆုံးေတာ့။

“ခင္ဘုန္းေ၀ေဇာ္” တဲ့
ေနာက္ဆုံးကတုတ္က်င္းေပလား။

လင္းယုန္ေစာင့္တဲ့ ႏွင္းဆီခင္း
လြမ္းေတး စီးဆင္းသြားတယ္။

လမ္းတိုင္းဟာ
ေအသင္ကို ဦးတည္ေနတယ္။

ၾကားလား
အရိုင္းေခၚသံ
ၾကားလား။

ၿပိဳလဲသြားေသာ
ျမယာပင္ေတာကိုလည္းေကာင္း
ခိုင္ၿမဲေနဆဲ
ကံ့ေကာ္ေတာကိုလည္းေကာင္း
ဦးညႊတ္ပါ၏။

သူရဲေကာင္းတို ့၏ေျခအစုံကို
ဦးခိုက္ပါ၏။

ဂ်ံဳခင္းထဲ
က်ီးကန္းေတြ တေဖ်ာေဖ်ာ
ဒီမိုးက
ေရ မစီး
တိုင္းျပည္က ဖ်ားနာ။

အမ်ိဳးေကာင္းသားတစ္စု

ရထားေမွ်ာ္ေကာင္းတုန္း
ဘူတာက ထြက္သြားၿပီ။
အားမငယ္ပါဘူး
ငါတို ့မွာ
ဒဂုန္တာရာရွိတာပဲ။

အသည္းမငယ္ပါဘူး
ငါတို ့မွာ
ေႏြဦးရွိတာပဲ။

“ေမာင့္ဂူစတီနာေရ…
ေႏြဦးသစ္ရဲ ့
တစ္နံနက္မွာ
တို ့ျပန္ဆုံေတြ ့ၾကမယ္ေနာ္”
(ဂ်ဴးလိယက္ဖူးခ်စ္)

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုသာလြမ္း
ကိုယ့္က်င္းကိုယ္
စိမ္းလန္းေစ။

ေဒါင္းအလံလား
ေမာင္းျပန္လား
ေသနတ္ေျပာင္းက
ပန္းမ်ားပြင့္ေစ။

အို… အနာဂတ္
သင္ရွိရာအရပ္၌
ငါတို ့၏အလြမ္းဇာတ္ သိမ္းပါအံ့။       ။
 

Tuesday, June 4, 2013

ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၄ )




ႏိုင္မြန္ေအာင္သြင္ေရ …
ဆစ္ဒနီမွာ
ျဖစ္တည္ရဲ႕လား။
ကေလာ- ေအာင္ပန္း
ဒဂုန္တာရာလမ္းကေလး
လြမ္းေနၿပီလား။

ဒီအခ်ိန္ဆို
မိွဳင္းလုံးေတာင္ထိပ္မွာ
မိုးရိပ္ေတြ ဆင္ေနေရာ ့မယ္။

ဘ၀ကို မေက်နပ္တိုင္း
ကဗ်ာရိုင္းရိုင္းဖြဲ႕
မုန္တိုင္းကို လႊဲသိပ္ခဲ့တဲ ့
ရက္ေတြ။

“အခ်စ္ေရ …
ေျမနဲ ့ေကာင္းကင္၊ ျမင္ေနသမွ်
အလွေခတ္ဦး
ဖူးသစ္လာမွာ ပါပဲကြယ္၊ ယုံပါ”
(ေမာင္ေလးေအာင္)
အခုေတာ့
ၾသဇီဒြႏၷယာမွာ
အဘိဓမၼာ ရွာသူရွာ။

အခုေတာ့
မစ္ရွီဂန္မဲဇာမွာ
ကာရန္ ရွာသူရွာ။

“ဘယ္ေတာ ့ျပန္မလဲ”
တစ္ေယာက္ရင္ထဲ
တစ္ေယာက္ ၀င္မၾကည့္ရဲဘူး။

ရွင္ကြဲလား
ေသကြဲလား။

ေ၀းခဲ့သမွ်
အေ၀းတကာ ့ အေ၀းဆုံးဟာ
ေႏြဦးနဲ ့ေ၀းရတာပဲ မဟုတ္လား
ရဲေဘာ္ရာ။     ။

Wednesday, May 29, 2013

ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၃ )


 
တိုင္းျပည္က ႐ိုင္းေတာ့
ပိေတာက္ေတာင္
မုန္တိုင္းနဲ႔မွ ပြင့္တယ္။
ျပည္တြင္းစစ္
အႏွစ္ ၅၀
၆၀
၇၀။
“သြားသစ္လဲစ၊ ေက်ာင္းေနစဟု
ေလာကနံရံ၊ ငါ၏မွန္တြင္
ေက်ာက္တံငယ္ႏွင့္
ေရးျခယ္လိုက္ရာ၊ ျခစ္လိုက္ရာ
ပီကာဆို၏ဂြာယာနီးကား ပန္းခ်ီကား”
                                        (တင္မိုး)
စပိန္ဂစ္တာတစ္လက္
ခ်ိဳးျဖဴငွက္တစ္ေကာင္
ပ်ိဳေလးတို ့အိမ္မိုးေခါင္
လေရာင္ဘယ္ေတာ့ထိုးပါ့မယ္။
မေလးဘယ္သို ့လြမ္းရမယ္။
လမ္းကႏၱာရ
ညစုံနံ ့သာမွာ
ဒဂုန္တာရာ ၉၄
(မင္ဒဲလား ၉၄)
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
…  …  … ။
မြန္းေအာင္ေရ …
ပန္းမပြင့္တဲ့ ေႏြဦးေတြ
လြန္ပါေစ။    ။