ကြ်န္ေတာ့္သားကေျပာတယ္။
"ေဖေဖ ...
ေခြးကေလး ေသသြားၿပီ ..." တဲ့။
ခါတိုင္းညေနခင္းနဲ႔ မတူ
ကြ်န္ေတာ့္သားရဲ႕ မ်က္ဝန္းမွာ
တိမ္ေတြနိမ့္ဆင္းသြားၿပီ။
ကြ်န္ေတာ္ ...
အေမွာင္ထဲ တြားဝင္လာတဲ့ျမစ္ကို
အေတာင္ပံ တပ္ေပးမိတယ္။
ပန္းေတြ လွပေနခဲ့သလား
ေျပာပါ ...။
ေလညင္းေတြ ဝင္းပေနခဲ့သလား
ေျပာပါ ...။
ႏွလံုးအိမ္အတြင္းမွာ
ငွက္တစ္ေကာင္ စီးဆင္းေနပံု
မျမင္ရ ...။
ကမ္းပါးႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေႁမြကို ...
မျမင္ရ ...။
ၾကယ္ေတြနဲ႔အတူ
ပ်ံသန္းေနတဲ့ညသာ
သူ႔အလိုလို
ေႂကြက်လာတယ္။
တစ္ခ်ိန္လံုး
ႏို႔ပိန္တြယ္စို႔ေနတဲ့
စာသင္ေက်ာင္းေလးေဘးမွာ
အဲဒီ ... ႏွင္းေတြေပါ့ ...။
ေအာင္ေဝး
သရဖူ (၁၉၉၈ ဒီဇင္ဘာ)
http://shwewarpyi.blogspot.com/2010/07/blog-post_26.html တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ကဗ်ာ
0 comments:
Post a Comment