ၿငိ မ္ း ခ် မ္ း ေ ရ း ခ ရီ း ရွ ည္ ခ်ီ တ က္ ေန သူ မ် ာ း သို ့ ( ၆ )

 

ရဲေဘာ္တို ့-

“ဟူဂို“ ႀကီးေတာ့ ၾကြသြားၿပီ။

ဗင္နီဇြဲလားက

အာဏာရွင္ ထြက္တယ္

အလွမယ္ ထြက္တယ္။

ဗမာျပည္က

အာဏာရွင္ ထြက္တယ္

ခရိုနီ ထြက္တယ္။

ဟူဂိုႀကီးခမ်ာေတာ့ ၾကြသြားရွာၿပီ။

ရဲေဘာ္တို ့ ဆက္ေလွ်ာက္။

အနာဂတ္ဟာ

ျမင့္ျမတ္ေတာက္ပဖို ့

သုံးေပ သုံးလက္မပဲ လိုေတာ့တယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္အၾကမ္းဖက္၀ါဒ

က်ဆုံးရမယ္။

အေမွာင္ေအာက္မွာ

ေနာက္က်တဲ့ ေျခေထာက္

သစၥာေဖာက္။

ရဲေဘာ္တို ့ ဆက္ေလွ်ာက္။

ေႏြဦးေပါက္ရင္

ပန္းတိုင္ ေရာက္ရမယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္အၾကမ္းဖက္၀ါဒ

က်ဆုံးပါေစ။

သံဖေနာင့္ေအာက္က

လြတ္ေျမာက္တဲ့ည

မိုးေသာက္ထ

ေရာင္နီမလာခင္...။

ဟူဂိုႀကီးကေတာ့

မရဏပင္လယ္ျပင္မွာ

ရြက္ႏွင္သြားပါၿပီ။

မုန္တိုင္းကို အကသင္

ေလးညိွဳ ့ကို ငင္ၿပီးၿပီ

ျမားဦးမွာ မရပ္ခ်င္ပါနဲ ့အရွင္။

ခရိုနီတစ္ဇာတ္မွာ

ႏွစ္က်ပ္ခြဲရြာ

လ မသာ။

လက္ပံေတာင္းေတာင္

လေရာင္ မခ။

မအူပင္ မလက္တို

အို… ဘာကိုေထာက္

ေၾကာက္ရမွာလဲ။

ရဲေဘာ္တို ့ ဆက္ေလွ်ာက္။

လိုင္ဇာ ေရာက္ရင္

ေႏြဦး ေပါက္မယ္။

“လူငယ္ေတြကေတာ့

ေကာက္ရိတ္ပြဲေတာ္ကိုသြားဖို ့

ေႏြဦးကို ေစာင့္စားေနၾကၿပီ“

                        (ဒဂုန္တာရာ)

ရဲေဘာ္တို ့ ဆက္ေလွ်ာက္။

မေၾကာက္ ည

မေၾကာက္ ေန ့

အေရွ ့ဦးဦး

ေျမာက္စူးစူးမွာ

ဘီလူးသြားကို လၿဖဲတည္း။      ။

ေအာင္ေ၀း

(ဗမာႏိုင္ငံကဗ်ာဆရာ)

မတ္ ၆-၂၀၁၃။