BURMA: BEYOND 88‘ UPRISING
BURMA: BEYOND 88‘ UPRISING
ၾသဂုတ္ ၉- ၂၀၁၃။
(အခုအခ်ိန္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က “လဘံစား” ေနတုန္း၊ ဒီစာေရးမိတဲ့အတြက္ အားနာပါတယ္)
- See more at: http://moemaka.com/archives/37190#sthash.2eKJMKYW.dpuf
(၁)
က်ေနာ္သည္ မိုးေ၀ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။
မိုးေ၀ကဗ်ာေခတ္က ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို က်ေနာ္ယခုတိုင္အမွတ္ရေနပါေသးသည္။
သို ့ေသာ္၊ အျပည့္အစုံေတာ့ ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မည္။ (သိမီသူမ်ားျဖည့္စြက္ေပးၾကပါ)
ေ ရ ေ ၾက ာ င့္ ငါ း ေသ ၏
ျမစ္သည္
စုန္မည္ကိုလည္း၊ ေရအကဲၾကည့္
သိႏိုင္၏။
ျမစ္သည္
ဆန္မည္ကိုလည္း၊ ေရအကဲၾကည့္
သိႏိုင္၏။
…. ….
သို ့ေသာ္
ျမစ္သည္
စုန္သည္မဟုတ္၊ ဆန္သည္မဟုတ္
ရြံ ့ပုပ္ေရာင္စြဲ၊ ေနရာၿမဲ၍
ေရထဲငါးေတြ၊ ေပါေလာေသသည္
ေရအီသည္ကို ျမင္ဖူး၏။ ။
ေ အ ာ င္ သ က္ ေ ထြ း
၇၀ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္းက ေရးခဲ့ေသာ နာမည္ေက်ာ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုစဥ္က ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္(မ ဆ လ ေခတ္)ျဖစ္ပါသည္။ (ဆရာေအာင္သက္ေထြး၏ ေနာက္ထပ္နာမည္ေက်ာ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လည္းရွိပါေသးသည္။ ထိုကဗ်ာ၏ေခါင္းစဥ္မွာ “ေဇာ္ကန္ ့လန္ ့” ျဖစ္ပါသည္)
(၂)
က်ေနာ္ေျပာခ်င္သည္မွာ ယေန ့ဗမာ့ႏိုင္ငံေရး “ေရအီခ်ိန္” ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေအာင္သက္ေထြး၏ ကဗ်ာထဲကအတိုင္း ယေန ့ေရ”အီ”ေနပါသည္။ ယေန ့ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးသည္ စုန္လည္းမစုန္၊ ဆန္လည္းမဆန္။
အတိုက္အခံဆိုသူေတြက၊ အစိုးရအလိုက်(၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပုံဥပေဒေဘာင္အတြင္းက) ကျပ အသုံးေတာ္ခံေနသည္။
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုသည့္ မေရမွဳႀကီးထဲတြင္ ဟန္မ်ားေနသည္။ ၁၉၈၈ တြင္အုံၾကြေပါက္ကြဲခဲ့ေသာ ရွစ္ေလးလုံး လူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီးလည္း (၂၅) ႏွစ္တိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ထို (၂၅) ႏွစ္ ၾကာသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ အေရးေတာ္ပုံႀကီးတစ္ခုလုံး ဗမာက်ပ္ေငြ (၁၅) သိန္းပဲ တန္ပါေတာ့သည္။
ေကာင္းေလစြ။
၁၉၈၈ တုန္းက ရဟန္းရွင္လူ ေက်ာင္းသားျပည္သူ တပ္မေတာ္သားေတြ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ၾကသည့္ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကိုလည္းမေရာက္ရွိေသး။ ထိုစဥ္က တစ္ခဲနက္ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကေသာ
(၁) စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျဖဳတ္ခ်ေရး၊
(၂)ဒီမိုကေရစီႏွင့္လူ ့အခြင့္အေရးရရွိေရး၊
(၃)ျပည္သူ ့အစိုးရေပၚထြန္ေရး
တို ့မွာ ဘာတစ္ခုမွ် အေကာင္အထည္ေပၚမလာေသး။
ေျပာရမွာေတာ့ အားနာပါသည္။ ထို (၂၅) ႏွစ္ ၾကာသည့္အခါ၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ဆိုသူအခ်ိဳ ့က၊ ထိုစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳေပးလိုက္ၾကပါေတာ့သည္။
သို ့ေသာ္…။
(၃)
သို ့ေသာ္…၊ ထိုသို ့လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳၾကသူေတြထဲတြင္ မ်ိဳးဆက္သစ္ (၂၀၀၇) ဗ က သ (ဗ က သ မ်ားအဖြဲ ့ခ်ဳပ္) ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ မပါပါ။ ဗ က သ က ရန္ကုန္မွာလုပ္မည့္ (လုပ္သည့္) ရွစ္ေလးလုံးပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ခဲ့သည္။ ထိုအတြက္ (ဒါကိုမေက်နပ္၍လားမသိ) ျပည္ပအသံလႊင့္ဌာနတစ္ခုက ၂၀၀၇ ဗ က သ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ေတြ ့ဆုံေမးျမန္းခန္းတြင္ အတင္း”ဖိ”၍ေမးသည္။
“ဗ က သ ရဲ ့လုပ္ရပ္က အခုသြားေနတဲ့ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ ့ဆန္ ့က်င္ လြဲေခ်ာ္မေနဘူးလား”
ဆိုၿပီး ေခ်ာင္ပိတ္ေမးခဲ့သည္။
ဒီေမးခြန္းကို က်ေနာ္ေျဖပါမည္။
လုံး၀မဆန္ ့က်င္ပါ။
လုံး၀ လုံး၀ မလြဲေခ်ာ္ပါခင္ဗ်ား။
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆိုတာ၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အျမင္ေတြ၊ သေဘာထားေတြ၊ အတိတ္ေတြ၊ သမိုင္းေတြ၊ အျပစ္ေတြ၊ က်ဴးလြန္မွဳေတြ၊ နစ္နာဆုံးရွဳံးမွဳေတြ၊ လိမ္ညာဖုံးကြယ္မွဳေတြ၊ မေက်နပ္ခ်က္ေတြကို စိတ္ရင္း ေစတနာမွန္ အရင္းခံနဲ ့အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးညိွႏွဳိင္း အေျဖရွာၾကတာျဖစ္သည္။
အျပစ္က်ဴးလြန္သူဘက္က ၀န္ခံစရာ၊ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္စရာရွိတာကို ေတာင္းပန္ရမည္။
နစ္နာ ဆုံးရွဳံးခဲ့သူေတြဘက္ကလည္း ခြင့္လႊတ္ႏိုင္သမွ်ခြင့္လႊတ္ေပးရမည္။ အဓိကမွာ လူသတ္ခဲ့ေသာ အစိုးရဘက္က စတင္ေတာင္းပန္ရမွာျဖစ္သည္။ သူတို ့ေတာင္းပန္၀န္ခ်ဖို ့ျပည္သူေတြက ေတာင္းဆိုဖိအားေပးရမည္။ ခုေတာ့ ဟိုဘက္က မေတာင္းပန္ခင္၊ ကိုယ့္ဘက္က အရင္သြားၿပီး ေအာက္က်ိဳ ့တဲ့ ေလသံကေလးနဲ ့ခြင့္လႊတ္ပါသဗ်၊ ခြင့္လႊတ္ပါသရွင့္ လုပ္သလိုျဖစ္ေန။
က်ေနာ့္အျမင္ (မွားလွ်င္ပညာရွင္မ်ားျပင္ပါ) ရန္ကုန္ ရွစ္ေလးလုံး (၂၅) ႏွစ္ျပည့္ပြဲဆိုတာ၊ အနာ အရသာခံ ရံုသက္သက္ပါပဲ။
က်ေနာ္ ဒီလိုပဲျမင္သည္။ ဆရာမဂ်ဴး၏ “သူမ၏မိုး” ၀တၳဳတိုကေလးကို က်ေနာ္သတိရသည္။
“ဘုရားေရ… …”
(၄)
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆိုတာ အရွံဳးေပး၊ အေလွ်ာ့ေပး ဆက္ဆံေရးမဟုတ္ပါ။
ဒူးေထာက္အညံ့ခံေရးမဟုတ္ပါ။ ၁၉၉၅ ဇူလိုင္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပထမအႀကိမ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္လြတ္ခ်င္း၊ ေနာက္ေန ့မွာပဲ က်ေနာ္တို ့ဇနီးေမာင္ႏွံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အိမ္သြားၿပီး ဂါရ၀ျပဳကန္ေတာ့ၾကပါသည္။
က်ေနာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နွင့္ နာရီ၀က္ခန္ ့စကားေျပာခဲ့ရပါသည္။
အက်ဥ္းေထာင္ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေျပာရင္း၊ ထိုစဥ္က ကမၻာ့ထိပ္တန္းသတင္းျဖစ္ေနသည့္ ေတာင္အာဖရိက ႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲမွဳဆီ ေရာက္သြားပါသည္။ နယ္လ္ဆင္မင္ဒဲလားႏွင့္ မစၥတာဒီကလပ္တို ့အေၾကာင္း ပါလာသည္။
က်ေနာ္က ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးကေကာ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံအတိုင္းျဖစ္လာႏိုင္သလားလို ့ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေမးမိပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မျဖစ္ႏိုင္ပါဟုေျဖပါသည္။
“က်မလည္း မင္ဒဲလားမဟုတ္သလို၊ တစ္ဖက္ကလည္း (တစ္ဖက္ဆိုတာက န ၀ တ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား) မစၥတာဒီကလပ္ေတြ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး”
က်ေနာ္ကေတာ့(အမ်ားကေတာ့) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို “ဗမာျပည္ရဲ ့မင္ဒဲလား” ဟု သတ္မွတ္ပါသည္။ သို ့ေသာ္၊ န ၀ တ(န အ ဖ) ဘယ္စစ္ဗိုခ်ဳပ္တစ္ေယာက္တေလမွ မစၥတာဒီကလပ္ မဟုတ္(မဟုတ္) ဟု ယူဆထားပါသည္။ ေတာင္အာဖရီကႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲတြင္ မစၥတာဒီကလပ္၏ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္မွဳ၊ သေဘာထားႀကီးမွဳႏွင့္ နယ္လ္ဆင္မင္ဒဲလား၏
နားလည္ခြင့္လႊတ္မွဳ၊ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမွဳေတြက အဓိကအေရးပါသည့္အခန္းက႑တြင္ရွိပါသည္။
ယေန ့ဗမာျပည္တြင္ မ ဆ လ စစ္တပ္ကေနစၿပီး၊ န ၀ တ၊ န အ ဖ၊ ယခု ႀကံ ့ဖြတ္အစိုးရစစ္တပ္အဆက္ဆက္၊ ဘယ္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္တေလကမ်ား (မစၥတာ ဒီကလပ္လို) လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ႏိုင္ခဲ့ပါသလဲ၊ သေဘာထားႀကီးႏိုင္ခဲ့ပါသလဲ။
ယေန ့ႀကံ ့ဖြတ္အစိုးရႏွင့္ေစ့စပ္ခ်င္သူမ်ား ေျဖပါ။
(၅)
ရန္ကုန္ရွစ္ေလးလုံးပြဲကေန ၂၀၀၇ ဗ က သ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ႏုတ္ထြက္သြားတာကို က်ေနာ္ နားလည္လက္ခံသည္။ သူတို ့ကေလးေတြဟာ ရိုးသားရဲရင္ ့စြာပဲ၊ ဘယ္တုန္းကမွအျပစ္ေတြကို၀န္မခံတဲ့၊ ဘယ္တုန္းကမွ ျပည္သူေတြကို၀န္ခ်မေတာင္းပန္ခဲ့တဲ့ လက္ရွိအစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြကို မဖိတ္ၾကားႏိုင္ဘူး၊ လက္ဆြဲမႏွဳတ္ဆက္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ အင္မတန္သဘာ၀က်ပါသည္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးက တစ္ပိုင္း တစ္ဘာသာပါ။ အဲဒီအတြက္ ရန္သူက ဆန္ ့က်င္မယ္ဆိုရင္လည္း ဆန္ ့က်င္ၾကပါေစ။ က်ေနာ္တို ့ဂရုမစိုက္။
ရန္သူဆန္႔က်င္ခံရျခင္းသည္ ကိစၥဆိုးမဟုတ္၊ ကိစၥေကာင္း။
ရန္သူဆန္႔က်င္မခံရျခင္း သာလွ်င္ ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္တူးျခင္းျဖစ္သည္။
ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံသမိုင္းထဲက မစၥတာဒီကလပ္လို ရန္သူမ်ိဳးကိုေတာ့ က်ေနာ္ေလးစားပါသည္။
က်ေနာ္တို ့ႏိုင္ငံေခတ္ေဟာင္းသမိုင္းထဲက အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို ေျပာၾကည့္ခ်င္ပါသည္။ အင္း၀ႏွင့္ ဟံသာ၀တီ ပေဒသရာဇ္ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း အႏွစ္(၄၀)ၾကာ စစ္မက္ခင္းခဲ့သည့္ သမိုင္းကို လူတိုင္းသိၾကပါသည္။
အင္း၀ဘုရင္မင္းေခါင္ႏွင့္ ဟံသာ၀တီျပည့္ရွင္ ရာဇာဓိရာဇ္တို ့ပေဒသရာဇ္အာဏာရွင္အခ်င္းခ်င္း စစ္ခင္းၾကသည္။ စစ္ေၾကာင့္ အင္း၀က ျမန္မာ၊ ဟံသာ၀တီကမြန္၊ အျမစ္မဲ့တိုင္းရင္းသားေတြ၊ ျပည္သူေတြ ေသေၾကပ်က္စီးရသည္။
စစ္ပန္းသည့္အခါ စစ္ဘုရင္ႏွစ္ပါး ျပည္ၿမိဳ ့ေရႊဆံေတာ္ဘုရားရင္ျပင္မွာ ခ်ိန္းခ်က္ေတြ ့ဆုံၾက။ လက္ဖက္အုပ္ေရွ ့ခ်၊ လက္ဖက္စားရင္း ႏွစ္ဖက္ စစ္တပ္အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး စာခၽြန္ေတာ္ေတြလဲလွယ္ၾက။
ဒါကို ဦးကုလား မွန္နန္းရာဇ၀င္မွာ “လဘံစား၏” လို ့ေရးသည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း စစ္အပန္းေျပသည့္အခါ စစ္လမ္းရွည္ၾကျပန္သည္။
အႏွစ္(၄၀)မဟုတ္လား။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ နာတာရွည္စစ္ႀကီးထဲမွာပဲ အင္း၀ဘုရင္မင္းေခါင္ ကြယ္လြန္သြားပါသည္။
နတ္ရြာစံ ဘုရင္မင္းေခါင္၏ သတင္းကိုၾကားသည့္အခါ၊ ဟံသာ၀တီျပည့္ရွင္ရာဇာဓိရာဇ္ ခမ်ာ စိတ္ထိခိုက္ေၾကကြဲစြာ ျမည္တမ္းခဲ့ရွာပါသည္။
“ေၾသာ္…ငါ ့ေနာင္ေတာ္ ကြယ္လြန္ရွာၿပီကို” တဲ့။
ဒါကို အဂၤလိပ္သမိုင္းဆရာက သိုးေဆာင္းလိုျပန္ေရးေတာ့၊ ရာဇာဓိရာဇ္၏ငိုေၾကြးျမည္တမ္းသံကို အခုလိုဘာသာျပန္ခဲ့။
“MY SWEET ENEMY IS DEAD.” ဟူ၍။
(၆)
က်ေနာ္တို ့သည္ SWEET ENEMY ေတြႏွင့္သာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို လုပ္ေဆာင္၍ရပါမည္။ (မစၥတာဒီကလပ္သည္ SWEET ENEMY တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္)
SWEET ENEMY ကို က်ေနာ္တစ္ဦးတည္းအေနႏွင့္ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ေသာ၊ သေဘာထားႀကီးေသာ ၿပိဳင္ဘက္ဟုယူခ်င္ပါသည္။ ရန္သူဟုဆိုလွ်င္လည္း လူႀကီးလူေကာင္းပီသေသာ၊ သေဘာထားႀကီးေသာ ရန္သူဟု ဆိုခ်င္သည္။
က်ေနာ္တို ့ျမန္မာ့ရိုးရာပုံျပင္၊ ျမန္မာ့ဆိုရိုးစကားတစ္ခုတြင္ ”က်ားေသကို အသက္သြင္းသည္” ဆိုတာ ရွိသည္။
က်ားက ၁၉၈၈ မွာတစ္ခါေသမလိုျဖစ္သည္။
ထိုက်ားေသကို ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ အသက္ျပန္သြင္းခဲ့ၾကသည္။
က်ားက တစ္ခါ ၂၀၀၇ မွာ ေသမလိုျဖစ္ျပန္သည္။
ထိုက်ားေသကိုေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ျပန္အသက္သြင္းခဲ့ၾကသည္။
အခုေတာ့ က်ားက မေသမရွင္ႏွင့္ ရွစ္ေလးလုံး(၂၅)ျပည့္ ေငြေငြရတုအခမ္းအနားမွာ။ ေငြ ေငြ ေငြ (၁၅)သိန္းႀကီးမ်ားေတာင္ ထည့္၀င္လွဴဒါန္းသြားခဲ့ပါေသးေရာညယ္။
(၇)
က်ားက ေသခ်င္ေနတာၾကာပါၿပီ။
ေသခ်င္ေနတဲ့က်ားကို ေသေအာင္မသတ္ဘဲ၊ ဘယ္သူေတြ ျပန္ျပန္ၿပီးအသက္သြင္းေပးေနတာလဲ။
မိတ္ေဆြ… ခင္ဗ်ားလား၊ က်ေနာ္လား။
က်ားသနားမွ ႏြားခ်မ္းသာဆိုတဲ့စကားပုံကိုေမ့ပစ္လိုက္။
က်ားကိုအရင္ ကိုယ္ကဦးေအာင္သတ္ရင္သတ္၊ မသတ္ရင္ က်ားက ကိုယ့္ကို ကိုက္သတ္သြားလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ (ဆရာျမသန္းတင့္ေျပာျပခဲ့ဖူးတဲ့) ပဲခူးရိုးမက မုဆိုးႀကီးကိုဖိုးဇံုရဲ ့အဘိဓမၼာကို သတိရၾက။ ။
ေ အ ာ င္ ေ ၀ း
ၾသဂုတ္ ၉- ၂၀၁၃။
(အခုအခ်ိန္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က “လဘံစား” ေနတုန္း၊ ဒီစာေရးမိတဲ့အတြက္ အားနာပါတယ္)
.jpg)
