၀ င္ း ေ မ ာ္ ဦ း သို ့ ေ ရႊ ၀ါ ေ ရ ာ င္ တ မ္ း ခ် င္ း

(၁)

ဘာ့ေၾကာင့္ ၀င္းေမာ္ဦးလဲ။

၀င္းေမာ္ဦးေရ…

ေရႊ၀ါေရာင္ေရ…။

တံတားေအာက္မွာ

ျမစ္ေသေတြေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ၾကၿပီ။

မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းမွာ

မုန္တိုင္းမိုးတိမ္ေတြ

ဆင္ေနဆဲေလ။

ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိွဳင္းကစ

ဆရာဒဂုန္တာရာအဆုံး

ဘယ္သူမွ

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုျမင္မသြားရရွာဘူး။

ပထမ

မ ဆ လ တစ္ပါတီစစ္အာဏာရွင္ေခတ္

၂၆ ႏွစ္။

ဒုတိယ

ပါတီစုံဒီမိုကေရစီစစ္အာဏာရွင္စနစ္

၂၅ ႏွစ္။

သမီးေရ…

၀င္းေမာ္ဦးေရ…။

တတိယ

ဘယ္စနစ္၊ ဘယ္ေခတ္မွာ

ဘယ္လိုအျဖစ္ဆိုးနဲ ့ရင္ဆိုင္ရဦးမွာလဲ။

၁၉၈၈

၂၀၁၃

၂၅ ႏွစ္ျပည့္တဲ့တိုင္

အမွ် မေ၀ႏိုင္ေသးတဲ့ တိုင္းျပည္။

ဒီတိုင္းျပည္မွာ

သူရဲေကာင္းေတြလည္းမ်ားသလို

သစၥာေဖာက္ေတြလည္းမ်ားပါရဲ ့။

၂၀၀၇

၂၀၀၇

ေရႊ၀ါေရာင္ေရ…

ေတာင္ကုန္းကို

တို ့မသိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

ေထာင္တံခါးေတြ

တို ့မဖြင့္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

၀န္ခံရမယ္

ေရႊ၀ါေရာင္

ငါတို ့ဟာ ရန္/ငါ မျပတ္ခဲ့ၾကဘူး။

ရန္/ငါ မျပတ္လို ့

သံဃာအသတ္ခံရ

ေနာင္တက ငါတို ့ကိုရခဲ့။

၈၈ ျဖစ္ျဖစ္

၂၀၀၇ ျဖစ္ျဖစ္

ေခတ္ကိုေတာ့ ေျပာင္းပစ္သင့္တယ္။

ရင္နင့္ေအာင္ေမႊး

ပန္းကေလးေရ…

သမီးရဲ ့အရိပ္ကေလး

ေရႊတိဂံုမွာေတြ ့တယ္။

၀င္းေမာ္ဦးကို

ေရႊ၀ါေရာင္မွာေတြ ့တယ္။

တစ္ညေနခ်မ္း

ဆူးေလနဲ ့ကုန္သည္လမ္း

ေရႊ၀ါေရာင္မွာ

ခြပ္ေဒါင္းေအာ္သံလႊမ္း

လူေတြ၊ သံဃာေတြၾကား

န ၀ တ၊ န အ ဖ

ေခတ္ႀကီးႏွစ္ခုကိုထမ္း

သမီးကေလးလမ္းေလွ်ာက္လာတယ္။

သနားစရာ

ခမ်ာ ပင္ပန္းရွာမယ္

၀န္ေလးလွပါရဲ ့။

အရွင္လတ္လတ္

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာ

ရွစ္တန္းေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ရဲ ့

စိတ္ဓာတ္ကို

ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္

ဖိႏွိပ္ေဖ်ာက္ဖ်က္ဦးမွာလဲ။

မရဘူး

မရဘူး

မရဘူး။

ငါ ့ကို ၀င္းေမာ္ဥိး ျပန္ေပး

ငါ ့ကို ၀င္းေမာ္ဦး ျပန္ေပး

ငါ ့ကို ၀င္းေမာ္ဦး ျပန္ေပး။

ေရႊ၀ါေရာင္ေရ…

လြန္ခဲ့ေသာ(၂၅)ႏွစ္

တို ့ေတြ

ပင္လယ္ကိုလက္ပစ္ကူးခဲ့ၾက။

အျပစ္မဲ့

ကမ္းၾကည့္ငွက္ကေလး

ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးေပၚမွာက်ဆုံးခဲ့ရရွာ။

မေျဖႏိုင္ဘူး

ေႏြဦးက

အဲဒီကတည္းက

အဆိပ္လူးျမားဒဏ္သင့္္ခဲ့တာ။

တို ့

လြမ္းက်န္ရစ္ခဲ့သင့္ပါရဲ ့။

ခုေတာ့

ဘယ္သူေတြဟာ

ဘာျဖစ္လို ့

မနာက်င္ႏိုင္ၾကေတာ့တာလဲ။

ဘယ္သူေတြ

ဘယ္ႏွေယာက္

သစၥာေဖာက္သြားၾကၿပီလဲ။

၂၅ ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ

ေသြးစြန္းတဲ့လူသတ္သမားဟာ

ျပဇာတ္ကိုလာၾကည့္တယ္။

အျဖဴထည္ပန္းကေလးေတြက

ဇာတ္ဆရာအလိုက်

လည္စင္းခံေပးရတယ္ေလ။

 (ဆက္ပါဦးမည္)