ေ ဒၚ ေ အ ာ င္ ဆ န္ း စု ၾက ည္ သို ့ ေ ခ် ပ ခ် က္ (၃၊ နိဂုံး)

 

(ယမန္ေန ့ကအဆက္)
 
    က်ေနာ္တို ့ေက်ာင္းသားဘ၀ ပ်ိဳရြယ္စဥ္အခါက မတ္၀ါဒကိုေလ့လာလိုက္စားခဲ့ၾကတယ္။ မတ္၀ါဒရဲ  ့အေျခခံတရားဟာ အၾကမ္းဖက္ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္တယ္လို ့က်ေနာ္ေရွ ့မွာေျပာခဲ့ပါတယ္။
 
    ဒါေပမဲ့၊ ၁၉၈၈- ၈၉ မွာ ကမၻာႀကီးက အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားခဲ့ၿပီ။ ျမန္မာျပည္ကစလိုက္တဲ့ ၁၉၈၈ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးရဲ  ့ဂယက္က ကမၻာႀကီးကိုရိုက္ခတ္သြားပါတယ္။ တရုတ္ျပည္၊ ပီကင္းတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြရဲ  ့တရုတ္အစိုးရဆန္ ့က်င္ေရး တိန္အန္မင္ရင္ျပင္ အေရးအခင္းေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၉ ႏို၀င္ဘာ(၉) မွာ ဂ်ာမနီက ဘာလင္တံတိုင္းၿပိဳလဲသြားပါတယ္။ ဆိုဗီယက္ယူနီယံလည္း ၿပိဳကြဲသြားပါ ေတာ့တယ္။ ကမၻာႀကီးမွာ ဒီမိုကေရစီနဲ ့ လူ ့အခြင့္အေရးေတာင္းဆိုမဳွု တိုက္ပြဲေခၚသံက ပို၍ပို၍က်ယ္ေလာင္ျမည္ ဟိန္းလာခဲ့ပါတယ္။
 
    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျမန္မာျပည္ေရာက္လာျခင္းနဲ ့အတူ၊ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီနဲ ့လူ ့အခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုသံဟာ ကမၻာမွာ ထင္ရွားေပၚလြင္လာခဲ့ပါတယ္။
    က်ေနာ္တို ့လည္း လမ္းေၾကာင္းေျပာင္း ရပါေတာ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ  ့”အၾကမ္းမဖက္ ေတာ္လွန္ေရး” ကို က်ေနာ္တို ့လက္ခံလာရပါၿပီ။ က်ေနာ္တို ့ယူနီေဖာင္းလည္း ေျပာင္းၾကရျပန္တယ္။ ငယ္ငယ္ တုန္းက ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ေပမဲ့၊ ၈၈ မွာ ကမၻာ့ေခတ္ႀကီးကေရာ၊ ျမန္မာ့ေခတ္ကေလးကပါ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ခ်ိဳးခ် ေျပာင္းေကြ ့သြားေလေတာ့၊ က်ေနာ္တို ့လည္း ေခတ္မီမီ ဒီမိုကရက္တစ္ျဖစ္ဖို ့လိုအပ္လာပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ၀တ္စံုကို ေျပာင္း၀တ္ၾကရပါတယ္။
 
    က်ေနာ္ေျပာခဲ့ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက လီနင္နဲ ့ေတြ ့တယ္။ ႀကီးလာေတာ့ လင္ကြန္းနဲ ့ေတြ ့ ခ်င္တယ္ လို ့။ က်ေနာ္တို ့ရဲ  ့မတ္၀ါဒႀကီးဟာ သမိုင္းရဲ  ့ျပ႒ာန္းမွဳနဲ ့ပဲ ဂႏၳ၀င္ျဖစ္ၿပီး ရာဇ၀င္ျပတိုက္ထဲေရာက္ သြားခဲ့ရပါၿပီ။ ဒါကိုလည္း က်ေနာ္တို ့လက္ခံပါတယ္။ ဒီေန ့ေခတ္ဟာ လက္၀ဲ၀ါဒေခတ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ေခတ္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလည္း လက္ခံပါတယ္။
 
    ဒီလက္ခံမွဳေတြနဲ ့၊ ဒီမိုကေရစီ၀တ္စုံအသစ္နဲ ့၊ အၾကမ္းမဖက္လမ္းစဥ္ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လမ္းစဥ္) နဲ ့၁၉၈၈ ကေနဆက္ၿပီး က်ေနာ္တို ့ဟာ စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ န ၀ တ၊ န အ ဖ အစိုးရေတြကို ဆက္လက္ေတာ္လွန္ဆန္ ့က်င္ခဲ့ၾကပါတယ္။
 
    ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးေနာက္ပိုင္းမွာ ေက်ာင္းသားေတြအေျမာက္အျမား အက်ဥ္းေထာင္ေတြ
ထဲ ေရာက္ကုန္ၾကပါတယ္။ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ေပၚထြန္းလာခဲ့တယ္။
  ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြက ေက်ာင္းသားသစ္ေတြကို လက္တြဲေခၚၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားႀကီးေတြက ေက်ာင္းသားငယ္ေတြကို ၀န္းရံေပးၾကပါတယ္။
 
    ေက်ာင္းသားေတြဟာ တစ္ဗိုလ္က်တစ္ဗိုလ္တက္စနစ္နဲ ့စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ကို ဆန္ ့က်င္ေတာ္ လွန္ တိုက္ပြဲဆင္ခဲ့ၾကတာပါပဲ။ ၁၉၉၁ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္)ႏိုဘယ္ဆုအေရးအခင္းမွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း သားေတြ အဖမ္းခံၾကရျပန္တာပဲ။ ၁၉၉၆ လွည္းတန္းဆႏၵျပပြဲမွာလည္း တကၠသိုလ္အသီးသီးက ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြ ေထာင္ထဲေရာက္ၾကရျပန္တာပဲ။
 
    ၂၀၀၇ မွာ ေက်ာင္းသားတိုက္ပြဲရဲ  ့ေနာက္ထပ္ဒီေရျမင့္သစ္ လိွဳင္းလုံးတစ္လုံး ရိုက္ခတ္ႏိုင္ခဲ့တာ အား လုံးအသိပါ။ ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္(၂၈) မွာ ေက်ာ္ကိုကိုတို ့ဦးေဆာင္တဲ့ ဗ က သ မ်ားအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ ျပန္လည္ေပၚထြက္ လာခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဗ က သ မ်ားအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ခြပ္ေဒါင္းအလံ တလူလူလႊင့္ၿပီး၊ သံဃာေတြ၊ ျပည္သူေတြနဲ ့အတူ န အ ဖ စစ္အစိုးရကို ဆန္ ့က်င္တိုက္ခိုက္ခဲ့ ၾကတာပါ။
 
    ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို စစ္အစိုးရတပ္နဲ ့လုံထိန္းရဲ၊ ႀကံ့ဖြတ္၊ စြမ္းအားရွင္ေတြက အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းၿဖိဳခြဲခဲ့ပါတယ္။ ဗ က သ ေက်ာင္းသားေတြ ေထာင္ထဲေရာက္ၾကရျပန္ၿပီ။ (သံဃာေတာ္အမ်ားအျပား ႏွင့္အတူ၊ အင္န္အယ္လ္ဒီလူငယ္ေတြလည္း အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ အဖမ္းခံၾကရတာပါ)
 
    ေက်ာင္းသားဟာ ထိရင္မခံဘူး။ဖိရင္ၾကြမွာပဲ။ ဒါ ခြပ္ေဒါင္းစိတ္ဓာတ္၊ ဗ က သ စိတ္ဓာတ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြရဲ  ့သတၱိနဲ ့စြမ္းပကားကို စစ္အာဏာရွင္ေတြက ရြံ ့ၾက မုန္းၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္အာဏာ ရွင္ေတြဟာ၊ ေက်ာင္းသားေဟ့ဆိုရင္ အေသႏွိပ္ကြပ္ၾကေတာ့တာပါပဲ။
 
    အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေက်ာင္းသားေတြကို(ဗ က သ ေတြကို) အေသႏွိပ္ကြပ္ေနတာဟာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စစ္အာဏာရွင္စိတ္ေပါက္ေနလို ့မ်ားလား။
 
    ၂၀၁၅ ဒီမိုကေရစီပညာေရး သပိတ္စစ္ေၾကာင္း၊  ေက်ာင္းသားေတြရဲ  ့မႏၱေလး- ရန္ကုန္ ခရီးရွည္ ခ်ီတက္ပြဲဟာ လက္ပံတန္းမွာ၊ သိန္းစိန္အရပ္သားစစ္အစိုးရ လုံထိန္းရဲတပ္ရင္းေတြရဲ  ့အၾကမ္းဖက္ရိုက္ႏွက္ ၿဖိဳခြဲတာကို ခံလိုက္ရတယ္။ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားေတြနဲ ့၀န္းရံတဲ့ျပည္သူေတြ ေထာင္ထဲေရာက္ကုန္ ၾကတယ္။
 
    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ေက်ာင္းသားသပိတ္အေပၚမွာ ပထမေရငုံႏွဳတ္ပိတ္ေနခဲ့တယ္။ အေၾကာင္း ရွိပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဗ က သ နဲ ့ တ က သ ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေသြးခြဲဆက္ဆံလာတယ္။ အေၾကာင္းရွိပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆုံး လက္ပံတန္းမွာ ေက်ာင္းသားသပိတ္ၿဖိဳခြဲခံရတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္က သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားေတြကို ေကာင္းေကာင္းေမးခြန္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္ ပါလိမ့္။ ဒါဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေက်ာင္းသားသပိတ္ကို( ဗ က သ ကို) ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ဆန္ ့က်င္ေၾကာင္းျပလိုက္တဲ့သေဘာပဲ။
 
    ဒီေလာက္နဲ ့ရပ္သြားရင္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ျပႆနာမရွိပါဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြက၊ ခြပ္ေဒါင္း ေတြက ကိုယ္လုပ္ရင္ ကိုယ္ခံရဲပါတယ္။ ရန္သူကို ရဲရဲတည့္တည့္ ရင္ဆိုင္ရဲပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၀င္မကယ္လို ့လည္း ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ သူ ့မွာ ကယ္ႏိုင္တဲ့ လူထုေထာက္ခံမွဳ အင္အား၊ ႏိုင္ငံတကာဖိအားေတြ ရွိပါလ်က္နဲ ့၊ သူ တမင္ မကယ္ဘဲ ေရွာင္လႊဲေနခ့ဲတာျဖစ္တယ္)
 
    ပိုဆိုးသြားတာကေတာ့၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခုရက္ပိုင္း၊ မြန္ျပည္နယ္စည္းရံုးေရးခရီးစဥ္ၿမိဳ  ့ရြာ  ေတြမွာေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြ၊ မၾကာခင္က ေနျပည္ေတာ္မွာ ေလ့လာေရးလာတဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေတြကို ေျပာလိုက္တဲ့စကားေတြက၊ က်ေနာ္တို ့ရဲ  ့ေက်ာင္းသားစိတ္ဓာတ္ကို တမင္ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ ့ခ်ိဳးႏွိမ္ လိုက္၊ ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္တဲ့သေဘာ သက္ေရာက္သြားပါၿပီ။
 
    ေက်ာင္းသားသမဂၢကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မလိုလား မုန္းတီးေနမွန္း ထင္ရွားေပၚလြင္သြားပါၿပီ။ ဗ က သ (ဗကသမ်ားအဖြဲ ့ခ်ဳပ္)ကို ဘယ္အၿငိွဳးအေတးေတြနဲ ့မ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခါးသီးမုန္းတီးေနတာပါလိမ့္။ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ပါ။
 
    အင္န္အယ္လ္ဒီပါတီသည္ ေက်ာင္းသားသပိတ္ကို မေထာက္ခံရံုတင္သာမက၊ ေဒါက္တာသိန္းလြင္ ကိုပါ ထုတ္ပယ္ခဲ့ၿပီး၊ ပါတီ၀င္မ်ားကိုလည္း အျခားသူမ်ား(ေက်ာင္းသားမ်ားကိုဆိုလိုတာ)ႏွင့္တြဲ၍ ဆႏၵမျပရ၊ လမ္းေပၚမထြက္ရလို ့အမိန္ ့ထုတ္ တားျမစ္တာေတြဟာ၊ အရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္လြန္းလွပါသည္။ ႏိုင္ငံေရး သိကၡာလည္း မဲ့လြန္းရာက်ပါသည္။
 
    အပ်က္အပ်က္ႏွင့္ပင္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ၿပီး(၂၇)ႏွစ္ၾကာသည့္အခ်ိန္တြင္၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေခတ္အဆက္ဆက္ဆန္ ့က်င္ေတာ္လွန္လာခဲ့ေသာ က်ေနာ္တို ့၏ေက်ာင္းသား စိတ္ဓာတ္၊ ခြပ္ေဒါင္းစိတ္ဓာတ္ကို၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ ဆန္ ့က်င္ခ်ိဳးႏွိမ္ပစ္ခဲ့ေပၿပီ။ လ်စ္လ်ဴရွဳ
ေစာ္ကားပစ္ခဲ့ေပၿပီ။
 
    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အာဏာမရေသးေသာ အာဏာရွင္ေပေလာ။
 
    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အာဏာရလာလွ်င္ေကာ၊ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြကို ဖိႏွပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားဦး
မွာလား။ စဥ္းစားရခက္ပါတယ္။
 
    သို ့ဆိုလွ်င္ေတာ့၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သမၼတႀကီးအျဖစ္ မျမင္ မေတြ ့လိုပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္၊ ဗ က သ၊ တ က သ၊ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြကို (ေန၀င္းလို၊ သန္းေရႊလို၊ သိန္းစိန္လို) ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ ခ်ယ္ေခ်မွဳန္းေနဦးမည့္၊ သမၼတႀကီးေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ ့(အင္န္အယ္လ္ဒီအစိုးရနဲ ့) က်ေနာ္တို ့ရဲ  ့ ေတာ္လွန္ေသာေက်ာင္းသားမ်ား (တိုးတက္ေသာေက်ာင္းသားစိတ္ဓာတ္ ရွိသူမ်ား) ထိပ္တိုက္မေတြ  ့ဆံုခ်င္ေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။
 
    ကဲ … အခု၊ က်ေနာ္တို ့ဘာလုပ္ၾကမလဲ။
 
    ေၾကာင္ကို ဘယ္သူ ျခဴဆြဲေပးမလဲ။
 
    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီက၊ က်ေနာ္တို ့ရဲ  ့ဗ က သ ခြပ္ေဒါင္းအလံကို ျပန္ေတာင္းၾကမလား။
 
    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ  ့ကိုယ္က်ိဳးစြန္ ့အနစ္နာခံမွဳနဲ  ့ေခါင္းေဆာင္မွဳကို က်ေနာ္တို ့မထိပါးပါ။
 
    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း က်ေနာ္တို ့ရဲ  ့ေက်ာင္းသားစိတ္ဓာတ္ကို မခ်ိဳးႏွိမ္၊ မေစာ္ကား ေစခ်င္ပါ။
 
    စစ္အာဏာရွင္စနစ္ မက်ဆုံးမခ်င္း၊ က်ေနာ္တို ့အားလုံး ေက်ာင္းသား။   ။

( ၿပီ း ပါ ၿပီ )

ေ အ ာ င္ ေ ၀ း
ေမ ၂၉- ၂၀၁၅။