က်ေနာ့္ႏွလုံးသားထဲမွာပါအေဖ
အေဖ့ကိုဂုဏ္ျပဳျမွဳပ္ႏွံပရေစ။
ေညာင္ေလးပင္ၿမိဳ
့က သုသန္ကေလးေရ
ငါ ့အေဖကို
ငါျမွဳပ္ႏွံပရေစ။
အခုေတာ့
အေဖက တပ္ၾကပ္ႀကီးေအးေမာင္(ၿငိမ္း)
(ကြယ္လြန္)
အေဖ့သားက်ေနာ္က
ကဗ်ာဆရာေအာင္ေဝး (ျပည္ေျပး)။
သားနဲ ့အေဖ
တစ္ေျမစီ တစ္ေရစီ
အေဖနဲ ့သား
ဘဝျခားခဲ့ၿပီ။
ေရႊဝါေရာင္အလြန္မွာ
က်ေနာ္က အေဖနဲ
့အေမကိုထားခဲ့တယ္။
နာဂစ္မတိုင္မီကေလးမွာ
အေမက အေဖ့ကိုထားရစ္တယ္။
အခု အေဖက
အားလုံးကိုထားသြားၿပီ။
က်ေနာ္ျပန္လာတဲ့အထိ
ေစာင့္ပါဦးေတာ့လားအေဖရယ္
တစ္ေန ့က်ေနာ္ျပန္လာမွာေပါ
့။
အေဖ က်ေနာ့္ကိုေမွ်ာ္ေနမယ္
အေဖ က်ေနာ့္အေၾကာင္းေတြးေနမယ္
က်ေနာ္သိတယ္။
က်ေနာ္အခ်ိန္မီျပန္မလာႏိုင္တာ
ခြင့္လႊတ္ပါအေဖ။
အခုေတာ့ က်ေနာ့္ႏွလုံးသားထဲမွာ
အေဖ့ကို ျမွဳပ္ႏွံလိုက္ရၿပီ။
ေညာင္ေလးပင္ၿမိဳ
့က သုသန္ကေလးေရ
ငါ ့အေဖကို
ငါျမွဳပ္ႏွံပရေစ။
အေမေရ
အေဖ့ကို ဆီးႀကိဳပါေတာ့။
အေဖေရ
က်ေနာ့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါေတာ့။
သားဟာ အေဖ့ကိုဆန္
့က်င္ခဲ့တယ္
သားကိုခြင့္လႊတ္ပါအေဖ။
စစ္တပ္ဟာ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုကာကြယ္ေပးထား
က်ေနာ္ စစ္တပ္ကိုဆန္
့က်င္တယ္။
စစ္တပ္ကိုဆန္
့က်င္တဲ့က်ေနာ္
အေဖ့ကိုဆန္
့က်င္သလိုျဖစ္ခဲ့တယ္။
အခုေတာ့ အေဖ့ကိုက်ေနာ္အားနာတယ္
အေဖက သားကို
ဘယ္တုန္းကမွ
မဆန္ ့က်င္ပါဘူး။
အေမေရ
အေဖ့ကို ဆီးႀကိဳပါေတာ့။
အေဖေရ
သားကိုခြင့္လႊတ္ပါေတာ့။
တရုတ္ျဖဴေတြကိုတိုက္ခဲ့လို
့
အေဖ့ရင္ဘတ္မွာ
ျပည္ပရန္ႏွိမ္တံဆိပ္ကေလး
တိုင္းျပည္ကခ်ိတ္ေပးဖူးတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးထဲက
ေညာင္ေလးပင္ၿမိဳ
့ေလးရဲ ့စစ္တန္းလ်ားတစ္ခုမွာ
က်ေနာ္ေမြးခဲ့တယ္။
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္မွာ
အေဖက ဗ က
ပ ေတြကိုတိုက္တဲ့
အစိုးရစစ္သား။
မ ဆ လ ေခတ္ကိုေရာက္ေတာ့
က်ေနာ္က အစိုးရကိုတိုက္တဲ့
ဗ က ပ (ေျမေအာက္)ေက်ာင္းသား။
အေဖက တပ္မေတာ္ပါတီေကာ္မတီ
က်ေနာ္က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ဘာမထီ။
က်ေနာ္ဝန္ခံပါတယ္
က်ေနာ့္ႏိုင္ငံေရးဟာ
မ ဆ လ စစ္အစိုးရကိုအလဲမထိုးႏိုင္ခဲ့ဘူး။
က်ေနာ္ ပထမဆုံးအႀကိမ္
အက်ဥ္းေထာင္ထဲေရာက္သြား
ဆိတ္ဖလူးရနံ
့ (၁၉၇၆)။
သံတိုင္ၾကားက
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
သားျဖစ္သူကို
သူ ့အေဖ တပ္မေတာ္ပါတီေကဒါက
ေထာင္ဝင္စာ
လာေတြ ့ရွာတယ္ေလ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အေဖ
နရသိန္ထဲမွာ
သားဟာေပ်ာ္ပါတယ္။
က်ေနာ့္ေၾကာင့္
အေဖ့ကို
စစ္တပ္က အၿငိမ္းစားေပးလိုက္ေပါ
့
က်ေနာ္စိတ္မေကာင္းပါဘူးအေဖ။
ရာဇဝင္ေတြျဖတ္သန္းသြားတယ္
ကံၾကမၼာရထားႀကီးေပၚမွာ
အေဖ အၿငိမ္းစားစစ္မွဳထမ္းေဟာင္းႀကီးျဖစ္လာတယ္။
က်ေနာ္ ေထာင္ကလြတ္လာတယ္
က်ေနာ္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚကိုျပန္တည္ေဆာက္တယ္
က်ေနာ္အိမ္ထာင္က်တယ္။
ဟိုတုန္းက
ေက်ာင္းသားသူပုန္တစ္ေယာက္ရဲ
့အေဖ
ေနာက္ေတာ့
အေဖဟာ ကဗ်ာဆရာရဲ
့အေဖ ျဖစ္လာခဲ့ေပါ ့။
ကဗ်ာဆရာကေမြးတဲ့
ကေလးေတြရဲ ့
ဘိုးေအျဖစ္လာခဲ့ေပါ
့။
ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံမွာ
တိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့သူ
့သားကဗ်ာဆရာရဲ ့ဓာတ္ပုံ
သတင္းစာထဲကျဖတ္ၿပီး
သူ ့အေဖစစ္သားေဟာင္းႀကီးသိမ္းျပန္သတဲ့။
ဟိုတုန္းက
တပ္မေတာ္ေန ့အခမ္းအနားေတြ
သူ ့စစ္ဝတ္စုံအေဟာင္းႀကီး
ထုတ္ထုတ္ဝတ္တတ္တဲ့မင္းတို ့အေဖ
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာထုတ္ဝတ္တာမေတြ
့ေတာ့ဘူး
အေမ ေျပာျပဖူးတယ္။
က်ေနာ္ကလည္းက်ေနာ္
လူထုေတာ္လွန္ေရးထဲမွာေပ်ာ္တယ္။
က်ေနာ္ ဒုတိယအႀကိမ္ေထာင္ထဲေရာက္သြား
က်ေနာ္ ဒုတိယအႀကိမ္ေထာင္ကျပန္ထြက္။
က်ေနာ္ တတိယအႀကိမ္ေထာင္ထဲေရာက္သြား
က်ေနာ္ တတိယအႀကိမ္ေထာင္ကျပန္ထြက္။
ယဥ္ေက်းမွဳေရွ
့တန္းစစ္မ်က္ႏွာမွာ
က်ေနာ္က အေရးေတာ္ပုံတပ္သားတစ္ေယာက္။
က်ေနာ့္ကဗ်ာေတြ
အေဖဖတ္မွာပဲ
(အေမက အၿမဲဖတ္တယ္ေလ)
က်ေနာ့္အနာဂတ္ကို
အေဖေက်နပ္မွာပဲ
က်ေနာ့္အိမ္ေထာင္ေရးလည္း
အေဖစိတ္ခ်မွာပါ။
က်ေနာ့္သား
အေဖ့ေျမးေတြ
အင္ဂ်င္နီယာ၊
ကြန္ပ်ဴတာ ဘြဲ ့အသီးသီးရၿပီ။
က်ေနာ့္ဇနီး
အေဖ့ေခၽြးမ
“ပါရမီဖက္ခင္မြန္” ဘြဲ ့ရၿပီ။
ေျမးတစ္ေယာက္ရဲ
့ဘြဲ ့ႏွင္းသဘင္
စည္ေတာ္ယြန္းတဲ့အခါ
မ်က္ရည္က်တာ
အဲဒီစစ္သားေဟာင္းဘိုးေအႀကီးေပါ
့။
ေညာင္ေလးပင္မွာေနတဲ့အေဖဟာ
လြမ္းတဲ့အခါ
ရန္ကုန္မွာေနတဲ့သားဆီကိုလာတယ္။
ဖေအနဲ ့သား
ေရဒီယိုကေလးတစ္လုံးအလယ္ေကာင္ခ်
တစ္ညလုံး
ေခါင္းခ်င္းဆိုင္နားေထာင္ၾက။
သားနဲ ့အေဖ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ
့ရဲစြမ္းသတၱိ
ဓႏုျဖဴကေန
ဒီပဲယင္းအထိ
ထင္ျမင္ခ်က္ခ်င္းညိွၾက။
“ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းမွာပင္ လူတို ့သည္
ပရြက္ဆိတ္တမွ်
ေသးငယ္သြားၾကကုန္၏” တဲ့
ဆရာေမာင္သာရ
ေရးခဲ့ဖူးတယ္။
“တခ်ိဳ ့ေတြ ေနႏိုင္လြန္းတယ္”
ခိုင္ထူးသီခ်င္းလိုပဲ။
ဒီေန ့ေခတ္မွာ
သူရဲေကာင္းလည္းမ်ားသလို
သစၥာေဖာက္လည္းေပါတယ္။
ဒီေန ့ေခတ္မွာ
ကိုယ္က်ိဳးစြန္
့အနစ္နာခံသူလည္းရွိ
အေခ်ာင္သမားစားဖားလည္းရွိ။
က်ေနာ္ ဘာေကာင္လဲ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
ျပန္ျပန္ေမးေနရတယ္။
က်ေနာ္ ဘာလဲ
ဘယ္လဲ
အေဖမေမးခင္
က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္
အရင္ေမးရတယ္။
အေဖနဲ ့ေနာက္ဆုံးေတြ့လိုက္ရ
ေရႊဝါေရာင္အေထြေထြသပိတ္ႀကီးအစ။
အေဖက က်ေနာ့္ကို
ေက်ာ္သူအေၾကာင္းေမးတယ္။
အေဖက က်ေနာ့္ကို
ဇာဂနာအေၾကာင္းေမးတယ္။
အေဖက က်ေနာ့္ကို
က်ေနာ့္အေၾကာင္းမေမးဘူး။
ဒီလိုနဲ ့
ေရႊတိဂံုသပိတ္စခန္းၿဖိဳခြဲခံရ။
ေရႊဝါေရာင္အလြန္မွာ
က်ေနာ္က အေဖနဲ
့အေမကိုထားခဲ့ရ။
နာဂစ္မတိုင္မီကေလးမွာ
အေမက အေဖ့ကိုထားရစ္ျပန္ခဲ့။
အခု အေဖက
အားလုံးကိုထားသြားခဲ့ၿပီ။
သားျပန္လာတဲ့အထိေတာ့
ေစာင့္ပါဦးလားအေဖရယ္
သား တစ္ေန
့ျပန္လာမွာေပါ ့။
တစ္ေန ့
ေအာင္စည္ေဆာ္ေလာ့
ျပည္ေတာ္ဝင္ခန္းေရာက္မွာေပါ
့။
အခုေတာ့
က်ေနာ့္နွလုံးသားထဲမွာ
အေဖ့ကို ျမွဳပ္ႏွံလိုက္ရၿပီ။
“ဤေနရာတြင္
ကဗ်ာဆရာေအာင္ေဝး၏ဖခင္
စစ္သားေဟာင္းႀကီးလဲေလ်ာင္းသည္”
က်ေနာ့္ႏွလုံးသားထဲမွာပါအေဖ
အေဖ ေကာင္းရာသုဂတိေရာက္ပါေစ။
။
(၂ဝ၁၁၊ ဇူလိုင္
၂ဝ အေဖကြယ္လြန္သည္)
.jpg)
0 comments:
Post a Comment