ၿငိ မ္ း ေ ရ း ခ ရီ း ရွ ည္ ခ်ီ တ က္ ေ န သူ မ် ာ း သို ့ ( ၃ )

LONG WALK TO PEACE

OUR JOURNEY IS NOT COMPLETE

 

ရဲေဘာ္တို ့-

ေျခေထာက္ေတြကို ရြက္လႊင့္

ေဇာ္၀င္းထြဋ္လို ရြက္လႊင့္။

က်ည္ဆန္မ်ားအစား

ပန္းမ်ားပြင့္ေစ။

ေသနတ္သံဆိတ္

သူငယ္အိပ္ေစ။

ငါတို ့ေခတ္မွာ

ငါတို ့ဟာ

အတိတ္သားေကာင္ေတြလား။

ငါတို ့ဟာ

ပစၥဳပၹန္ဓားစာခံေတြလား။

ငါတို ့ဟာ

ငါတို ့ေခတ္မွာ

အႏွစ္တစ္ရာ ေျမဇာပင္ျဖစ္ေနတာလား။

မိတ္ေဆြတို ့

လက္သီးကိုဆုပ္

အလြမ္းဇာတ္ထုပ္ သိမ္းမယ္။

အနာဂတ္

ျဖတ္သာသြားမယ္

မရပ္နား။

တစ္ေန ့ တစ္လံ

ပုဂံ ဘယ္ေျပးမလဲ။

ဆက္ေလွ်ာက္

ဆက္ေလွ်ာက္။

လြတ္ေျမာက္တဲ့ၾကယ္

အေမွာင္ မေၾကာက္။

လမ္းတစ္ေလွ်ာက္

ေၾကာက္ရမယ့္ရန္

ပဥၥမံတပ္သားေတြ။

သတိထား

ႏြားကြဲရင္

က်ား ဆြဲလိမ့္မယ္။

ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္ေလွ်ာက္

ပန္းတိုင္ မေပ်ာက္နဲ ့။

ခံ၀န္လက္မွတ္

တစ္ခါထိုးရတိုင္း

ဒီမင္း ဒီစိုး ဒီသူခိုးေတြကို

တစ္ခါနာၾကည္းပါ။

သူ ့အရပ္

သူ ့ဇာတ္နဲ ့သင့္ျမတ္ေစ။

ရက္ဘတ္တလာ ေတြနဲ ့

မေပါင္းနဲ ့။

ခရိုနီေပးတာ

မယူနဲ ့။

ညစ္ေပတဲ့လက္ေတြနဲ ့

တို ့အိပ္မက္

အပ်က္မခံႏိုင္။

ရဲေဘာ္တို ့ ဆက္ေလွ်ာက္။

တစ္ေန ့တစ္မိုင္

လိုင္ဇာ ဘယ္ေျပးမလဲ။

ေသြးမကြဲနဲ ့

ေသြးကြဲရင္

ေခြး ဆြဲမယ္။

“ေ၀း“ ေျပာတာယုံ

ေဘးေျပာတာ မယုံနဲ ့။       ။

ေအာင္ေ၀း

(ဗမာႏိုင္ငံကဗ်ာဆရာ)

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၁-၂၀၁၃။