ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၉ )

“ဒီမိုကေရစီရမွ

အမွ်ေ၀ပါ”

(၀င္းေမာ္ဦး)

ေႏြဦးေရ...

ၾကားလား

ငါ ေခၚေနတယ္

ေအာင္ေ၀း ေခၚေနတယ္။

အတၱလႏၱိတ္သမုဒၵရာကမ္းေျခကေန

ငါ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္တယ္

ေအာ္သံၾကားလား ေႏြဦး။

ပစိဖိတ္သမုဒၵရာကမ္းေျခကေန

ငါ ရမ္းေရာ္မိတယ္

ေအာ္သံၾကားလား ေႏြဦး။

အက္ဒြပ္မန္ ့ခ်္ ရဲ့

“ေအာ္သံ” မဟုတ္ပါဘူး။

ဒါ...ျပည္ေျပးတစ္ေယာက္ရဲ ့

ေအာ္သံ

အိမ္လြမ္းသူရဲ့ေအာ္သံပါ။

လစ္ဘာတ႐ုုပ္တုေျခရင္းမွာ

အက်ဥ္းေထာင္ထဲက

မင္းကိုႏိုင္ကို လြမ္းဖူးတယ္။

ဂိုးလ္ဒင္းဂိတ္တံတားႀကီးေပၚမွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လြမ္းဖူးတယ္။

လင္ကြန္းေအာက္ေမ့ဖြယ္ဗိမာန္မွာ

ဒဂုန္တာရာရဲ ့စႏၵရားသံကို

လြမ္းဖူးတယ္။

အလြမ္းဆုံးကေတာ့

ေသြးဆုံးသြားတဲ့ အနာဂတ္ကိုပါပဲ။

ဖုန္းေမာ္ျဖစ္ျဖစ္

စိုးႏိုင္ျဖစ္ျဖစ္

ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာ

ငါတို ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါ။

၂၅ ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာ

လိုင္စင္ရ တေစၦတစ္ေကာင္ျဖစ္လာခဲ့ေလရဲ့ ...။     ။