ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၇ )

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္

ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္

ေမာင္ဘခ်စ္။

ဘာပဲလြမ္းလြမ္း

လြမ္းခ်င္ရာလြမ္း

ေမာင္ဘဂ်မ္း။

ငါ ့ျမင္းငါစိုင္း

ရွန္ဟိုင္းေရာက္ေရာက္။

ငါ ့ေလွငါထိုး

ႀကိဳးစင္ေရာက္ေရာက္။

အရုဏ္မတက္ေသးရင္

မတက္ေသးဘူးလို ့မွတ္။

တေပါင္းလြန္ေသာ္

လြန္ၿပီလို ့မွတ္။

ေလကိုယက္ၿပီး

ရြက္မလႊင့္လိုက္နဲ ့ဦး။

ေလွကိုထမ္းၿပီး

ကမ္းမတက္လိုက္နဲ ့ဦး။

အေျပာင္းလဲႀကီး

ေျပာင္းလဲေနၿပီလို ့ထင္ရင္

ထင္တဲ့စိတ္ကို

ဘရိတ္အုပ္လိုက္ေတာ့။

“ဒီအခ်ိန္မွာ

က်ေနာ္ကတာ ယဥ္ရဲ ့လား

မေမးနဲ ့။

ဓားတို ့ရဲ ့ေအာက္က

ကမၻာေျမ

သတိရပေစ”

            (မာယာေကာ့ဖ္စကီး)

ၾကည့္စမ္း

လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး

ေမာင္ေအာင္ေ၀း။

ဒဂုန္တာရာေႏြဦးကို

ႀကိဳဖို ့

ဒီမိုကေရစီဓားသိုင္းအကက်င့္ေနေလရဲ ့။     ။