ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၈ )

“မည္သို ့ပင္ျဖစ္ေစ

ခ်စ္ေနေသးသည္

ေၾကြးေၾကာ္စူးရဲ၊ အားမာန္ခဲတဲ့

တိုက္ပြဲထဲက ျပည္သူေလ”

                         (ေမာင္ေလးေအာင္)

ေအးမင္းေစာေရ

ညီေလးေရ...။

ဦးေန၀င္းေသတယ္

ေမာင္ေလးေအာင္မေသဘူး။

မန္းေခ်ာင္းလေရာင္

ေခြးတစ္ေဟာင္

ေသာင္စြန္းလို ့ထြန္း

ကၽြန္းမႀကီးကၽြန္း။

ဧရာ၀တီရယ္

မလြမ္းဘူးလား။

မင္းဘူးစား

မေကြးစား

ေရနံေခ်ာင္းစားတို ့ေရ

မလြမ္းဘူးလား။

ရဲေဘာ္တို ့ေရ

တစ္ခုလုံးကိုသာလြမ္း။

ေလရိုင္းေတြ ပတတ္ရပ္

ကိုင္းေတာႀကီးေပၚမွာ

ေႏြဦးက တဖ်ပ္ဖ်ပ္။

ဘ၀အလြမ္းအေမာဇာတ္

ကဗ်ာေတာႀကီးထဲမွာ

ေႏြဦးက တလွပ္လွပ္။

ေနာက္ထပ္ ငါးမိနစ္ျဖစ္ျဖစ္

(ငါးႏွစ္ျဖစ္ျဖစ္)

ဆက္ၿပီး ေတာင့္ခံႏိုင္ရင္

တို ့-

ကဗ်ာသမၼတႏိုင္ငံေတာ္ တည္ႏိုင္မယ္။

အာဏာရွင္ေတြ ေသတယ္

ကဗ်ာဆရာေတြ မေသဘူး။

သမၼတႀကီးေမာင္ရန္ပိုင္

အဓြန္ ့ရွည္ပါစီ။

သမၼတႀကီးေမာင္ေခ်ာႏြယ္

အဓြန္ ့ရွည္ပါစီ။

သစ္ေကာင္းအိမ္ကေတာ့

သတိေပးေနၿပီ

“ရန္သူက အေမရိကအထိ

တက္စီးထားၿပီ” တဲ့။

ေႏြဦးက

၀တ္ညွာေရႊငယ္ေလ

ေလညင္းခူး

ကတုတ္က်င္းေတြနက္နက္တူးမွ

ပန္းဖူးမယ္ဆိုရင္...။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္

က်န္းမာေအာင္သာေနပါ။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္က်န္းမာေအာင္

ေနတာဟာလည္း

ဒဂုန္တာရာကို ဂုဏ္ျပဳရာက်တာပါပဲ ညီေလးေရ။      ။