ခ် စ္ လို႔ ေ ရ း တဲ႔ က ဗ် ာ ( ၁ ၉ )

လြမ္းတယ္ဆိုတာလည္း၊ တာဝန္တစ္ခုလိုပါပဲ။

ငါက တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးကို လြမ္းတယ္

ဒါ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးတာဝန္

ငါ ထမ္းေဆာင္ေနတာေပါ့။

ဒါေပမဲ႔-

တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးက

ငါ႔ကို လြမ္းခ်င္မွ လြမ္းမယ္

အေရး မႀကီးပါဘူး။

ငါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခတ္ႀကီးကို လြမ္းတယ္

ဒါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခတ္ႀကီးရဲ႕တာဝန္

ငါ ထမ္းရြက္ေနတာေပါ႔။

ဒါေပမဲ႔-

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခတ္ႀကီးက

ငါ႔ကို လြမ္းခ်င္မွ လြမ္းမယ္

အေရး မႀကီးပါဘူး။

ယုတ္စြအဆုံး

လူႏွင္းခ်ိဳ ကေန လူခါးအထိ

ငါ႔ညီေတြ ငါလြမ္းတယ္။

ဒါေတြဟာ

ငါ႔ပခုံးေပၚက

သမိုင္းတာဝန္ေတြ။

ငါက သမိုင္းကို

တာဝန္ မေပးႏိုင္ပါဘူး။

သမိုင္းကသာ

ငါ႔ပခုံးေပၚ

တာဝန္ေတြ တင္ေပးလိုက္တာပါ။

ငါ႔ပခုံးေပၚက အလြမ္းေတြ

ေလးလံလိုက္ပါဘိ။

ကစ္ပလင္း* က

"White man's burden" တဲ႔။

ငါကေတာ႔

"Exiled man's burden" ေပါ႔။

လြမ္းတယ္ဆိုတာလည္း

တာဝန္္တစ္ခုပါပဲ။

တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးကို ငါလြမ္းတယ္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခတ္ႀကီးကို ငါလြမ္းတယ္။

ငါ တာဝန္ေက်သလား

မေက်ဘူးလား

... ... ... ...

ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ မွပဲ သိေတာ႔မယ္။ ။

* Rudyard Kipling (1865-1936)

ေ အ ာ င္ ေ ဝ း

(ႏိုဝင္ဘာ ၂၄- ၂ဝ၁၈)