လြမ္းတယ္ဆိုတာလည္း၊
တာဝန္တစ္ခုလိုပါပဲ။
ငါက တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးကို
လြမ္းတယ္
ဒါ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးတာဝန္
ငါ ထမ္းေဆာင္ေနတာေပါ့။
ဒါေပမဲ႔-
တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးက
ငါ႔ကို လြမ္းခ်င္မွ
လြမ္းမယ္
အေရး မႀကီးပါဘူး။
ငါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခတ္ႀကီးကို
လြမ္းတယ္
ဒါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခတ္ႀကီးရဲ႕တာဝန္
ငါ ထမ္းရြက္ေနတာေပါ႔။
ဒါေပမဲ႔-
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခတ္ႀကီးက
ငါ႔ကို လြမ္းခ်င္မွ
လြမ္းမယ္
အေရး မႀကီးပါဘူး။
ယုတ္စြအဆုံး
လူႏွင္းခ်ိဳ
ကေန လူခါးအထိ
ငါ႔ညီေတြ
ငါလြမ္းတယ္။
ဒါေတြဟာ
ငါ႔ပခုံးေပၚက
သမိုင္းတာဝန္ေတြ။
ငါက သမိုင္းကို
တာဝန္ မေပးႏိုင္ပါဘူး။
သမိုင္းကသာ
ငါ႔ပခုံးေပၚ
တာဝန္ေတြ
တင္ေပးလိုက္တာပါ။
ငါ႔ပခုံးေပၚက
အလြမ္းေတြ
ေလးလံလိုက္ပါဘိ။
ကစ္ပလင္း*
က
"White
man's burden" တဲ႔။
ငါကေတာ႔
"Exiled
man's burden" ေပါ႔။
လြမ္းတယ္ဆိုတာလည္း
တာဝန္္တစ္ခုပါပဲ။
တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးကို
ငါလြမ္းတယ္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခတ္ႀကီးကို
ငါလြမ္းတယ္။
ငါ တာဝန္ေက်သလား
မေက်ဘူးလား
... ...
... ...
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္
မွပဲ သိေတာ႔မယ္။ ။
*
Rudyard Kipling (1865-1936)
ေ အ ာ င္
ေ ဝ း
(ႏိုဝင္ဘာ
၂၄- ၂ဝ၁၈)
.jpg)
0 comments:
Post a Comment