အောင်ဝေးကော့တေးလ်

 

မော်စီတုန်းက ပြောတယ်
မာရီလင်။
လူဟာ
နေ့စဉ်
လက်တွေ့တိုက်ပွဲကြီး(၃)ရပ်
ဖြတ်သန်းနေရသတဲ့။
၁။ လူတန်းစားတိုက်ပွဲ၊
၂။ ကုန်ထုတ်လုပ်ရေးတိုက်ပွဲ နဲ့
၃။ သိပ္ပံပညာစမ်းသပ်မှုတိုက်ပွဲ။
ဥပမာ-
ပထမတိုက်ပွဲ
အရင်းရှင်နဲ့ ပစ္စည်းမဲ့
ဖိနှိပ်သူနဲ့ ဖိနှိပ်ခံ
(စစ်အာဏာရှင်စနစ်နဲ့ ဒီမိုကရေစီ)
ရန်/ငါ စည်းသတ်
အပြတ်တိုက်ရတာ
လူတန်းစာတိုက်ပွဲလို့မှတ်။
ဒုတိယ
ကုန်ထုတ်လုပ်ရေးတိုက်ပွဲဆိုတာ
ကုန်လုပ်ဆက်ဆံရေးအဟောင်းနဲ့
ကုန်ထုတ်စွမ်းအားစုအသစ်
ပဋိပက္ခ။
ဥပမာ-
ဒလနဲ့ ဘုန်းကြီးလမ်း
ကိုရီးယန်းတံတားကြီး
ပြီးသွားတဲ့အခါ
ငှက်ကလေးတွေ အစာငတ်တော့မယ်။
နောက်ဆုံးတိုက်ပွဲက
လူနဲ့ သဘာဝ
အားပြိုင်ကြတဲ့ပွဲပေါ့။
သဘာဝတရားက
လူသားကို ဒဏ်ခတ်
လူသားက
(သဘာဝကို အန်တုဖို့)
သိပ္ပံပညာစမ်းသပ်။
သိပ္ပံလက်နက်တပ်
ဘေးဆိုး၊ ကပ်ဆိုး
သဘာဝဆိုး
ထိုးစစ်ကို ထိုးစစ်နဲ့ ရိုက်ချိုးရတဲ့အမျိုး။
မာရီလင်
အခု ကိုဗစ်ကပ်ဘေးဟာ
တတိယတိုက်ပွဲပေါ့။
မာရီလင်
အခု ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်ဟာ
သိပ္ပံပညာစမ်းသပ်မှုတိုက်ပွဲပေါ့။
အမေရိကမှာ
ပထမဆုံး
ကိုဗစ်ကာကွယ်ဆေး ထိုးနှံခံရသူ
စန္ဒရာလင်းဆေး က ပြောတယ်။
"ကျမ သိပ္ပံပညာကို ယုံတယ်" တဲ့။
နယူးယောက်မြို့
ကွင်းစ်ဆေးရုံကြီး
အထူးကြပ်မတ်ကုသဆောင်မှာ
တာဝန်ကျသူ
သူနာပြုဆရာမပေါ့။
သူမ လူဖြစ်လာတာ
ကမ္ဘာပေါ်မှာ
၅၂-နှစ်။
အဲဒီ ၅၂-နှစ်အရွယ်က
သိပ္ပံပညာကို ယုံသတဲ့။
မာရီလင်
စန္ဒရာလင်းဆေးကလည်း
စန္ဒရာလင်းဆေး ပေါ့။
သူ့အရင်စော
ဟော- ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးမှာ
(ကိုဗစ်ကာကွယ်ဆေး)
ပထမဆုံးထိုးနှံခံရသူ
လန်ဒန်မြို့သူကြီး
မာဂရက်ကီးနန်။
အဲဒီ လန်ဒန်သူကလည်း ပြောတယ်
မာရီလင်။
ဒီဆေးဟာ
သူ့ရဲ့(၉၁)နှစ်ပြည့်မွေးနေ့အတွက်
တစ်ပတ်ကြိုရတဲ့
အကောင်းဆုံးလက်ဆောင် တဲ့။
မာရီလင်
၉၁-နှစ်အရွယ်ကြီးကလည်း
သိပ္ပံပညာကပေးတဲ့လက်ဆောင်
ချစ်ထုံးဖွဲ့နှောင်သပေါ့။
ငါတို့ဟာ
လူမှုလက်တွေ့ဘဝထဲ
မော် ပြောတဲ့
တိုက်ပွဲကြီး(၃)ရပ်
မပြတ် ဆင်နွဲ။
နိုင်တာပဲဖြစ်ဖြစ်
ရှုံးတာပဲဖြစ်ဖြစ်
တိုက်ပွဲဟာ တိုက်ပွဲ။
"ကောင်းတာပဲဖြစ်ဖြစ်
ဆိုူတာပဲဖြစ်ဖြစ်
ဘဝဟာ ဘဝပါပဲ" တဲ့
ရူးဆိုး ပြောသလိုပေါ့
မာရီလင်ရယ်။
ငါတို့ကြုံရတဲ့ တိုက်ပွဲက
စုံတယ်။
ကပ်ဘေးဆုံမှ
သိပ္ပံတ သတဲ့။
အနည်းဆုံးတော့
ငါတို့ဟာ
သိပ္ပံပညာကို ယုံမှဖြစ်မယ်။
လက်ကို မကြာမကြာဆေးပါဆို
ဆေးမှ။
နှာခေါင်း၊ ပါးစပ်စည်း တပ်ပါဆို
တပ်မှ။
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်
၆-ပေခွာ နေပါဆိုလည်း
နေမှ။
မာရီလင်
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ဒါဆိုရင်
ဒါမှ။
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို
မယုံကြည်လို့ မဖြစ်ဘူး မာရီလင်။
ရွေးကောက်ပွဲမှာ
ရွေးကောက်ပွဲအောင်နိုင်ရေး
သူ မလုပ်အား
ကိုဗစ်အောင်နိုင်ရေး လုပ်နေရတယ်။
ကိုဗစ်ကိုနိုင်တော့
ရွေးကောက်ပွဲလည်း နိုင်တယ်လေ။
ကိုဗစ်က တခြားသူတွေဆို
မကြောက်ဘူး။
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ဆိုရင်
ကြောက်ချင်တယ်။
ငါတို့
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် ပြောတာကို
နားထောင်ရမယ်။
သူပြောတာ သိပ္ပံနည်းကျတယ်
ငါတို့
သိပ္ပံပညာကို ယုံရမယ်။
မယုံရင်
သရဏဂုံ တင်သွားရမယ်။
မယုံရင်
ထိန်ပင်၊ ရေဝေး
ထားဝယ်ချောင်
ကူးတို့ခ ဆောင်သွားရမယ်။
မယုံရင်
"ပြန်လမ်းမကြုံတဲ့
ယမုန်နာဦးဝယ်" ဖြစ်မယ် မာရီလင်။
River of No Return တဲ့
မာရီလင်ရယ်
ဂျင်းဘောင်းဘီအပြာကလေးနဲ့
မင်း တေးဆိုနေပုံ
မင်း တွေးပိုနေပုံ
မင်း ဆွေးငိုနေပုံ
ငါ အမှတ်ရတယ်။
မင်း ပိုးတောင့်တဲ လှမ်းသွားပုံ
ငါ ရင်ခုန်ပါရဲ့။
ကမ္ဘာပေါ်မှာ
မင်းတစ်ယောက်ပဲ လျှောက်တဲ့
ပိုးတွန့်လျှောက် *
ခု ကြောင်းလျှောက်တွေ ပျင်းတယ်။
မင်း သရုပ်ဆောင်ပြတဲ့
အချစ်ဒဿနတွေ
ငါ အမှတ်ရတယ်။
လောကထဲကနေ
အသည်းနာနာနဲ့
မင်း ခွဲခွာသွားခဲ့တာ
ငါဝမ်းနည်းတယ် မာရီလင်။
ခက်တယ် မာရီလင်
လောကကြီးမှာ
အရာရာတိုင်းဟာ
သိပ္ပံပညာနဲ့ စမ်းသပ်လို့မှ မရဘဲ။
လောကကြီးမှာ
သိပ္ပံပညာနဲ့ စမ်းသပ်လို့မရတဲ့ အရာတွေ
ရှိတာပဲ။
ဆိုတော့ကွာ
"မွန်ရိုးအသည်းကွဲခြင်း"
သိပ္ပံပညာနဲ့ စမ်းလို့ရ မရ ငြင်းမလား။
ဆိုပါတော့
မာရီလင်
စစ်အာဏာရှင်ခေတ်က
ချစ်သူတွေ
သေကွဲ၊ ရှင်ကွဲ
ကွဲရတဲ့အခန်း
သိပ္ပံပညာက စွမ်းမလား။
ထပ်ဆိုဦးတော့
မာရီလင်
လင်ပစ်၊ သားပစ်နဲ့
တိုင်းပြည်ချစ်တဲ့
အမျိုးကောင်းသမီးတစ်ယောက်ရဲ့
အလွမ်း
သိပ္ပံပညာနဲ့ စမ်းလို့ဖြစ်မလား။
ချစ်သောမာရီလင်
ရင်ခုန်သံကို
သိပ္ပံဓာတ်ခွဲခန်း ပို့လို့ မရ။
ရင်(ဘတ်)နဲ့ လုပ်တဲ့အရာမှန်သမျှ
သိပ္ပံပညာက
မတုပနိုင်။
ကိုဗစ်ကို ကုပေးနိုင်ချင်နိုင်မယ်
သိပ္ပံပညာက။
ကပ်ဘေးကို ကာကွယ်ပေးနိုင်ချင်နိုင်မယ်
သိပ္ပံပညာက။
ဒါပေမဲ့
မာရီလင်
သ်ပ္ပံပညာက
အိမ်လွမ်းစိတ်ကိုတော့
ကု မပေးနိုင်
ကာကွယ် မပေးနိုင်ပါဘူး။
ငါ အခု
အိမ်လွမ်းနေတယ် မာရီလင်။
ငါ့ကောင်တွေလည်း
ငါ့ကို လွမ်းနေကြမယ် မာရီလင်။
ငါတို့ဘဝမှာ
အိမ်ထောင်ဆိုတာ ရှိတယ်
ပုသိမ်ထောင်ဆိုတာ ရှိတယ်။
ငါတို့မှာ
လင်ကို ထောင်ဝင်စာတွေ့ရတဲ့
လင်ဆိုးမယား၊ တဖားဖား
ဘဝတွေ ရှိတယ်လေ။
ငါတို့မှာ
မော်စီတုန်း မမြင်တဲ့
အိမ်ထောင်ရေးတိုက်ပွဲဆိုတာလည်း
ရှိသပေါ့မာရီလင်ရယ်။
ငါတို့ဟာ
စစ်အာဏာရှင်စနစ်ကိုတိုက်ဖို့
ငါတို့အိမ်ထောင်ရေးတိုက်ပွဲကို
မေ့ခဲ့ကြတယ်။
"နိုင်ငံရေးပို၊ ချစ်ရေးချို" သတဲ့
ဟိုကောင် ငထိုက်(စိုးအိမ်)
သူနဲ့ မခင်မျိုးမြင့်
အခု အချစ်အနှစ်လေးဆယ်။
ပြီးတော့
မောင်စိုသစ်၊ မဝေနီ
သူတို့လည်း အချစ်အနှစ်လေးဆယ်။
သံသရာမှာ မင်းဘယ်ပြေးမလဲ
အောင်ဝေး၊ ခင်ဆွေရီ
၃၉-နှစ်။
ကိုဗစ်ကာလမှာ
ငါတို့ဟာ
ပိုချစ်လာကြတယ်။
ငထိုက် သဘော
ပြောင်းပြန် ပြောရရင်
"နိုင်ငံရေးချို၊ ချစ်ရေးပို" ပေါ့။
မာရီလင်
ချစ်ရေးပိုကာလမှာ
သိပ္ပံပညာက
ငါ့ကိုလာ စမ်းသပ်တယ်။
ပရေရီမြက်ခင်းပြင်ထဲမှာ
ငါ လွင့်မျောနေတယ်။
ကီဗင်ကော့စနာရဲ့ဝံပုလွေတွေ
ငါ့ကို ဝိုင်းဖဲ့စားသောက်နေကြတယ်။
မြေခွေးတွေ
၂၀-ရာစုမြေခွေးတွေ
ငါ့ရဲ့ယုန်ကလေးနောက်ကို
ပြေးလိုက်သွားကြပြန်ပြီ။
ရွေးကောက်ပွဲရှုံးလို့တဲ့
ကိုယ်လုံးတီးဖွတ်မတွေ
ငါ့ကို မုန်းကြပြန်ရဲ့။
ငမိုးရိပ်ကမ်းနဘေးက
ငါ့အိပ်တန်းကလေး
မြွေတွေ၊ မြွေတွေ
ရဋ္ဌပါလ မြွေတွေ
ဝင်ခွေနေတယ် မာရီလင်။
ဒါတွေကို
သိပ္ပံပညာက
လိုက်မီနိုင်မတဲ့လား
ပြောပါဦး ငါ့မာရီလင်။
ရင်ထဲမှာ တင်းကျပ်လာတယ်
မင့်ဂါဝန် တဖျတ်ဖျတ်
လေထဲမှာခတ်သလို
ငါ့နှလုံးသား
လှပ်လှပ် ခုန်များခုန်ရဲ့ မာရီလင်ရယ်။
အိမ်နဲ့ဝေးနေတယ်
အလုပ်အကိုင်ကလည်း မရှိ
ကပ်ဘေးကြီးအတွင်းမှာ
ချစ်ခြင်းအားဖြင့်
သေမလား၊ ရှင်မလား။
ငါ မွန်းကျပ်လှချည်ရဲ့
မာရီလင်။
လည်ပင်း နွယ်ပတ်သလို
ရုပ်ရှင်ထဲက
မွန်းတပ်ချ်မျိုး
ငါ မွန်းညပ်လှချည်ရဲ့။
လူပေါင်း(၁၈)သန်းနီးပါး ကူးစက်
၃-သိန်းကျော် သေ
အမေရိကမှာ။
ငါ့စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပါရဲ့
ကြောက်သလားဆိုတော့လည်း
အင်း- ကြောက်တာပေါ့ မာရီလင်ရယ်။
အမြောက်က
ကိုယ့်တည့်တည့် ပစ်ဖောက်နေတာ
မကြောက်ဘဲ နေပါ့မလား။
မာရီလင်ရယ်
အချစ်ခံရတာဖြစ်ဖြစ်
အမုန်းခံရတာဖြစ်ဖြစ်
မထူးပါဘူး။
ဒီ ကိုဗစ်မီးလျှံထဲမှာ
သောကဗျာပါဒတွေသာ
အမြန်လောင်ကျွမ်း ပြာကျသွားပါစေတော့။
မာရီလင်
ရင်ထဲ တင်းခက်
မွန်းကျပ် လှုပ်ရှား
ဝေဒနာတွေ များနေရင်
အရစ္စတိုတယ်က
သူ့ဝမ်းနုတ်ဆေး သောက်ပါ တဲ့။
ရသခံစားမှု
အနုပညာ
ကဗျာက
သင့်ဝေဒနာ
ခေတ်အနာကို
ကုစားပေးနိုင်ပါသတဲ့။
"ကသားဆစ်" ** တဲ့
အရစ္စတိုတယ်ဝမ်းနုတ်ဆေး။
လူ့သမဂ္ဂမှာ
ငါ အသက်ရှင်နေဖို့ဆိုရင်
သောက်မှ ဖြစ်မယ်။
အမေရိကမှာ
သမ္မတကြီး ကိုဗစ်ကူးတော့
အထူးကြပ်မတ်
ဆေး နှစ်မျိုးစပ် ***
ကုနည်းအသစ် ရသတတ်။
ထရန့်ကို ကုတဲ့ဆေးမို့
ထရန့်ကော့တေးလ် **** လို့ ခေါ်သတဲ့။
မာရီလင်
ငါ့ပြည်သူတွေကို
ငါ ချစ်ပါတယ်။
သူတို့ပျော်ရွှင်နေတာ
ငါ မြင်ချင်ပါတယ်။
ငါ့ရဲ့ကဗျာ
ဒီ ကဗျာ
မော်စီတုန်းလည်းပါ
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်လည်းပါ
ဒေါ်နယ်ထရန့်လည်းပါ
"အောင်ဝေးကော့တေးလ်" လို့သာ
မှတ်ပါတော့။
ချစ်တာ မှန်ရင်
မာရီလင်
မြစ်တွေ ပြန်လာရမယ်လေ။     ။

အောင်ဝေး
(၁၂-၁၆- ၂၀)

* Wriggling Walk
** Moral Catharsis
*** Casirivimab & Imvedimab
**** Trump Cocktail

##

ေ အ ာ င္ ေ ၀ း ေ က ာ့ ေ တ း လ္
 
 ေမာ္စီတုန္းက ေျပာတယ္
မာရီလင္။
လူဟာ
ေန့စဥ္
လက္ေတြ့တိုက္ပြဲႀကီး(၃)ရပ္
ျဖတ္သန္းေနရသတဲ့။
၁။ လူတန္းစားတိုက္ပြဲ၊
၂။ ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးတိုက္ပြဲ နဲ့
၃။ သိပၸံပညာစမ္းသပ္မွဳတိုက္ပြဲ။
ဥပမာ-
ပထမတိုက္ပြဲ
အရင္းရွင္နဲ့ ပစၥည္းမဲ့
ဖိႏွိပ္သူနဲ့ ဖိႏွိပ္ခံ
(စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ့ ဒီမိုကေရစီ)
ရန္/ငါ စည္းသတ္
အျပတ္တိုက္ရတာ
လူတန္းစာတိုက္ပြဲလို့မွတ္။
ဒုတိယ
ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးတိုက္ပြဲဆိုတာ
ကုန္လုပ္ဆက္ဆံေရးအေဟာင္းနဲ့
ကုန္ထုတ္စြမ္းအားစုအသစ္
ပဋိပကၡ။
ဥပမာ-
ဒလနဲ့ ဘုန္းႀကီးလမ္း
ကိုရီးယန္းတံတားႀကီး
ၿပီးသြားတဲ့အခါ
ငွက္ကေလးေတြ အစာငတ္ေတာ့မယ္။
ေနာက္ဆုံးတိုက္ပြဲက
လူနဲ့ သဘာ၀
အားၿပိဳင္ၾကတဲ့ပြဲေပါ ့။
သဘာ၀တရားက
လူသားကို ဒဏ္ခတ္
လူသားက
(သဘာ၀ကို အန္တုဖို့)
သိပၸံပညာစမ္းသပ္။
သိပၸံလက္နက္တပ္
ေဘးဆိုး၊ ကပ္ဆိုး
သဘာ၀ဆိုး
ထိုးစစ္ကို ထိုးစစ္နဲ့ ရိုက္ခ်ိဳးရတဲ့အမ်ိဳး။
မာရီလင္
အခု ကိုဗစ္ကပ္ေဘးဟာ
တတိယတိုက္ပြဲေပါ ့။
မာရီလင္
အခု ကိုရိုနာဗိုင္းရပ္စ္ဟာ
သိပၸံပညာစမ္းသပ္မွဳတိုက္ပြဲေပါ ့။
အေမရိကမွာ
ပထမဆုံး
ကိုဗစ္ကာကြယ္ေဆး ထိုးႏွံခံရသူ
စႏၵရာလင္းေဆး က ေျပာတယ္။
"က်မ သိပၸံပညာကို ယုံတယ္" တဲ့။
နယူးေယာက္ၿမိဳ့
ကြင္းစ္ေဆးရံုႀကီး
အထူးၾကပ္မတ္ကုသေဆာင္မွာ
တာ၀န္က်သူ
သူနာျပဳဆရာမေပါ ့။
သူမ လူျဖစ္လာတာ
ကမၻာေပၚမွာ
၅၂-ႏွစ္။
အဲဒီ ၅၂-ႏွစ္အရြယ္က
သိပၸံပညာကို ယုံသတဲ့။
မာရီလင္
စႏၵရာလင္းေဆးကလည္း
စႏၵရာလင္းေဆး ေပါ ့။
သူ့အရင္ေစာ
ေဟာ- ကမၻာတစ္ခုလုံးမွာ
(ကိုဗစ္ကာကြယ္ေဆး)
ပထမဆုံးထိုးႏွံခံရသူ
လန္ဒန္ၿမိဳ့သူႀကီး
မာဂရက္ကီးနန္။
အဲဒီ လန္ဒန္သူကလည္း ေျပာတယ္
မာရီလင္။
ဒီေဆးဟာ
သူ့ရဲ့(၉၁)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန့အတြက္
တစ္ပတ္ႀကိဳရတဲ့
အေကာင္းဆုံးလက္ေဆာင္ တဲ့။
မာရီလင္
၉၁-ႏွစ္အရြယ္ႀကီးကလည္း
သိပၸံပညာကေပးတဲ့လက္ေဆာင္
ခ်စ္ထုံးဖြဲ့ေႏွာင္သေပါ ့။
ငါတို့ဟာ
လူမွဳလက္ေတြ့ဘ၀ထဲ
ေမာ္ ေျပာတဲ့
တိုက္ပြဲႀကီး(၃)ရပ္
မျပတ္ ဆင္ႏြဲ။
ႏိုင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္
ရွံဳးတာပဲျဖစ္ျဖစ္
တိုက္ပြဲဟာ တိုက္ပြဲ။
"ေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဆိုူတာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဘ၀ဟာ ဘ၀ပါပဲ" တဲ့
ရူးဆိုး ေျပာသလိုေပါ ့
မာရီလင္ရယ္။
ငါတို့ႀကံဳရတဲ့ တိုက္ပြဲက
စုံတယ္။
ကပ္ေဘးဆုံမွ
သိပၸံတ သတဲ့။
အနည္းဆုံးေတာ့
ငါတို့ဟာ
သိပၸံပညာကို ယုံမွျဖစ္မယ္။
လက္ကို မၾကာမၾကာေဆးပါဆို
ေဆးမွ။
ႏွာေခါင္း၊ ပါးစပ္စည္း တပ္ပါဆို
တပ္မွ။
တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္
၆-ေပခြာ ေနပါဆိုလည္း
ေနမွ။
မာရီလင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဒါဆိုရင္
ဒါမွ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို
မယုံၾကည္လို့ မျဖစ္ဘူး မာရီလင္။
ေရြးေကာက္ပြဲမွာ
ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ႏိုင္ေရး
သူ မလုပ္အား
ကိုဗစ္ေအာင္ႏိုင္ေရး လုပ္ေနရတယ္။
ကိုဗစ္ကိုႏိုင္ေတာ့
ေရြးေကာက္ပြဲလည္း ႏိုင္တယ္ေလ။
ကုိဗစ္က တျခားသူေတြဆို
မေၾကာက္ဘူး။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆိုရင္
ေၾကာက္ခ်င္တယ္။
ငါတို့
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတာကို
နားေထာင္ရမယ္။
သူေျပာတာ သိပၸံနည္းက်တယ္
ငါတို့
သိပၸံပညာကို ယုံရမယ္။
မယုံရင္
သရဏဂံု တင္သြားရမယ္။
မယုံရင္
ထိန္ပင္၊ ေရေ၀း
ထား၀ယ္ေခ်ာင္
ကူးတို့ခ ေဆာင္သြားရမယ္။
မယုံရင္
"ျပန္လမ္းမႀကံဳတဲ့
ယမုန္နာဦး၀ယ္" ျဖစ္မယ္ မာရီလင္။
River of No Return တဲ့
မာရီလင္ရယ္
ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာကေလးနဲ့
မင္း ေတးဆိုေနပုံ
မင္း ေတြးပိုေနပုံ
မင္း ေဆြးငိုေနပုံ
ငါ အမွတ္ရတယ္။
မင္း ပိုးေတာင့္တဲ လွမ္းသြားပုံ
ငါ ရင္ခုန္ပါရဲ့။
ကမၻာေပၚမွာ
မင္းတစ္ေယာက္ပဲ ေလွ်ာက္တဲ့
ပိုးတြန့္ေလွ်ာက္ *
ခု ေၾကာင္းေလွ်ာက္ေတြ ပ်င္းတယ္။
မင္း သရုပ္ေဆာင္ျပတဲ့
အခ်စ္ဒႆနေတြ
ငါ အမွတ္ရတယ္။
ေလာကထဲကေန
အသည္းနာနာနဲ့
မင္း ခြဲခြာသြားခဲ့တာ
ငါ၀မ္းနည္းတယ္ မာရီလင္။
ခက္တယ္ မာရီလင္
ေလာကႀကီးမွာ
အရာရာတိုင္းဟာ
သိပၸံပညာနဲ့ စမ္းသပ္လို့မွ မရဘဲ။
ေလာကႀကီးမွာ
သိပၸံပညာနဲ့ စမ္းသပ္လို့မရတဲ့ အရာေတြ
ရွိတာပဲ။
ဆိုေတာ့ကြာ
"မြန္ရိုးအသည္းကြဲျခင္း"
သိပၸံပညာနဲ့ စမ္းလို့ရ မရ ျငင္းမလား။
ဆိုပါေတာ့
မာရီလင္
စစ္အာဏာရွင္ေခတ္က
ခ်စ္သူေတြ
ေသကြဲ၊ ရွင္ကြဲ
ကြဲရတဲ့အခန္း
သိပၸံပညာက စြမ္းမလား။
ထပ္ဆိုဦးေတာ့
မာရီလင္
လင္ပစ္၊ သားပစ္နဲ့
တိုင္းျပည္ခ်စ္တဲ့
အမ်ိဳးေကာင္းသမီးတစ္ေယာက္ရဲ့
အလြမ္း
သိပၸံပညာနဲ့ စမ္းလို့ျဖစ္မလား။
ခ်စ္ေသာမာရီလင္
ရင္ခုန္သံကို
သိပၸံဓာတ္ခြဲခန္း ပို့လို့ မရ။
ရင္(ဘတ္)နဲ့ လုပ္တဲ့အရာမွန္သမွ်
သိပၸံပညာက
မတုပႏိုင္။
ကိုဗစ္ကို ကုေပးႏိုင္ခ်င္ႏိုင္မယ္
သိပၸံပညာက။
ကပ္ေဘးကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္ခ်င္ႏိုင္မယ္
သိပၸံပညာက။
ဒါေပမဲ့
မာရီလင္
သ္ပၸံပညာက
အိမ္လြမ္းစိတ္ကိုေတာ့
ကု မေပးႏိုင္
ကာကြယ္ မေပးႏိုင္ပါဘူး။
ငါ အခု
အိမ္လြမ္းေနတယ္ မာရီလင္။
ငါ ့ေကာင္ေတြလည္း
ငါ ့ကို လြမ္းေနၾကမယ္ မာရီလင္။
ငါတို့ဘ၀မွာ
အိမ္ေထာင္ဆိုတာ ရွိတယ္
ပုသိမ္ေထာင္ဆိုတာ ရွိတယ္။
ငါတို့မွာ
လင္ကို ေထာင္၀င္စာေတြ့ရတဲ့
လင္ဆိုးမယား၊ တဖားဖား
ဘ၀ေတြ ရွိတယ္ေလ။
ငါတို့မွာ
ေမာ္စီတုန္း မျမင္တဲ့
အိမ္ေထာင္ေရးတိုက္ပြဲဆိုတာလည္း
ရွိသေပါ ့မာရီလင္ရယ္။
ငါတို့ဟာ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုတိုက္ဖို့
ငါတို့အိမ္ေထာင္ေရးတိုက္ပြဲကို
ေမ့ခဲ့ၾကတယ္။
"ႏိုင္ငံေရးပို၊ ခ်စ္ေရးခ်ိဳ" သတဲ့
ဟိုေကာင္ ငထိုက္(စိုးအိမ္)
သူနဲ့ မခင္မ်ိဳးျမင့္
အခု အခ်စ္အႏွစ္ေလးဆယ္။
ၿပီးေတာ့
ေမာင္စိုသစ္၊ မေ၀နီ
သူတို့လည္း အခ်စ္အႏွစ္ေလးဆယ္။
သံသရာမွာ မင္းဘယ္ေျပးမလဲ
ေအာင္ေ၀း၊ ခင္ေဆြရီ
၃၉-ႏွစ္။
ကိုဗစ္ကာလမွာ
ငါတို့ဟာ
ပိုခ်စ္လာၾကတယ္။
ငထိုက္ သေဘာ
ေျပာင္းျပန္ ေျပာရရင္
"ႏိုင္ငံေရးခ်ိဳ၊ ခ်စ္ေရးပို" ေပါ ့။
မာရီလင္
ခ်စ္ေရးပိုကာလမွာ
သိပၸံပညာက
ငါ ့ကိုလာ စမ္းသပ္တယ္။
ပေရရီျမက္ခင္းျပင္ထဲမွာ
ငါ လြင့္ေမ်ာေနတယ္။
ကီဗင္ေကာ့စနာရဲ့၀ံပုေလြေတြ
ငါ့ကို ၀ိုင္းဖဲ့စားေသာက္ေနၾကတယ္။
ေျမေခြးေတြ
၂၀-ရာစုေျမေခြးေတြ
ငါ ့ရဲ့ယုန္ကေလးေနာက္ကို
ေျပးလိုက္သြားၾကျပန္ၿပီ။
ေရြးေကာက္ပြဲရွံဳးလို့တဲ့
ကိုယ္လုံးတီးဖြတ္မေတြ
ငါ ့ကို မုန္းၾကျပန္ရဲ့။
ငမိုးရိပ္ကမ္းနေဘးက
ငါ ့အိပ္တန္းကေလး
ေျမြေတြ၊ ေျမြေတြ
ရ႒ပါလ ေျမြေတြ
၀င္ေခြေနတယ္ မာရီလင္။
ဒါေတြကို
သိပၸံပညာက
လိုက္မီႏိုင္မတဲ့လား
ေျပာပါဦး ငါ ့မာရီလင္။
ရင္ထဲမွာ တင္းက်ပ္လာတယ္
မင့္ဂါ၀န္ တဖ်တ္ဖ်တ္
ေလထဲမွာခတ္သလို
ငါ ့ႏွလုံးသား
လွပ္လွပ္ ခုန္မ်ားခုန္ရဲ့ မာရီလင္ရယ္။
အိမ္နဲ့ေ၀းေနတယ္
အလုပ္အကိုင္ကလည္း မရွိ
ကပ္ေဘးႀကီးအတြင္းမွာ
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ေသမလား၊ ရွင္မလား။
ငါ မြန္းက်ပ္လွခ်ည္ရဲ့
မာရီလင္။
လည္ပင္း ႏြယ္ပတ္သလို
ရုပ္ရွင္ထဲက
မြန္းတပ္ခ်္မ်ိဳး
ငါ မြန္းညပ္လွခ်ည္ရဲ့။
လူေပါင္း(၁၈)သန္းနီးပါး ကူးစက္
၃-သိန္းေက်ာ္ ေသ
အေမရိကမွာ။
ငါ ့စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားပါရဲ့
ေၾကာက္သလားဆိုေတာ့လည္း
အင္း- ေၾကာက္တာေပါ ့ မာရီလင္ရယ္။
အေျမာက္က
ကိုယ့္တည့္တည့္ ပစ္ေဖာက္ေနတာ
မေၾကာက္ဘဲ ေနပါ ့မလား။
မာရီလင္ရယ္
အခ်စ္ခံရတာျဖစ္ျဖစ္
အမုန္းခံရတာျဖစ္ျဖစ္
မထူးပါဘူး။
ဒီ ကိုဗစ္မီးလွ်ံထဲမွာ
ေသာကဗ်ာပါဒေတြသာ
အျမန္ေလာင္ကၽြမ္း ျပာက်သြားပါေစေတာ့။
မာရီလင္
ရင္ထဲ တင္းခက္
မြန္းက်ပ္ လွဳပ္ရွား
ေ၀ဒနာေတြ မ်ားေနရင္
အရစၥတိုတယ္က
သူ့၀မ္းႏုတ္ေဆး ေသာက္ပါ တဲ့။
ရသခံစားမွဳ
အႏုပညာ
ကဗ်ာက
သင့္ေ၀ဒနာ
ေခတ္အနာကို
ကုစားေပးႏိုင္ပါသတဲ့။
"ကသားဆစ္" ** တဲ့
အရစၥတိုတယ္၀မ္းႏုတ္ေဆး။
လူ့သမဂၢမွာ
ငါ အသက္ရွင္ေနဖို့ဆိုရင္
ေသာက္မွ ျဖစ္မယ္။
အေမရိကမွာ
သမၼတႀကီး ကိုဗစ္ကူးေတာ့
အထူးၾကပ္မတ္
ေဆး ႏွစ္မ်ိဳးစပ္ ***
ကုနည္းအသစ္ ရသတတ္။
ထရန့္ကို ကုတဲ့ေဆးမို့
ထရန့္ေကာ့ေတးလ္ **** လို့ ေခၚသတဲ့။
မာရီလင္
ငါ ့ျပည္သူေတြကို
ငါ ခ်စ္ပါတယ္။
သူတို့ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာ
ငါ ျမင္ခ်င္ပါတယ္။
ငါ ့ရဲ့ကဗ်ာ
ဒီ ကဗ်ာ
ေမာ္စီတုန္းလည္းပါ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္းပါ
ေဒၚနယ္ထရန့္လည္းပါ
"ေအာင္ေ၀းေကာ့ေတးလ္" လို့သာ
မွတ္ပါေတာ့။
ခ်စ္တာ မွန္ရင္
မာရီလင္
ျမစ္ေတြ ျပန္လာရမယ္ေလ။     ။

ေ အ ာ င္ ေ ၀ း
(၁၂-၁၆- ၂၀)

* Wriggling Walk
** Moral Catharsis
*** Casirivimab & Imvedimab
**** Trump Cocktail