အတိတ္ရဲ႕ ရနံ႔ေဟာင္းမ်ား
အရွင္လတ္လတ္ႀကီးကုိ
ေပးဆပ္ခ့ဲရ
အတိတ္ရဲ႕ ရနံ႔ေဟာင္းမ်ားပဲေလ။
မလုိအပ္ပါဘဲ
ဇာတ္ညႊန္းေတြ ျပန္ျပန္ ခဲြၾက
ဖလင္ေပ တစ္စမွ်
မရုိက္ႏုိင္ၾကတ့ဲ ရုပ္ရွင္
အတိတ္ရဲ႕ ရနံ႔ေဟာင္းမ်ားပဲေလ။
တီးလုံးက ခုန္ခုန္ ၾကြၾကြ
စာသားေတြ
လည္ေခ်ာင္းထဲ ပုပ္ရိ
ဓာတ္ျပား တစ္ခ်ပ္ၿပီးတစ္ခ်ပ္
ရုိက္ခဲြလုိက္တ့ဲ သီခ်င္း
အတိတ္ရဲ႕ ရနံ႔ေဟာင္းမ်ားပဲေလ။
ေကာင္းကင္က နိမ့္နိမ့္လာ
မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကြာရွင္းခြင့္ အေတာင္းခံရတ့ဲ
ေယာက္်ားႏွယ္
ေပါ့ပ်က္ပ်က္ မုန္တုိင္းအေသ
ပင္လယ္ က်ိန္ဆဲ ေအာ္ငုိ
အတိတ္ရဲ႕ ရနံ႔ေဟာင္းမ်ားပဲေလ။
ေခါင္းေလာင္းကုိ ထုိးလုိက္ၾကေပါ့
လူတေယာက္ဟာ
သူ မေသေၾကာင္း
ေသတၱာ ေခါင္းဖုံး ထုရုိက္
အေမွာင္တုိင္က က်ဥ္းက်ဥ္းလာ
ခ်စ္သူတုိ႔ရဲ႕ ပခုံးသားေပၚ
ေအာက္ဆီဂ်င္က နည္းနည္းလာ
အတိတ္ရဲ႕ ရနံ႔ေဟာင္းမ်ားပဲေလ။
အတိတ္ရဲ႕ ရနံ႔ေဟာင္းမ်ားပဲေလ
ဂူေအာင္း ညေန
အဆိပ္ခ်ဳိ ခြက္ လွည့္
အိပ္မက္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ၾကေလသူမ်ား
မီးပိြဳင့္မွာ ကားေတြ တန္းစီသလုိ
ငရဲဘုံ သြားရာလမ္းဟာ
ၿငိမးခ်မ္း ေနေတာ့တယ္။ ။
[ မူရင္း - စာေပဂ်ာနယ္ အတဲြ ၂၊ အမွတ္ ၁၊ ၁၉၉၄ ]
.jpg)
1 comments:
ဆရာေရ ဆရာရဲ့အတိတ္ကို ဆရာ့စာေတြကေန တစြန္းတစ သိေနတာမို ့ခံစားသြားပါတယ္။
Post a Comment