Wednesday, June 26, 2013

ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၆ )



ရဲေဘာ္တို ့-
ေႏြဦးကို ခ်ီတက္ၾက။
 “ငါတို ့ဟာ
ေပျဖစ္ခံရဲရံုသာမက
တူျဖစ္ေအာင္လည္းလုပ္ရမယ္”
(ဒီမီထေရာ့ဗ္)
ဟိုတုန္းက
ေပၚတီယာ ရင္ခုန္သံ
ႏိုင္ငံတကာ။
ဒီေန ့က
လူ ့အခြင့္အေရး
ဗဟုရာဇ္ေတး။
 “ငါ ့ကို ဒီမိုကေရစီ ျပန္ေပး”
“ငါ ့ကို ဒီမိုကေရစီ ျပန္ေပး”
“ငါ ့ကို ဒီမိုကေရစီ ျပန္ေပး”
စစ္ကလည္း ေညာင္း
စနစ္ကလည္း ေဟာင္း
ေခတ္က မေကာင္းေတာ့
ခ်စ္ရက္ကယ္ေႏွာင္း
ခ်စ္ရက္ကယ္ေႏွာင္း။
တေပါင္းတစ္ညမွာ
ေဒါင္းကတဲ့ ေႏြဦး
ယူတာဖူးနဲ ့အတူ
မူးယစ္ရီေ၀ရမွာလား။
ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္
တိမ္ေတြလွေနေတာ့ေရာ
ဘာလုပ္ရမွာလဲ
ငါ ့ႏွမ သင္းသင္းသာရယ္။
ခက္တာက
သူတို ့ပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
သူတို ့ပဲ အၾကမ္းဖက္။
ခက္တာက
သူတို ့ပဲ ဒီမိုကေရစီ
သူတို ့ပဲ အာဏာရွင္။
ခက္တာက
သူတို ့ပဲ အင္န္ဂ်ီအို
သူတို ့ပဲ ခရိုနီ။
ခက္တာက
ခက္တာက
က်မ သမၼတျဖစ္ခ်င္တာပဲ
က်ေနာ္ သမၼတျဖစ္ခ်င္တာပဲ။
ခက္တာက
ခက္တာက
ငါလည္း စာမတတ္
ငါ ့ေယာက္ဖငညိဳေျပာတာလည္း ငါမယုံ။
လမ္းကေလးေရ ...
ေႏြဦး မေပါက္ခင္သာ
ဒဂုန္တာရာဆီေရာက္ေအာင္သြားပါေတာ့။
ရဲေဘာ္တို ့-
ယုံၾကည္ရာဆီ ခ်ီၾကေလာ့။    ။

ေအာင္ေ၀း

ဇြန္ ၂၅- ၂၀၁၃။

Tuesday, June 11, 2013

ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၅ )



ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
တန္ဖိုးအတက္ဆုံးအခ်ိန္ဟာ
ကတုတ္က်င္းေတြ
နက္နက္တူးရတဲ့အခ်ိန္ေပါ ့။

က်ေနာ္တို ့
ကိုယ့္က်င္းကိုယ္
တူးလုိ ့မဆုံးေတာ့။

“ခင္ဘုန္းေ၀ေဇာ္” တဲ့
ေနာက္ဆုံးကတုတ္က်င္းေပလား။

လင္းယုန္ေစာင့္တဲ့ ႏွင္းဆီခင္း
လြမ္းေတး စီးဆင္းသြားတယ္။

လမ္းတိုင္းဟာ
ေအသင္ကို ဦးတည္ေနတယ္။

ၾကားလား
အရိုင္းေခၚသံ
ၾကားလား။

ၿပိဳလဲသြားေသာ
ျမယာပင္ေတာကိုလည္းေကာင္း
ခိုင္ၿမဲေနဆဲ
ကံ့ေကာ္ေတာကိုလည္းေကာင္း
ဦးညႊတ္ပါ၏။

သူရဲေကာင္းတို ့၏ေျခအစုံကို
ဦးခိုက္ပါ၏။

ဂ်ံဳခင္းထဲ
က်ီးကန္းေတြ တေဖ်ာေဖ်ာ
ဒီမိုးက
ေရ မစီး
တိုင္းျပည္က ဖ်ားနာ။

အမ်ိဳးေကာင္းသားတစ္စု

ရထားေမွ်ာ္ေကာင္းတုန္း
ဘူတာက ထြက္သြားၿပီ။
အားမငယ္ပါဘူး
ငါတို ့မွာ
ဒဂုန္တာရာရွိတာပဲ။

အသည္းမငယ္ပါဘူး
ငါတို ့မွာ
ေႏြဦးရွိတာပဲ။

“ေမာင့္ဂူစတီနာေရ…
ေႏြဦးသစ္ရဲ ့
တစ္နံနက္မွာ
တို ့ျပန္ဆုံေတြ ့ၾကမယ္ေနာ္”
(ဂ်ဴးလိယက္ဖူးခ်စ္)

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုသာလြမ္း
ကိုယ့္က်င္းကိုယ္
စိမ္းလန္းေစ။

ေဒါင္းအလံလား
ေမာင္းျပန္လား
ေသနတ္ေျပာင္းက
ပန္းမ်ားပြင့္ေစ။

အို… အနာဂတ္
သင္ရွိရာအရပ္၌
ငါတို ့၏အလြမ္းဇာတ္ သိမ္းပါအံ့။       ။
 

Tuesday, June 4, 2013

ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ ေ ႏြ ဦ း ( ၄ )




ႏိုင္မြန္ေအာင္သြင္ေရ …
ဆစ္ဒနီမွာ
ျဖစ္တည္ရဲ႕လား။
ကေလာ- ေအာင္ပန္း
ဒဂုန္တာရာလမ္းကေလး
လြမ္းေနၿပီလား။

ဒီအခ်ိန္ဆို
မိွဳင္းလုံးေတာင္ထိပ္မွာ
မိုးရိပ္ေတြ ဆင္ေနေရာ ့မယ္။

ဘ၀ကို မေက်နပ္တိုင္း
ကဗ်ာရိုင္းရိုင္းဖြဲ႕
မုန္တိုင္းကို လႊဲသိပ္ခဲ့တဲ ့
ရက္ေတြ။

“အခ်စ္ေရ …
ေျမနဲ ့ေကာင္းကင္၊ ျမင္ေနသမွ်
အလွေခတ္ဦး
ဖူးသစ္လာမွာ ပါပဲကြယ္၊ ယုံပါ”
(ေမာင္ေလးေအာင္)
အခုေတာ့
ၾသဇီဒြႏၷယာမွာ
အဘိဓမၼာ ရွာသူရွာ။

အခုေတာ့
မစ္ရွီဂန္မဲဇာမွာ
ကာရန္ ရွာသူရွာ။

“ဘယ္ေတာ ့ျပန္မလဲ”
တစ္ေယာက္ရင္ထဲ
တစ္ေယာက္ ၀င္မၾကည့္ရဲဘူး။

ရွင္ကြဲလား
ေသကြဲလား။

ေ၀းခဲ့သမွ်
အေ၀းတကာ ့ အေ၀းဆုံးဟာ
ေႏြဦးနဲ ့ေ၀းရတာပဲ မဟုတ္လား
ရဲေဘာ္ရာ။     ။
Subscribe to: Posts (Atom)