ခ် စ္ လို ့ ေ ရ း တဲ့ က ဗ် ာ

 

ဆိုပါေတာ့၊ ေလာကႀကီးမွာ
အခ်စ္ကို အခ်စ္နဲ႔ “မွ်ား” ေတာ့
ေမတၱာေတြရမယ္၊ သစၥာေတြရမယ္
သံေယာဇဥ္နဲ႔ တစ္အိုးတစ္အိမ္ေတြရမယ္။

ဒါဆိုရင္ …
ျမစ္ကို ျမစ္နဲ႔ မွ်ားရင္ေကာ …
ေခတ္ကို ေခတ္နဲ႔ မွ်ားရင္ေကာ … ။

ေသခ်ာတာက
စစ္ကို စစ္နဲ႔မွ်ားရင္ေတာ့
ေမတၱာမရဘူး၊ မိဘမဲ့ကေလးေတြပဲရမယ္။

သစၥာမရဘူး၊ မီးေလာင္ေနတဲ့ရြာေတြပဲရမယ္
သံေယာဇဥ္မရဘူး၊ သံသယနဲ႔အမုန္းတရားေတြပဲရမယ္
တစ္အိုးတစ္အိမ္မရဘူး၊ ဒုကၡသည္စခန္းေတြပဲရမယ္။

စစ္ကို စစ္နဲ႔မွ်ားေတာ့
“ျမား” ေတြပဲ ရတယ္ေလ။

အဲဒီ ျမားေတြက
ႏွလုံးသားကို တည့္တည့္ပစ္တယ္ေလ။

“အခ်စ္က အခ်စ္
စစ္က စစ္”
ျဖစ္သလို မေျပာပါနဲ႔ ခင္ရယ္။

စစ္ကိုမုန္းလို႔ တိုက္လည္း
စစ္ပဲရမယ္၊ အခ်စ္မရဘူး။

စစ္ကိုခ်စ္လို႔ တိုက္လည္း
စစ္ပဲရမယ္၊ အခ်စ္မရဘူး။

လြမ္းတတ္ရင္
အခ်စ္တုိ႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔ဆိုတာ
ျမစ္တစ္စင္း ျဖတ္စီးသြားသလို
တစ္ဦးခ်င္း ရင္ထဲကလာတာ။

အခ်စ္တို႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔ဆိုတာ
ေခတ္ကို ပခုံးေပၚတင္ေပးလိုက္သလို
ထမ္းရတဲ့ အရသာ။

အခ်စ္ စမ္းခ်င္စမ္းပါ
စစ္ကိုေတာ့ ေယာင္လို႔ေတာင္ မစမ္းလိုက္ပါနဲ႔ ခင္။ ။

ေ အ ာ င္ ေ ဝ း
(ဇန္ ၁၇ – ၂ဝ၁၈)