လ ရောင် မြ မြ

ဖီဒယ်
တော်လှန်ရေးဆိုတာ
မာလင်ငါးကြီး
အရိုးကျတာ မဟုတ်ဘူး။
ဖီဒယ်
ဒီည
မင်းရဲ့ဂူဗိမာန်မှာ
လသာနေသလား။
မင်းရဲ့
ဝိညာဉ်ပေါ်မှာ
လသာနေသလား ဖီဒယ်။
ဝက်ပင်လယ်အော်မှာ
ကာရစ်ဘီယံပင်လယ်ပေါ်မှာ
လရောင်ဖြာကျနေမလား။
သူငယ်ချင်းဖီဒယ်
စန်တီယာဂို က
မင်းရဲ့ဂူဗိမာန်မှာ
လသာနေမယ်
မင်းရဲ့ဝိညာဉ်ပေါ်မှာ
လရောင်ဖြာကျနေမယ်ဆိုရင် ... ။
သူငယ်ချင်းဖီဒယ်
စန်တာကလာရာ က
ငါ့ရဲ့အုတ်ဂူပေါ်
ငါ့ရဲ့ကြေးရုပ်တုပေါ်
ငါ့ဝိညာဉ်ပေါ်မှာလည်း
လသာနေမှာပဲ
လရောင်ဖြာကျနေမှာပါပဲ။
ငါ ယုံကြည်တယ်
ဖီဒယ်။
၁၉၅၉ ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီ(၁)ရက်
လွန်ခဲ့တဲ့(၆၂(နှစ်က
ဒီနေ့ပေါ့။
"ဟာဗာနာ ကို ချီတက်ကြ" ဆိုတဲ့
တိုက်ပွဲခေါ်သံ။
ကမ္ဘာ့သတင်းမီဒီယာတွေမှာ
ကက်စထရိုညီအစ်ကိုနဲ့
ချေဂွေဗားရား
ကျူးဘားကို သိမ်းပိုက်လိုက်ကြပြီ တဲ့။
ဖီဒယ်နဲ့ ရာအူးတို့ရေ
လွန်ခဲ့တဲ့(၆၂)နှစ်က
အဖြစ်တွေဟာ
မနေ့တစ်နေ့ကလို ပါပဲလား။
ကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာ
မင်းတို့ ငါတို့ဟာ
စစ်အာဏာရှင်တွေကို တော်လှန်ဖို့
မွေးဖွားလာခဲ့ကြတာပါ။
ငါတို့ဟာ
ကျူးဘားအာဏာရှင်
ဘာတစ္စတာစစ်အစိုးရကို
တော်လှန်ခဲ့ကြတယ်။
ကျူးဘားတော်လှန်ရေး
၁၉၅၃ ကျောင်းသားတွေရဲ့
ဇူလိုင်(၂၆)လှုပ်ရှားမှုကစ
၁၉၅၉ ဇန်နဝါရီ(၁)
ဟာဗာနာကိုချီတက်ကြအထိ။
ငါတို့ရဲ့သမိုင်းဟာ
စစ်အာဏာရှင်စနစ်ဆန့်ကျင်ရေးသမိုင်းပါပဲ
ဖီဒယ်။
ငါတို့ရဲ့ပန်းတိုင်ဟာ
ငြိမ်းချမ်းရေးပါပဲ ဖီဒယ်။
အခုအချိန်ဆိုရင်
ငါတို့တော်လှန်ရေးစခဲ့တဲ့
မက္ကဆီကိုကမ်းလွန်
ဂရန်မာရွက်လှေပေါ်မှာ။
ကျူးဘားတောင်ပိုင်း
ဆီယာရာမစ်တရာလွင်ပြင်နဲ့
တောင်တန်း
ကြံခင်းတွေပေါ်မှာ။
အေးမြတဲ့လရောင်
ဖြာကျနေမှာပဲ ဖီဒယ်။
ယုတ်စွအဆုံးကွာ
၁၉၆၇
ငါ ကျဆုံးခဲ့ရာ
ဘိုလီးဗီးယားက
တောင်တန်းတွေပေါ်မှာ။
ဒါမှမဟုတ်
ငါ့ကိုကွပ်မျက်လိုက်ကြတဲ့
စာသင်ကျောင်းကလေးပေါ်မှာ။
ဒါမှမဟုတ်
ငါ့ကိုမြှုပ်နှံခဲ့ကြတဲ့
လေယာဉ်ကွင်းဟောင်းလေးပေါ်မှာ။
အဲဒီ အက်မို့စဖီးယား
လသာနေမှာပဲ
ငါယုံကြည်တယ် ဖီဒယ်။
လရောင်ဖြာကျနေမှာပဲ
ငါ လွမ်းတယ် ဖီဒယ်။
ငါတို့ဟာ
စစ်အာဏာရှင်စနစ်ဆန့်ကျင်ရေးနှလုံးသားနဲ့
ငြိမ်းချမ်းရေးသမားတွေပါကွာ။
ငါတို့ဟာ
ချိုးဖြူငှက်တွေပါကွာ။
ပန်းချီဆရာကြီး ပီကာဆို
သမီးလေးမွေးတော့
"ပါလိုမာ" လို့ နာမည်ပေးတယ်။
အဓိပ္ပာယ်က
"ချိုးဖြူမယ်" ပေါ့။
ပီကာဆိုက
စပိန်ကွန်မြူနစ်ပါတီဝင်။
အဲဒီကွန်မြူနစ်ကြီးက
ကမ္ဘာ့ငြိမ်းချမ်းရေးသင်္ကေတ
ချိုးဖြူငှက်ပုံ ဆွဲသဗျ။
အပြာရောင်မိုးသားနံရံမှာ
ချိုးဖြူငှက်တွေလည်း
လွတ်လွတ်လပ်လပ်
မပျံသန်းနိုင်ပါဘူး ဖီဒယ်ရယ်။
ငြိမ်းချမ်းရေးမှာလည်း
မစိမ်းလန်းနိုင်အောင်
အန္တရာယ်က ရှိတယ်လေ။
၁၉၆၂ အောက်တိုဘာ
ကျူးဘား-အမေရိကန်
ဒုံးကျည်အရေးအခင်းဖြစ်တော့။
ငါတို့
စစ်နဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေး
ဘယ်လမ်းရွေးမလဲ။
ကရင်မလင်နဲ့ အိမ်ဖြူတော်
စစ်အေးတိုက်ပွဲ
ငါတို့ ဘာလဲ၊ ဘယ်လဲ။
ကာရစ်ဘီယံ ကောင်းကင်ယံမှာ
အမေရိကန်
U-2 သူလျှိုလေယာဉ်တွေ ဝဲပျံလို့။
ခရူးရှက်ရဲ့
ဆိုဗီယက်ငှက်တွေကလည်း
အတောင်ပံ ဖြန့်လို့။
ဒီ အောက်တိုဘာအရေးအခင်း
ဘယ်လိုဖြေရှင်းရပါ့။
သူငယ်ချင်းဖီဒယ်
ဒီ အကျပ်အတည်း
ကုလသမဂ္ဂစာပွဲဝိုင်းမှာ။
အရိုင်းအစိုင်းဒုံးကျည်တွေ
ဖယ်ခိုင်း ရှားခိုင်းခဲ့သူဟာ
မြန်မာပြည်သားကြီး
မစ္စတာ ယူသန့်ပေါ့ ဖီဒယ်။
ငြိမ်းချမ်းရေးဗိသုကာကြီး
မစ္စတာ ယူသန့်ပေါ့ ဖီဒယ်။
ဘဝမှာ
သံခင်းတမန်ခင်းကလည်း
ပန်းတွေကို ပွင့်စေပြီး
မီးတောက်တွေကို ငြိမ်းစေပါလား။
စိတ်ထဲလွမ်းရင်
မြန်မာပြည်
ရွှေတိဂုံစေတီတော်ခြေရင်း
ကန်တော်မင်ပန်းခြံအတွင်းက
မင်းတို့ ငါတို့ မစ္စတာ ယူသန့် အုတ်ဂူမှာလည်း
လသာနေမှာပါပဲ ဖီဒယ်။
လရောင်တွေကို
ငါလွမ်းတယ်။
စစ်နဲ့ တော်လှန်ရေး
သွေးခင်းတဲ့လမ်းမှာ
တို့ လွမ်းစရာ
အဲဒီ လရောင်တွေပါပဲ ဖီဒယ်။
ငါက
ချီလီကဗျာဆရာကြီး နီရူဒါကိုချစ်တော့
စပိန်ကဗျာဆရာ ဂါစီယာလော်ရကာရဲ့
အစ်မ်းရောင်အချစ်ကဗျာကိုလည်း
သတိရမိပါရဲ့။
အချစ်ကစိမ်းတော့
လရောင်ကလည်း စိမ်းတယ်လေ။
မစ္စတာ ယူသန့်တို့တိုင်းပြည်က
ကဗျာဆရာကြီး ဒဂုန်တာရာကလည်း
"လစိမ်းပြက်ရွှန်း" တဲ့
"လရောင်စိမ်းမြ" တဲ့။
ဖီဒယ်ရယ်
ငါကတော့
ငါ့ပြောက်ကျားဝတ်စုံအရောင်
သံလွင်စိမ်းရောင်လ
လရောင်သံလွင်စိမ်း
ပို တိမ်းမူးတယ်။
တစ်ခါတစ်ခါ
ကမ္ဘာမြေတစ်ဝန်း
ငါ့ဝိညာဉ် လမ်းလျှောက်ထွက်တဲ့အခါ။
ဗီသိုဗင်ရဲ့
လရောင်ဆိုနာတာ
ငါ ပြန်ကြားယောင်တယ်။
ဖီဒယ်ရယ်
တစ်ခါတုန်းသား
ငါ့ဝိညာဉ် လမ်းမှားပြီး
အင်းယားဆိုတဲ့ကန်စောင်း
အကျဉ်းကျနေတဲ့
လွမ်းမောဖွယ်စန္ဒရားသံ
ကောင်းကောင်းခံစားခဲ့ရတယ်။
အဲဒီ စန္ဒရားခလုတ်တွေပေါ်မှာ
နာကြည်းမှုလရောင် ဖြာကျနေတယ်။
အဲဒီ စန္ဒရားခလုတ်တွေပေါ်မှာ
စစ်အာဏာရှင်စနစ်ဆန့်ကျင်ရေး
သွေးတွေ ပေကျံနေတယ်။
အဲဒီ စန္ဒရားခလုတ်တွေပေါ်မှာ
ဒီမိုကရေစီနှင်းဆီပန်းတွေ
စိမ်းလန်းရဲမြနေတယ်။
သူငယ်ချင်းဖီဒယ်
မင်းတို့ ငါတို့
ကုန်လွန်ပြီးတဲ့နောက်မှာ
ကမ္ဘာကြီး ဘာဖြစ်နေမလဲ။
ငြိမ်းချမ်းရေးညစာစားပွဲလား
ဂွာယာနီကာပန်းချီကားလား။
ကြိုးကြာငှက်နဲ့
ချိုးဖြူငှက်တွေကနေ
အသက်အသစ်ရ
တို့ချစ်လှတဲ့ နွေဦး
ပန်းတွေ ဖူးနေမလား။
ကမ္ဘာကြီး
ငြိမ်းချမ်းစေချင်ပါရဲ့။
ဖီးနစ်ငှက်ကို
ရင်ခွဲ ဆားပက်
ရေခဲသေတ္တာထဲ
ထည့်မသတ်ရင်ပဲ တော်လှပြီ ဖီဒယ်။
ကြည့်စမ်း
ကျူးဘားကမ်းခြေမှာ
တို့မိတ်ဆွေကြီး ဟဲမင်းဝေး
ငါးဖမ်းနေပါလား။
သူ
သူ့ဝတ္ထု(ပင်လယ်ပြာနဲ့တံငါအို)ထဲက
အဖိုးကြီး စန်တီယာဂိုလို
၁၈-ပေ မာလင်ငါးကြီးတောင်
ရချင်ရနေမှာပ။
ဟဲမင်းဝေး၀တ္ထုထဲ
အဲဒီ မာလင်ငါးကြီး
(ငါးမန်းတွေ စားပစ်လို့)
ကမ်းခြေ လှေဆိုက်တော့
အရိုးစုကြီးပဲ ရလိုက်သတဲ့။
ဖီဒယ်
တော်လှန်ရေးဆိုတာ
မာလင်ငါးကြီး အရိုးကျတာ မဟုတ်ဘူး။
စဉ်းစားစမ်း ဖီဒယ်
၂၀၁၆
မင်းကွယ်လွန်တဲ့နောက်
ရာအူးဟာ
အိုဘားမားနဲ့ လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ခဲ့တယ်။
သမ္မတ ရာအူးကက်စထရိုနဲ့
သမ္မတ ဘားရက်အိုဘားမား
နှစ်(၅၀)ကြာ အေးခဲ
သံတမန်ရေခဲမြစ်
ရိုက်ခွဲပစ်လိုက်ကြပြီ။
ဖီဒယ်
ကွန်မြူနစ်ဖြစ်ဖြစ်
အရင်းရှင်ဖြစ်ဖြစ်
ငြိမ်းချမ်းရေးနဲ့
မွှေးမြရင်ခုန်
အတူပေါင်းဆုံနိုင်ကြတယ်လေ။
လူဟာ နှစ်မျိုးပဲရှိတယ် ဖီဒယ်
ငြိမ်းချမ်းရေးတည်ဆောက်သူနဲ့
ငြိမ်းချမ်းရေးဖျက်ဆီးသူ။
ဖီဒယ်သူငယ်ချင်း
လူတစ်ယောက်ဟာ
ငြိမ်းချမ်းရေးကို မချစ်ဘဲနဲ့တော့
ကွန်မြူနစ် မဖြစ်ပေဘူး။
တစ်ခါတုန်းက
ကွန်မြူနစ်တေး၊သီချင်းရေးလို့တဲ့
၁၉၄၀ ဖွား
လစ်ဗာပူးလ်မြို့သားဟာ
နယူးယောက်စီးတီးမှာ လုပ်ကြံခံရတယ်
၁၉၈၀။
ဂျွန်လင်နွန် ပေါ့
သူကတော့ သမိုင်းမှာ
ငြိမ်းချမ်းရေးပန်းတွေဝေပြီး။
သူ့ကိုလုပ်ကြံတဲ့သူသာ
ငရဲမှာ သစ်ငုတ်ဖြစ်ရှာတယ်။
ဒီလိုပဲ
တော်လှန်ရေး။
တော်လှန်ရေးမှာလည်း
အဘိဓမ္မာရှိတာပဲ။
ငြိမ်းချမ်းရေးကို အာမခံတဲ့
တော်လှန်ရေးသာ
စစ်မှန်တဲ့တော်လှန်ရေးဖြစ်တယ်။
ဖီဒယ်
စစ်မှန်တဲ့တော်လှန်ရေးဆိုတာ
မာလင်ငါးကြီး အရိုးကျတာ မဟုတ်ဘူး။
ဒီည
တံငါလှေကလေးတွေပေါ်မှာ
လသာနေမယ်။
ဒီည
ငါတို့ဝိညာဉ်တွေပေါ်မှာ
လသာနေမယ်။
စန်တီယာဂို က
မင်းရဲ့ဂူဗိမာန်မှာ။
စန်တာကလာရာ က
ငါ့၂၂-ပေ ကြေးရုပ်တုမှာ
လရောင်ဖြာကျနေမယ်။
လရောင်ဟာ ငြိမ်းချမ်းရေး
ငြိမ်းချမ်းရေးဟာ လရောင်။
ငါတို့ဘဝရဲ့
အမှောင်ဆုံးအချိန်တွေမှာတောင်
အိပ်မက်ထဲ
လရောင်တမ်းချင်းဖွဲ့
လွမ်းခဲ့ကြတာ မဟုတ်လား။
၁၉၅၅ မှာ
တို့နှစ်ယောက် တွေ့ဆုံခဲ့ကြတယ်
၁၉၆၅ မှာ
ငါတို့ နှုတ်ဆက်ခွဲခွာခဲ့ကြတယ်။
မလွမ်းလို့မှ မဟုတ်ဘဲ
ဝမ်း မနည်းနဲ့ ဖီဒယ်။
အာဂျင်တီးနားသားကြီး ငါ့အတွက်
မကြေကွဲပါနဲ့
ကျူးဘားရေ။
ကွန်ဂိုမှာ
ငါ လရောင်ဆက်ရှာ။
ဘိုလီးဗီးယားမှာ
ငါ လရောင်ဆက်ရှာ။
ငါ ယုံကြည်တာ
နိုင်ငံတကာဝါဒ။
မော်စကိုက
ပြန်လည်ပြင်ဆင်ရေးသမားတွေ
နေရစ်ခဲ့ကြတော့။
ကျူးဘားက
ငါ ကိုယ်ယောင်ဖျောက်သွားတော့
အလကား ဆိုဗီယက်ကောင်တွေ
ငါ့ကို ပီကင်းလိုလားသူ တဲ့
ဟ ဟ ပဲ ရမယ်။
ဖီဒယ်ရေ
မင်းသူငယ်ချင်း ငါက ငါပါပဲ
ချေဂွေဗားရား က
ချေဂွေဗားရား ပါပဲ
မပြောင်းလဲပါဘူး။
နိုင်ငံတကာမှာ
အဖိနှိပ်ခံတွေရှိရင်
ငါ ရှိမှာပဲ။
အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ
တော်လှန်ရေးတွေရှိရင်
ငါ ရှိမှာပဲ။
ဒါပေမဲ့
မြစ်ရေစီးကြောင်းက
ပြောင်းသွားပြီ။
သူငယ်ချင်းဖီဒယ်
ဒီနေ့ တော်လှန်ရေးက
(လက်နက် မကိုင်တဲ့)
စိတ်ဓာတ်တော်လှန်ရေး တဲ့။
ဥပမာ-
စိတ်ဓာတ်တော်လှန်ရေးဆိုတာ
တောင်အာဖရိက က
မင်ဒဲလားတော်လှန်ရေးပေါ့။
မင်းတို့ ငါတို့ မစ္စတာ ယူသန့် တိုင်းပြည်က
အောင်ဆန်းစုကြည်တော်လှန်ရေးပဲပေါ့။
အဖိနှိပ်ခံနေရတဲ့
ပြည်သူတွေရဲ့
ဆင်းရဲတွင်းအမှောင်ထဲ။
ငါတို့က
လရောင်ကို
သေနတ်ပြောင်းတွေနဲ့ ကဲ့ကဲ့ပြီး
ထည့်ခဲ့ကြတယ်။
လင်းလက်တဲ့နေ့တွေလည်းရှိ
မှောင်နေဆဲညတွေလည်းရှိ။
ဖီဒယ်
မင်ဒဲလားတို့
အောင်ဆန်းစုကြည်တို့က
စိတ်ဓာတ်ကို ကတော့ထိုး
လရောင် သယ်ပိုးခဲ့ကြတယ်လေ။
လင်းသစ်နွေဦး
ပန်းတွေ ဖူးခဲ့တာပေါ့။
လရောင်မြမြ
ညတွေ လှခဲ့တာပေါ့။
ဖီဒယ်
လရောင်အောက်မှာ
မြင်းရိုင်းတွေ ခုန်ပေါက်နေတာလောက်
လှပတဲ့မြင်ကွင်းမျိုး မရှိဘူးတဲ့
ဂေါ်ဂင် က။
ဆီယာရာမစ်တရာတောင်တန်းတွေပေါ်မှာ
ဘိုလီးဗီးယားတောင်တန်းတွေပေါ်မှာ
မြင်းကုန်းနှီးပေါ်မှာ
လရောင်နဲ့ ငါ
ဒုန်းစိုင်းချင်ပါသေးရဲ့။
ဒါပေမဲ့ ဖီဒယ်
ကမ္ဘာမြေကို
ငါ အားနာတယ်။
ဒိနေ့ ကမ္ဘာကြီးခမျာ
နာမကျန်း ဖြစ်နေတယ်။
ဒိနေ့ ကမ္ဘာကြီးမှာ
ကပ်ဘေး သင့်နေတယ်။
ဖီဒယ်
ကမ္ဘာကြီးမှာ
ဒိနေ့ တော်လှန်ရေးဟာ
ကိုဗစ်တော်လှန်ရေး။
ကိုဗစ်တော်လှန်ရေးဟာ
ဒိနေ့ခေတ်ရဲ့
(ငြိမ်းချမ်းရေးကို အာမခံတဲ့)
စစ်မှန်တဲ့ တော်လှန်ရေးပဲ ဖီဒယ်။
ဒီ တော်လှန်ရေးထဲမှာ
မင်းတို့ ငါတို့လည်း
လိုက်ပါရမယ် ဖီဒယ်။
ဒီည
ငါ့ဝိညာဉ်ပေါ်မှာ
လသာနေတယ်။
စန်တာကလာရာရင်ပြင်တော်မှာ
လသာနေတယ်။
ဖလော်ရီဒါနဲ့ ကျူးဘားပင်လယ်ကွေ့မှာ
လသာနေတယ်။
လရောင်အောက်မှာ
ငါ
လက်ပျောက်ရှာရမယ်။
လရောင်အောက်မှာ
ငါ့လက်ပျောက်ကို
ငါ လိုက်ရှာရမယ် ဖီဒယ်။
ဗီးနပ်စ်ရုပ်တုမှာ
လက်နှစ်ဖက် မရှိဘူး။
ငါ့ရုပ်အလောင်းမှာ
လက်တစ်ဖက် မရှိဘူး။
ဖီဒယ်ရေ
၁၉၆၀
ဟာဗာနာက
ငါ့ရဲ့ ကျူးဘားဗဟိုဘဏ်ဥက္ကဋ္ဌရုံးခန်းမှာ။
ပြင်သစ်လင်မယား
ယန်ပေါဆတ်နဲ့ ဆီမွန်ဒီဗူးဗွား
တွေ့တုန်းသားပေါ့။
ဆတ်က ငါ့ကို
ပြီးပြည့်စုံတဲ့လူသား တဲ့
မှတ်ချက်ထားခဲ့တယ်။
တကယ်တော့ ဖီဒယ်ရယ်
ငါဟာ မပြည့်စုံပါဘူး။
ငါ့ကို ပစ်သတ်ခဲ့
အမေရိကန်စီအိုင်အေ နဲ့
ဘိုလီးဗီးယားစစ်တပ်
ငါ့လက်တစ်ဖက်
ဖြတ်ယူသွားခဲ့ကြပေါ့။
ဒီကောင်တွေမှာ
ကြွက်သားပဲ ရှိတယ်
ဦးနှောက် မရှိပါဘူး။
လက်တစ်ဖက်မပါဘဲ
ငါ့ရုပ်အလောင်း
သူတို့ လေယာဉ်ကွင်းဟောင်းဘေးမှာ
မြှုပ်ခဲ့ကြပေါ့။
အဲဒီနေရာမှာ
ရှုခင်းလည်း မသာပါဘူး
နေခြည်လည်း မဖြာပါဘူး။
ဖီဒယ်ရေ
ကျေးဇူးတင်တယ်။
၁၉၉၇
"ချေရဲ့ရုပ်အလောင်း" တဲ့။
ကောင်းစွာပြန်ဖော်
ကျူးဘားသယ်ပြီး
ရဲဘော်ကြီး ဖီဒယ်ကက်စထရို
မင်း ငါ့ကို
လွမ်းစွာ သင်္ဂြ ိုဟ်ပေးခဲ့။
ကျူးဘားမြေဟာ
သူတို့ရဲ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ကို
ခမ်းနားစွာ ကြိုခဲ့။
အမြောက် ၂၁-ချက်ဖောက်
ကျူးဘားနေရောင်အောက်မှာ
ငါ ပြန်တောက်ပခဲ့။
ဖီဒယ်ရေ
ကျေးဇူတင်တယ်။
သူငယ်ချင်းအချစ်မှာ
မင်းဟာ ငါ့ကဗျာပဲ။
ရဲဘော်ရဲဘက်အချစ်မှာ
မင်းဟာ ငါ့လရောင်ပဲ။
ကမ္ဘာကြီး ငြိမ်းချမ်းတဲ့အခါ
ကိုဗစ်တော်လှန်ရေးကြီး ပြီးသွားတဲ့အခါ။
လရောင်အောက်မှာ
ငါ့ လက်ပျောက်ကို
ငါ လိုက်ရှာရဦးမယ် ဖီဒယ်။
သံလွင်စိမ်းရောင်မြမြ
အိပ်မက်တစ်ညမှာ
လက သာတုန်း ရှိပစေတော့။     ။


အောင်ဝေး

(ဇန်နဝါရီ ၁၊ ၂၀၂၁)
 



##

လ ေ ရ ာ င္ ျမ ျမ
 
ဖီဒယ္
ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ
မာလင္ငါးႀကီး
အရိုးက်တာ မဟုတ္ဘူး။
ဖီဒယ္
ဒီည
မင္းရဲ့ဂူဗိမာန္မွာ
လသာေနသလား။
မင္းရဲ့
၀ိညာဥ္ေပၚမွာ
လသာေနသလား ဖီဒယ္။
၀က္ပင္လယ္ေအာ္မွာ
ကာရစ္ဘီယံပင္လယ္ေပၚမွာ
လေရာင္ျဖာက်ေနမလား။
သူငယ္ခ်င္းဖီဒယ္
စန္တီယာဂို က
မင္းရဲ့ဂူဗိမာန္မွာ
လသာေနမယ္
မင္းရဲ့၀ိညာဥ္ေပၚမွာ
လေရာင္ျဖာက်ေနမယ္ဆိုရင္ ... ။
သူငယ္ခ်င္းဖီဒယ္
စန္တာကလာရာ က
ငါ ့ရဲ့အုတ္ဂူေပၚ
ငါ ့ရဲ့ေၾကးရုပ္တုေပၚ
ငါ ့၀ိညာဥ္ေပၚမွာလည္း
လသာေနမွာပဲ
လေရာင္ျဖာက်ေနမွာပါပဲ။
ငါ ယုံၾကည္တယ္
ဖီဒယ္။
၁၉၅၉ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီ(၁)ရက္
လြန္ခဲ့တဲ့(၆၂(ႏွစ္က
ဒီေန့ေပါ ့။
"ဟာဗာနာ ကို ခ်ီတက္ၾက" ဆိုတဲ့
တိုက္ပြဲေခၚသံ။
ကမၻာ့သတင္းမီဒီယာေတြမွာ
ကက္စထရိုညီအစ္ကိုနဲ့
ေခ်ေဂြဗားရား
က်ဴးဘားကို သိမ္းပိုက္လိုက္ၾကၿပီ တဲ့။
ဖီဒယ္နဲ့ ရာအူးတို့ေရ
လြန္ခဲ့တဲ့(၆၂)ႏွစ္က
အျဖစ္ေတြဟာ
မေန့တစ္ေန့ကလို ပါပဲလား။
ကမၻာႀကီးေပၚမွာ
မင္းတို့ ငါတို့ဟာ
စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ေတာ္လွန္ဖို့
ေမြးဖြားလာခဲ့ၾကတာပါ။
ငါတို့ဟာ
က်ဴးဘားအာဏာရွင္
ဘာတစၥတာစစ္အစိုးရကို
ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတယ္။
က်ဴးဘားေတာ္လွန္ေရး
၁၉၅၃ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့
ဇူလိုင္(၂၆)လွဳပ္ရွားမွဳကစ
၁၉၅၉ ဇန္န၀ါရီ(၁)
ဟာဗာနာကိုခ်ီတက္ၾကအထိ။
ငါတို့ရဲ့သမိုင္းဟာ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆန့္က်င္ေရးသမိုင္းပါပဲ
ဖီဒယ္။
ငါတို့ရဲ့ပန္းတိုင္ဟာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါပဲ ဖီဒယ္။
အခုအခ်ိန္ဆိုရင္
ငါတို့ေတာ္လွန္ေရးစခဲ့တဲ့
မကၠဆီကိုကမ္းလြန္
ဂရန္မာရြက္ေလွေပၚမွာ။
က်ဴးဘားေတာင္ပိုင္း
ဆီယာရာမစ္တရာလြင္ျပင္နဲ့
ေတာင္တန္း
ႀကံခင္းေတြေပၚမွာ။
ေအးျမတဲ့လေရာင္
ျဖာက်ေနမွာပဲ ဖီဒယ္။
ယုတ္စြအဆုံးကြာ
၁၉၆၇
ငါ က်ဆုံးခဲ့ရာ
ဘိုလီးဗီးယားက
ေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ။
ဒါမွမဟုတ္
ငါ ့ကိုကြပ္မ်က္လိုက္ၾကတဲ့
စာသင္ေက်ာင္းကေလးေပၚမွာ။
ဒါမွမဟုတ္
ငါ ့ကိုျမွဳပ္ႏွံခဲ့ၾကတဲ့
ေလယာဥ္ကြင္းေဟာင္းေလးေပၚမွာ။
အဲဒီ အက္မို့စဖီးယား
လသာေနမွာပဲ
ငါယုံၾကည္တယ္ ဖီဒယ္။
လေရာင္ျဖာက်ေနမွာပဲ
ငါ လြမ္းတယ္ ဖီဒယ္။
ငါတို့ဟာ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆန့္က်င္ေရးႏွလုံးသားနဲ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမားေတြပါကြာ။
ငါတို့ဟာ
ခ်ိဳးျဖဴငွက္ေတြပါကြာ။
ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ပီကာဆို
သမီးေလးေမြးေတာ့
"ပါလိုမာ" လို့ နာမည္ေပးတယ္။
အဓိပၸာယ္က
"ခ်ိဳးျဖူမယ္" ေပါ ့။
ပီကာဆိုက
စပိန္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၀င္။
အဲဒီကြန္ျမဴနစ္ႀကီးက
ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေကၤတ
ခ်ိဳးျဖဴငွက္ပုံ ဆြဲသဗ်။
အျပာေရာင္မိုးသားနံရံမွာ
ခ်ိဳးျဖဴငွက္ေတြလည္း
လြတ္လြတ္လပ္လပ္
မပ်ံသန္းႏိုင္ပါဘူး ဖီဒယ္ရယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွာလည္း
မစိမ္းလန္းႏိုင္ေအာင္
အႏၱရာယ္က ရွိတယ္ေလ။
၁၉၆၂ ေအာက္တိုဘာ
က်ဴးဘား-အေမရိကန္
ဒုံးက်ည္အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့။
ငါတို့
စစ္နဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ဘယ္လမ္းေရြးမလဲ။
ကရင္မလင္နဲ့ အိမ္ျဖဴေတာ္
စစ္ေအးတိုက္ပြဲ
ငါတို့ ဘာလဲ၊ ဘယ္လဲ။
ကာရစ္ဘီယံ ေကာင္းကင္ယံမွာ
အေမရိကန္
U-2 သူလွ်ိဳေလယာဥ္ေတြ ၀ဲပ်ံလို့။
ခရူးရွက္ရဲ့
ဆိုဗီယက္ငွက္ေတြကလည္း
အေတာင္ပံ ျဖန့္လို့။
ဒီ ေအာက္တိုဘာအေရးအခင္း
ဘယ္လိုေျဖရွင္းရပါ ့။
သူငယ္ခ်င္းဖီဒယ္
ဒီ အက်ပ္အတည္း
ကုလသမဂၢစာပြဲ၀ိုင္းမွာ။
အရိုင္းအစိုင္းဒုံးက်ည္ေတြ
ဖယ္ခိုင္း ရွားခိုင္းခဲ့သူဟာ
ျမန္မာျပည္သားႀကီး
မစၥတာ ယူသန့္ေပါ ့ ဖီဒယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဗိသုကာႀကီး
မစၥတာ ယူသန့္ေပါ ့ ဖီဒယ္။
ဘ၀မွာ
သံခင္းတမန္ခင္းကလည္း
ပန္းေတြကို ပြင့္ေစၿပီး
မီးေတာက္ေတြကို ၿငိမ္းေစပါလား။
စိတ္ထဲလြမ္းရင္
ျမန္မာျပည္
ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ေျခရင္း
ကန္ေတာ္မင္ပန္းၿခံအတြင္းက
မင္းတို့ ငါတို့ မစၥတာ ယူသန့္ အုတ္ဂူမွာလည္း
လသာေနမွာပါပဲ ဖီဒယ္။
လေရာင္ေတြကို
ငါလြမ္းတယ္။
စစ္နဲ့ ေတာ္လွန္ေရး
ေသြးခင္းတဲ့လမ္းမွာ
တို့ လြမ္းစရာ
အဲဒီ လေရာင္ေတြပါပဲ ဖီဒယ္။
ငါက
ခ်ီလီကဗ်ာဆရာႀကီး နီရူဒါကိုခ်စ္ေတာ့
စပိန္ကဗ်ာဆရာ ဂါစီယာေလာ္ရကာရဲ့
အစ္မ္းေရာင္အခ်စ္ကဗ်ာကိုလည္း
သတိရမိပါရဲ့။
အခ်စ္ကစိမ္းေတာ့
လေရာင္ကလည္း စိမ္းတယ္ေလ။
မစၥတာ ယူသန့္တို့တိုင္းျပည္က
ကဗ်ာဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာကလည္း
"လစိမ္းျပက္ရႊန္း" တဲ့
"လေရာင္စိမ္းျမ" တဲ့။
ဖီဒယ္ရယ္
ငါကေတာ့
ငါ ့ေျပာက္က်ား၀တ္စုံအေရာင္
သံလြင္စိမ္းေရာင္လ
လေရာင္သံလြင္စိမ္း
ပို တိမ္းမူးတယ္။
တစ္ခါတစ္ခါ
ကမၻာေျမတစ္၀န္း
ငါ ့၀ိညာဥ္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တဲ့အခါ။
ဗီသိုဗင္ရဲ့
လေရာင္ဆိုနာတာ
ငါ ျပန္ၾကားေယာင္တယ္။
ဖီဒယ္ရယ္
တစ္ခါတုန္းသား
ငါ ့၀ိညာဥ္ လမ္းမွားၿပီး
အင္းယားဆိုတဲ့ကန္ေစာင္း
အက်ဥ္းက်ေနတဲ့
လြမ္းေမာဖြယ္စႏၵရားသံ
ေကာင္းေကာင္းခံစားခဲ့ရတယ္။
အဲဒီ စႏၵရားခလုတ္ေတြေပၚမွာ
နာၾကည္းမွဳလေရာင္ ျဖာက်ေနတယ္။
အဲဒီ စႏၵရားခလုတ္ေတြေပၚမွာ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆန့္က်င္ေရး
ေသြးေတြ ေပက်ံေနတယ္။
အဲဒီ စႏၵရားခလုတ္ေတြေပၚမွာ
ဒီမိုကေရစီႏွင္းဆီပန္းေတြ
စိမ္းလန္းရဲျမေနတယ္။
သူငယ္ခ်င္းဖီဒယ္
မင္းတို့ ငါတို့
ကုန္လြန္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ
ကမၻာႀကီး ဘာျဖစ္ေနမလဲ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညစာစားပြဲလား
ဂြာယာနီကာပန္းခ်ီကားလား။
ႀကိဳးၾကာငွက္နဲ့
ခ်ိဳးျဖဴငွက္ေတြကေန
အသက္အသစ္ရ
တို့ခ်စ္လွတဲ့ ေႏြဦး
ပန္းေတြ ဖူးေနမလား။
ကမၻာႀကီး
ၿငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္ပါရဲ့။
ဖီးနစ္ငွက္ကို
ရင္ခြဲ ဆားပက္
ေရခဲေသတၱာထဲ
ထည့္မသတ္ရင္ပဲ ေတာ္လွၿပီ ဖီဒယ္။
ၾကည့္စမ္း
က်ဴးဘားကမ္းေျခမွာ
တို့မိတ္ေဆြႀကီး ဟဲမင္းေ၀း
ငါးဖမ္းေနပါလား။
သူ
သူ့၀တၳဳ(ပင္လယ္ျပာနဲ့တံငါအို)ထဲက
အဖိုးႀကီး စန္တီယာဂိုလို
၁၈-ေပ မာလင္ငါးႀကီးေတာင္
ရခ်င္ရေနမွာပ။
ဟဲမင္းေ၀း၀တၳဳထဲ
အဲဒီ မာလင္ငါးႀကီး
(ငါးမန္းေတြ စားပစ္လို့)
ကမ္းေျခ ေလွဆိုက္ေတာ့
အရိုးစုႀကီးပဲ ရလိုက္သတဲ့။
ဖီဒယ္
ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ
မာလင္ငါးႀကီး အရိုးက်တာ မဟုတ္ဘူး။
စဥ္းစားစမ္း ဖီဒယ္
၂၀၁၆
မင္းကြယ္လြန္တဲ့ေနာက္
ရာအူးဟာ
အိုဘားမားနဲ့ လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္ခဲ့တယ္။
သမၼတ ရာအူးကက္စထရိုနဲ့
သမၼတ ဘားရက္အိုဘားမား
ႏွစ္(၅၀)ၾကာ ေအးခဲ
သံတမန္ေရခဲျမစ္
ရိုက္ခြဲပစ္လိုက္ၾကၿပီ။
ဖီဒယ္
ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္ျဖစ္
အရင္းရွင္ျဖစ္ျဖစ္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ့
ေမႊးျမရင္ခုန္
အတူေပါင္းဆုံႏိုင္ၾကတယ္ေလ။
လူဟာ ႏွစ္မ်ိဳးပဲရွိတယ္ ဖီဒယ္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္သူနဲ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖ်က္ဆီးသူ။
ဖီဒယ္သူငယ္ခ်င္း
လူတစ္ေယာက္ဟာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို မခ်စ္ဘဲနဲ့ေတာ့
ကြန္ျမဴနစ္ မျဖစ္ေပဘူး။
တစ္ခါတုန္းက
ကြန္ျမဴနစ္ေတး၊သီခ်င္းေရးလို့တဲ့
၁၉၄၀ ဖြား
လစ္ဗာပူးလ္ၿမိဳ့သားဟာ
နယူးေယာက္စီးတီးမွာ လုပ္ႀကံခံရတယ္
၁၉၈၀။
ဂၽြန္လင္ႏြန္ ေပါ ့
သူကေတာ့ သမိုင္းမွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းေတြေ၀ၿပီး။
သူ့ကိုလုပ္ႀကံတဲ့သူသာ
ငရဲမွာ သစ္ငုတ္ျဖစ္ရွာတယ္။
ဒီလိုပဲ
ေတာ္လွန္ေရး။
ေတာ္လွန္ေရးမွာလည္း
အဘိဓမၼာရွိတာပဲ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အာမခံတဲ့
ေတာ္လွန္ေရးသာ
စစ္မွန္တဲ့ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္တယ္။
ဖီဒယ္
စစ္မွန္တဲ့ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ
မာလင္ငါးႀကီး အရိုးက်တာ မဟုတ္ဘူး။
ဒီည
တံငါေလွကေလးေတြေပၚမွာ
လသာေနမယ္။
ဒီည
ငါတို့၀ိညာဥ္ေတြေပၚမွာ
လသာေနမယ္။
စန္တီယာဂို က
မင္းရဲ့ဂူဗိမာန္မွာ။
စန္တာကလာရာ က
ငါ ့၂၂-ေပ ေၾကးရုပ္တုမွာ
လေရာင္ျဖာက်ေနမယ္။
လေရာင္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ လေရာင္။
ငါတို့ဘ၀ရဲ့
အေမွာင္ဆုံးအခ်ိန္ေတြမွာေတာင္
အိပ္မက္ထဲ
လေရာင္တမ္းခ်င္းဖြဲ့
လြမ္းခဲ့ၾကတာ မဟုတ္လား။
၁၉၅၅ မွာ
တို့ႏွစ္ေယာက္ ေတြ့ဆုံခဲ့ၾကတယ္
၁၉၆၅ မွာ
ငါတို့ ႏွဳတ္ဆက္ခြဲခြာခဲ့ၾကတယ္။
မလြမ္းလို့မွ မဟုတ္ဘဲ
၀မ္း မနည္းနဲ့ ဖီဒယ္။
အာဂ်င္တီးနားသားႀကီး ငါ ့အတြက္
မေၾကကြဲပါနဲ့
က်ဴးဘားေရ။
ကြန္ဂိုမွာ
ငါ လေရာင္ဆက္ရွာ။
ဘိုလီးဗီးယားမွာ
ငါ လေရာင္ဆက္ရွာ။
ငါ ယုံၾကည္တာ
ႏိုင္ငံတကာ၀ါဒ။
ေမာ္စကိုက
ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေရးသမားေတြ
ေနရစ္ခဲ့ၾကေတာ့။
က်ဴးဘားက
ငါ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္သြားေတာ့
အလကား ဆိုဗီယက္ေကာင္ေတြ
ငါ ့ကို ပီကင္းလိုလားသူ တဲ့
ဟ ဟ ပဲ ရမယ္။
ဖီဒယ္ေရ
မင္းသူငယ္ခ်င္း ငါက ငါပါပဲ
ေခ်ေဂြဗားရား က
ေခ်ေဂြဗားရား ပါပဲ
မေျပာင္းလဲပါဘူး။
ႏိုင္ငံတကာမွာ
အဖိႏွိပ္ခံေတြရွိရင္
ငါ ရွိမွာပဲ။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ
ေတာ္လွန္ေရးေတြရွိရင္
ငါ ရွိမွာပဲ။
ဒါေပမဲ့
ျမစ္ေရစီးေၾကာင္းက
ေျပာင္းသြားၿပီ။
သူငယ္ခ်င္းဖီဒယ္
ဒီေန့ ေတာ္လွန္ေရးက
(လက္နက္ မကိုင္တဲ့)
စိတ္ဓာတ္ေတာ္လွန္ေရး တဲ့။
ဥပမာ-
စိတ္ဓာတ္ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ
ေတာင္အာဖရိက က
မင္ဒဲလားေတာ္လွန္ေရးေပါ ့။
မင္းတို့ ငါတို့ မစၥတာ ယူသန့္ တိုင္းျပည္က
ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေတာ္လွန္ေရးပဲေပါ ့။
အဖိႏွိပ္ခံေနရတဲ့
ျပည္သူေတြရဲ့
ဆင္းရဲတြင္းအေမွာင္ထဲ။
ငါတို့က
လေရာင္ကို
ေသနတ္ေျပာင္းေတြနဲ့ ကဲ့ကဲ့ၿပီး
ထည့္ခဲ့ၾကတယ္။
လင္းလက္တဲ့ေန့ေတြလည္းရွိ
ေမွာင္ေနဆဲညေတြလည္းရွိ။
ဖီဒယ္
မင္ဒဲလားတို့
ေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို့က
စိတ္ဓာတ္ကို ကေတာ့ထိုး
လေရာင္ သယ္ပိုးခဲ့ၾကတယ္ေလ။
လင္းသစ္ေႏြဦး
ပန္းေတြ ဖူးခဲ့တာေပါ ့။
လေရာင္ျမျမ
ညေတြ လွခဲ့တာေပါ ့။
ဖီဒယ္
လေရာင္ေအာက္မွာ
ျမင္းရိုင္းေတြ ခုန္ေပါက္ေနတာေလာက္
လွပတဲ့ျမင္ကြင္းမ်ိဳး မရွိဘူးတဲ့
ေဂၚဂင္ က။
ဆီယာရာမစ္တရာေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ
ဘိုလီးဗီးယားေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ
ျမင္းကုန္းႏွီးေပၚမွာ
လေရာင္နဲ့ ငါ
ဒုန္းစိုင္းခ်င္ပါေသးရဲ့။
ဒါေပမဲ့ ဖီဒယ္
ကမၻာေျမကို
ငါ အားနာတယ္။
ဒိေန့ ကမၻာႀကီးခမ်ာ
နာမက်န္း ျဖစ္ေနတယ္။
ဒိေန့ ကမၻာႀကီးမွာ
ကပ္ေဘး သင့္ေနတယ္။
ဖီဒယ္
ကမၻာႀကီးမွာ
ဒိေန့ ေတာ္လွန္ေရးဟာ
ကိုဗစ္ေတာ္လွန္ေရး။
ကိုဗစ္ေတာ္လွန္ေရးဟာ
ဒိေန့ေခတ္ရဲ့
(ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အာမခံတဲ့)
စစ္မွန္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးပဲ ဖီဒယ္။
ဒီ ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာ
မင္းတို့ ငါတို့လည္း
လိုက္ပါရမယ္ ဖီဒယ္။
ဒီည
ငါ ့၀ိညာဥ္ေပၚမွာ
လသာေနတယ္။
စန္တာကလာရာရင္ျပင္ေတာ္မွာ
လသာေနတယ္။
ဖေလာ္ရီဒါနဲ့ က်ဴးဘားပင္လယ္ေကြ့မွာ
လသာေနတယ္။
လေရာင္ေအာက္မွာ
ငါ
လက္ေပ်ာက္ရွာရမယ္။
လေရာင္ေအာက္မွာ
ငါ ့လက္ေပ်ာက္ကို
ငါ လိုက္ရွာရမယ္ ဖီဒယ္။
ဗီးနပ္စ္ရုပ္တုမွာ
လက္ႏွစ္ဖက္ မရွိဘူး။
ငါ ့ရုပ္အေလာင္းမွာ
လက္တစ္ဖက္ မရွိဘူး။
ဖီဒယ္ေရ
၁၉၆၀
ဟာဗာနာက
ငါ ့ရဲ့ က်ဴးဘားဗဟိုဘဏ္ဥကၠ႒ရံုးခန္းမွာ။
ျပင္သစ္လင္မယား
ယန္ေပါဆတ္နဲ့ ဆီမြန္ဒီဗူးဗြား
ေတြ့တုန္းသားေပါ ့။
ဆတ္က ငါ ့ကို
ၿပီးျပည့္စုံတဲ့လူသား တဲ့
မွတ္ခ်က္ထားခဲ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ ဖီဒယ္ရယ္
ငါဟာ မျပည့္စုံပါဘူး။
ငါ ့ကို ပစ္သတ္ခဲ့
အေမရိကန္စီအိုင္ေအ နဲ့
ဘိုလီးဗီးယားစစ္တပ္
ငါ ့လက္တစ္ဖက္
ျဖတ္ယူသြားခဲ့ၾကေပါ ့။
ဒီေကာင္ေတြမွာ
ၾကြက္သားပဲ ရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ မရွိပါဘူး။
လက္တစ္ဖက္မပါဘဲ
ငါ ့ရုပ္အေလာင္း
သူတို့ ေလယာဥ္ကြင္းေဟာင္းေဘးမွာ
ျမွဳပ္ခဲ့ၾကေပါ ့။
အဲဒီေနရာမွာ
ရွဳခင္းလည္း မသာပါဘူး
ေနျခည္လည္း မျဖာပါဘူး။
ဖီဒယ္ေရ
ေက်းဇူးတင္တယ္။
၁၉၉၇
"ေခ်ရဲ့ရုပ္အေလာင္း" တဲ့။
ေကာင္းစြာျပန္ေဖာ္
က်ဴးဘားသယ္ၿပီး
ရဲေဘာ္ႀကီး ဖီဒယ္ကက္စထရို
မင္း ငါ ့ကို
လြမ္းစြာ သၿဂၤ ိဳဟ္ေပးခဲ့။
က်ဴးဘားေျမဟာ
သူတို့ရဲ့မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကို
ခမ္းနားစြာ ႀကိုခဲ့။
အေျမာက္ ၂၁-ခ်က္ေဖာက္
က်ဴးဘားေနေရာင္ေအာက္မွာ
ငါ ျပန္ေတာက္ပခဲ့။
ဖီဒယ္ေရ
ေက်းဇူတင္တယ္။
သူငယ္ခ်င္းအခ်စ္မွာ
မင္းဟာ ငါ ့ကဗ်ာပဲ။
ရဲေဘာ္ရဲဘက္အခ်စ္မွာ
မင္းဟာ ငါ ့လေရာင္ပဲ။
ကမၻာႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့အခါ
ကိုဗစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီး ၿပီးသြားတဲ့အခါ။
လေရာင္ေအာက္မွာ
ငါ ့ လက္ေပ်ာက္ကို
ငါ လိုက္ရွာရဦးမယ္ ဖီဒယ္။
သံလြင္စိမ္းေရာင္ျမျမ
အိပ္မက္တစ္ညမွာ
လက သာတုန္း ရွိပေစေတာ့။     ။

ေ အ ာ င္ ေ ၀ း
(ဇန္န၀ါရီ ၁၊ ၂၀၂၁)
 

Read More

အောင်ဝေးကော့တေးလ်

 

မော်စီတုန်းက ပြောတယ်
မာရီလင်။
လူဟာ
နေ့စဉ်
လက်တွေ့တိုက်ပွဲကြီး(၃)ရပ်
ဖြတ်သန်းနေရသတဲ့။
၁။ လူတန်းစားတိုက်ပွဲ၊
၂။ ကုန်ထုတ်လုပ်ရေးတိုက်ပွဲ နဲ့
၃။ သိပ္ပံပညာစမ်းသပ်မှုတိုက်ပွဲ။
ဥပမာ-
ပထမတိုက်ပွဲ
အရင်းရှင်နဲ့ ပစ္စည်းမဲ့
ဖိနှိပ်သူနဲ့ ဖိနှိပ်ခံ
(စစ်အာဏာရှင်စနစ်နဲ့ ဒီမိုကရေစီ)
ရန်/ငါ စည်းသတ်
အပြတ်တိုက်ရတာ
လူတန်းစာတိုက်ပွဲလို့မှတ်။
ဒုတိယ
ကုန်ထုတ်လုပ်ရေးတိုက်ပွဲဆိုတာ
ကုန်လုပ်ဆက်ဆံရေးအဟောင်းနဲ့
ကုန်ထုတ်စွမ်းအားစုအသစ်
ပဋိပက္ခ။
ဥပမာ-
ဒလနဲ့ ဘုန်းကြီးလမ်း
ကိုရီးယန်းတံတားကြီး
ပြီးသွားတဲ့အခါ
ငှက်ကလေးတွေ အစာငတ်တော့မယ်။
နောက်ဆုံးတိုက်ပွဲက
လူနဲ့ သဘာဝ
အားပြိုင်ကြတဲ့ပွဲပေါ့။
သဘာဝတရားက
လူသားကို ဒဏ်ခတ်
လူသားက
(သဘာဝကို အန်တုဖို့)
သိပ္ပံပညာစမ်းသပ်။
သိပ္ပံလက်နက်တပ်
ဘေးဆိုး၊ ကပ်ဆိုး
သဘာဝဆိုး
ထိုးစစ်ကို ထိုးစစ်နဲ့ ရိုက်ချိုးရတဲ့အမျိုး။
မာရီလင်
အခု ကိုဗစ်ကပ်ဘေးဟာ
တတိယတိုက်ပွဲပေါ့။
မာရီလင်
အခု ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်ဟာ
သိပ္ပံပညာစမ်းသပ်မှုတိုက်ပွဲပေါ့။
အမေရိကမှာ
ပထမဆုံး
ကိုဗစ်ကာကွယ်ဆေး ထိုးနှံခံရသူ
စန္ဒရာလင်းဆေး က ပြောတယ်။
"ကျမ သိပ္ပံပညာကို ယုံတယ်" တဲ့။
နယူးယောက်မြို့
ကွင်းစ်ဆေးရုံကြီး
အထူးကြပ်မတ်ကုသဆောင်မှာ
တာဝန်ကျသူ
သူနာပြုဆရာမပေါ့။
သူမ လူဖြစ်လာတာ
ကမ္ဘာပေါ်မှာ
၅၂-နှစ်။
အဲဒီ ၅၂-နှစ်အရွယ်က
သိပ္ပံပညာကို ယုံသတဲ့။
မာရီလင်
စန္ဒရာလင်းဆေးကလည်း
စန္ဒရာလင်းဆေး ပေါ့။
သူ့အရင်စော
ဟော- ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးမှာ
(ကိုဗစ်ကာကွယ်ဆေး)
ပထမဆုံးထိုးနှံခံရသူ
လန်ဒန်မြို့သူကြီး
မာဂရက်ကီးနန်။
အဲဒီ လန်ဒန်သူကလည်း ပြောတယ်
မာရီလင်။
ဒီဆေးဟာ
သူ့ရဲ့(၉၁)နှစ်ပြည့်မွေးနေ့အတွက်
တစ်ပတ်ကြိုရတဲ့
အကောင်းဆုံးလက်ဆောင် တဲ့။
မာရီလင်
၉၁-နှစ်အရွယ်ကြီးကလည်း
သိပ္ပံပညာကပေးတဲ့လက်ဆောင်
ချစ်ထုံးဖွဲ့နှောင်သပေါ့။
ငါတို့ဟာ
လူမှုလက်တွေ့ဘဝထဲ
မော် ပြောတဲ့
တိုက်ပွဲကြီး(၃)ရပ်
မပြတ် ဆင်နွဲ။
နိုင်တာပဲဖြစ်ဖြစ်
ရှုံးတာပဲဖြစ်ဖြစ်
တိုက်ပွဲဟာ တိုက်ပွဲ။
"ကောင်းတာပဲဖြစ်ဖြစ်
ဆိုူတာပဲဖြစ်ဖြစ်
ဘဝဟာ ဘဝပါပဲ" တဲ့
ရူးဆိုး ပြောသလိုပေါ့
မာရီလင်ရယ်။
ငါတို့ကြုံရတဲ့ တိုက်ပွဲက
စုံတယ်။
ကပ်ဘေးဆုံမှ
သိပ္ပံတ သတဲ့။
အနည်းဆုံးတော့
ငါတို့ဟာ
သိပ္ပံပညာကို ယုံမှဖြစ်မယ်။
လက်ကို မကြာမကြာဆေးပါဆို
ဆေးမှ။
နှာခေါင်း၊ ပါးစပ်စည်း တပ်ပါဆို
တပ်မှ။
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်
၆-ပေခွာ နေပါဆိုလည်း
နေမှ။
မာရီလင်
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ဒါဆိုရင်
ဒါမှ။
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို
မယုံကြည်လို့ မဖြစ်ဘူး မာရီလင်။
ရွေးကောက်ပွဲမှာ
ရွေးကောက်ပွဲအောင်နိုင်ရေး
သူ မလုပ်အား
ကိုဗစ်အောင်နိုင်ရေး လုပ်နေရတယ်။
ကိုဗစ်ကိုနိုင်တော့
ရွေးကောက်ပွဲလည်း နိုင်တယ်လေ။
ကိုဗစ်က တခြားသူတွေဆို
မကြောက်ဘူး။
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ဆိုရင်
ကြောက်ချင်တယ်။
ငါတို့
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် ပြောတာကို
နားထောင်ရမယ်။
သူပြောတာ သိပ္ပံနည်းကျတယ်
ငါတို့
သိပ္ပံပညာကို ယုံရမယ်။
မယုံရင်
သရဏဂုံ တင်သွားရမယ်။
မယုံရင်
ထိန်ပင်၊ ရေဝေး
ထားဝယ်ချောင်
ကူးတို့ခ ဆောင်သွားရမယ်။
မယုံရင်
"ပြန်လမ်းမကြုံတဲ့
ယမုန်နာဦးဝယ်" ဖြစ်မယ် မာရီလင်။
River of No Return တဲ့
မာရီလင်ရယ်
ဂျင်းဘောင်းဘီအပြာကလေးနဲ့
မင်း တေးဆိုနေပုံ
မင်း တွေးပိုနေပုံ
မင်း ဆွေးငိုနေပုံ
ငါ အမှတ်ရတယ်။
မင်း ပိုးတောင့်တဲ လှမ်းသွားပုံ
ငါ ရင်ခုန်ပါရဲ့။
ကမ္ဘာပေါ်မှာ
မင်းတစ်ယောက်ပဲ လျှောက်တဲ့
ပိုးတွန့်လျှောက် *
ခု ကြောင်းလျှောက်တွေ ပျင်းတယ်။
မင်း သရုပ်ဆောင်ပြတဲ့
အချစ်ဒဿနတွေ
ငါ အမှတ်ရတယ်။
လောကထဲကနေ
အသည်းနာနာနဲ့
မင်း ခွဲခွာသွားခဲ့တာ
ငါဝမ်းနည်းတယ် မာရီလင်။
ခက်တယ် မာရီလင်
လောကကြီးမှာ
အရာရာတိုင်းဟာ
သိပ္ပံပညာနဲ့ စမ်းသပ်လို့မှ မရဘဲ။
လောကကြီးမှာ
သိပ္ပံပညာနဲ့ စမ်းသပ်လို့မရတဲ့ အရာတွေ
ရှိတာပဲ။
ဆိုတော့ကွာ
"မွန်ရိုးအသည်းကွဲခြင်း"
သိပ္ပံပညာနဲ့ စမ်းလို့ရ မရ ငြင်းမလား။
ဆိုပါတော့
မာရီလင်
စစ်အာဏာရှင်ခေတ်က
ချစ်သူတွေ
သေကွဲ၊ ရှင်ကွဲ
ကွဲရတဲ့အခန်း
သိပ္ပံပညာက စွမ်းမလား။
ထပ်ဆိုဦးတော့
မာရီလင်
လင်ပစ်၊ သားပစ်နဲ့
တိုင်းပြည်ချစ်တဲ့
အမျိုးကောင်းသမီးတစ်ယောက်ရဲ့
အလွမ်း
သိပ္ပံပညာနဲ့ စမ်းလို့ဖြစ်မလား။
ချစ်သောမာရီလင်
ရင်ခုန်သံကို
သိပ္ပံဓာတ်ခွဲခန်း ပို့လို့ မရ။
ရင်(ဘတ်)နဲ့ လုပ်တဲ့အရာမှန်သမျှ
သိပ္ပံပညာက
မတုပနိုင်။
ကိုဗစ်ကို ကုပေးနိုင်ချင်နိုင်မယ်
သိပ္ပံပညာက။
ကပ်ဘေးကို ကာကွယ်ပေးနိုင်ချင်နိုင်မယ်
သိပ္ပံပညာက။
ဒါပေမဲ့
မာရီလင်
သ်ပ္ပံပညာက
အိမ်လွမ်းစိတ်ကိုတော့
ကု မပေးနိုင်
ကာကွယ် မပေးနိုင်ပါဘူး။
ငါ အခု
အိမ်လွမ်းနေတယ် မာရီလင်။
ငါ့ကောင်တွေလည်း
ငါ့ကို လွမ်းနေကြမယ် မာရီလင်။
ငါတို့ဘဝမှာ
အိမ်ထောင်ဆိုတာ ရှိတယ်
ပုသိမ်ထောင်ဆိုတာ ရှိတယ်။
ငါတို့မှာ
လင်ကို ထောင်ဝင်စာတွေ့ရတဲ့
လင်ဆိုးမယား၊ တဖားဖား
ဘဝတွေ ရှိတယ်လေ။
ငါတို့မှာ
မော်စီတုန်း မမြင်တဲ့
အိမ်ထောင်ရေးတိုက်ပွဲဆိုတာလည်း
ရှိသပေါ့မာရီလင်ရယ်။
ငါတို့ဟာ
စစ်အာဏာရှင်စနစ်ကိုတိုက်ဖို့
ငါတို့အိမ်ထောင်ရေးတိုက်ပွဲကို
မေ့ခဲ့ကြတယ်။
"နိုင်ငံရေးပို၊ ချစ်ရေးချို" သတဲ့
ဟိုကောင် ငထိုက်(စိုးအိမ်)
သူနဲ့ မခင်မျိုးမြင့်
အခု အချစ်အနှစ်လေးဆယ်။
ပြီးတော့
မောင်စိုသစ်၊ မဝေနီ
သူတို့လည်း အချစ်အနှစ်လေးဆယ်။
သံသရာမှာ မင်းဘယ်ပြေးမလဲ
အောင်ဝေး၊ ခင်ဆွေရီ
၃၉-နှစ်။
ကိုဗစ်ကာလမှာ
ငါတို့ဟာ
ပိုချစ်လာကြတယ်။
ငထိုက် သဘော
ပြောင်းပြန် ပြောရရင်
"နိုင်ငံရေးချို၊ ချစ်ရေးပို" ပေါ့။
မာရီလင်
ချစ်ရေးပိုကာလမှာ
သိပ္ပံပညာက
ငါ့ကိုလာ စမ်းသပ်တယ်။
ပရေရီမြက်ခင်းပြင်ထဲမှာ
ငါ လွင့်မျောနေတယ်။
ကီဗင်ကော့စနာရဲ့ဝံပုလွေတွေ
ငါ့ကို ဝိုင်းဖဲ့စားသောက်နေကြတယ်။
မြေခွေးတွေ
၂၀-ရာစုမြေခွေးတွေ
ငါ့ရဲ့ယုန်ကလေးနောက်ကို
ပြေးလိုက်သွားကြပြန်ပြီ။
ရွေးကောက်ပွဲရှုံးလို့တဲ့
ကိုယ်လုံးတီးဖွတ်မတွေ
ငါ့ကို မုန်းကြပြန်ရဲ့။
ငမိုးရိပ်ကမ်းနဘေးက
ငါ့အိပ်တန်းကလေး
မြွေတွေ၊ မြွေတွေ
ရဋ္ဌပါလ မြွေတွေ
ဝင်ခွေနေတယ် မာရီလင်။
ဒါတွေကို
သိပ္ပံပညာက
လိုက်မီနိုင်မတဲ့လား
ပြောပါဦး ငါ့မာရီလင်။
ရင်ထဲမှာ တင်းကျပ်လာတယ်
မင့်ဂါဝန် တဖျတ်ဖျတ်
လေထဲမှာခတ်သလို
ငါ့နှလုံးသား
လှပ်လှပ် ခုန်များခုန်ရဲ့ မာရီလင်ရယ်။
အိမ်နဲ့ဝေးနေတယ်
အလုပ်အကိုင်ကလည်း မရှိ
ကပ်ဘေးကြီးအတွင်းမှာ
ချစ်ခြင်းအားဖြင့်
သေမလား၊ ရှင်မလား။
ငါ မွန်းကျပ်လှချည်ရဲ့
မာရီလင်။
လည်ပင်း နွယ်ပတ်သလို
ရုပ်ရှင်ထဲက
မွန်းတပ်ချ်မျိုး
ငါ မွန်းညပ်လှချည်ရဲ့။
လူပေါင်း(၁၈)သန်းနီးပါး ကူးစက်
၃-သိန်းကျော် သေ
အမေရိကမှာ။
ငါ့စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပါရဲ့
ကြောက်သလားဆိုတော့လည်း
အင်း- ကြောက်တာပေါ့ မာရီလင်ရယ်။
အမြောက်က
ကိုယ့်တည့်တည့် ပစ်ဖောက်နေတာ
မကြောက်ဘဲ နေပါ့မလား။
မာရီလင်ရယ်
အချစ်ခံရတာဖြစ်ဖြစ်
အမုန်းခံရတာဖြစ်ဖြစ်
မထူးပါဘူး။
ဒီ ကိုဗစ်မီးလျှံထဲမှာ
သောကဗျာပါဒတွေသာ
အမြန်လောင်ကျွမ်း ပြာကျသွားပါစေတော့။
မာရီလင်
ရင်ထဲ တင်းခက်
မွန်းကျပ် လှုပ်ရှား
ဝေဒနာတွေ များနေရင်
အရစ္စတိုတယ်က
သူ့ဝမ်းနုတ်ဆေး သောက်ပါ တဲ့။
ရသခံစားမှု
အနုပညာ
ကဗျာက
သင့်ဝေဒနာ
ခေတ်အနာကို
ကုစားပေးနိုင်ပါသတဲ့။
"ကသားဆစ်" ** တဲ့
အရစ္စတိုတယ်ဝမ်းနုတ်ဆေး။
လူ့သမဂ္ဂမှာ
ငါ အသက်ရှင်နေဖို့ဆိုရင်
သောက်မှ ဖြစ်မယ်။
အမေရိကမှာ
သမ္မတကြီး ကိုဗစ်ကူးတော့
အထူးကြပ်မတ်
ဆေး နှစ်မျိုးစပ် ***
ကုနည်းအသစ် ရသတတ်။
ထရန့်ကို ကုတဲ့ဆေးမို့
ထရန့်ကော့တေးလ် **** လို့ ခေါ်သတဲ့။
မာရီလင်
ငါ့ပြည်သူတွေကို
ငါ ချစ်ပါတယ်။
သူတို့ပျော်ရွှင်နေတာ
ငါ မြင်ချင်ပါတယ်။
ငါ့ရဲ့ကဗျာ
ဒီ ကဗျာ
မော်စီတုန်းလည်းပါ
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်လည်းပါ
ဒေါ်နယ်ထရန့်လည်းပါ
"အောင်ဝေးကော့တေးလ်" လို့သာ
မှတ်ပါတော့။
ချစ်တာ မှန်ရင်
မာရီလင်
မြစ်တွေ ပြန်လာရမယ်လေ။     ။

အောင်ဝေး
(၁၂-၁၆- ၂၀)

* Wriggling Walk
** Moral Catharsis
*** Casirivimab & Imvedimab
**** Trump Cocktail

##

ေ အ ာ င္ ေ ၀ း ေ က ာ့ ေ တ း လ္
 
 ေမာ္စီတုန္းက ေျပာတယ္
မာရီလင္။
လူဟာ
ေန့စဥ္
လက္ေတြ့တိုက္ပြဲႀကီး(၃)ရပ္
ျဖတ္သန္းေနရသတဲ့။
၁။ လူတန္းစားတိုက္ပြဲ၊
၂။ ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးတိုက္ပြဲ နဲ့
၃။ သိပၸံပညာစမ္းသပ္မွဳတိုက္ပြဲ။
ဥပမာ-
ပထမတိုက္ပြဲ
အရင္းရွင္နဲ့ ပစၥည္းမဲ့
ဖိႏွိပ္သူနဲ့ ဖိႏွိပ္ခံ
(စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ့ ဒီမိုကေရစီ)
ရန္/ငါ စည္းသတ္
အျပတ္တိုက္ရတာ
လူတန္းစာတိုက္ပြဲလို့မွတ္။
ဒုတိယ
ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးတိုက္ပြဲဆိုတာ
ကုန္လုပ္ဆက္ဆံေရးအေဟာင္းနဲ့
ကုန္ထုတ္စြမ္းအားစုအသစ္
ပဋိပကၡ။
ဥပမာ-
ဒလနဲ့ ဘုန္းႀကီးလမ္း
ကိုရီးယန္းတံတားႀကီး
ၿပီးသြားတဲ့အခါ
ငွက္ကေလးေတြ အစာငတ္ေတာ့မယ္။
ေနာက္ဆုံးတိုက္ပြဲက
လူနဲ့ သဘာ၀
အားၿပိဳင္ၾကတဲ့ပြဲေပါ ့။
သဘာ၀တရားက
လူသားကို ဒဏ္ခတ္
လူသားက
(သဘာ၀ကို အန္တုဖို့)
သိပၸံပညာစမ္းသပ္။
သိပၸံလက္နက္တပ္
ေဘးဆိုး၊ ကပ္ဆိုး
သဘာ၀ဆိုး
ထိုးစစ္ကို ထိုးစစ္နဲ့ ရိုက္ခ်ိဳးရတဲ့အမ်ိဳး။
မာရီလင္
အခု ကိုဗစ္ကပ္ေဘးဟာ
တတိယတိုက္ပြဲေပါ ့။
မာရီလင္
အခု ကိုရိုနာဗိုင္းရပ္စ္ဟာ
သိပၸံပညာစမ္းသပ္မွဳတိုက္ပြဲေပါ ့။
အေမရိကမွာ
ပထမဆုံး
ကိုဗစ္ကာကြယ္ေဆး ထိုးႏွံခံရသူ
စႏၵရာလင္းေဆး က ေျပာတယ္။
"က်မ သိပၸံပညာကို ယုံတယ္" တဲ့။
နယူးေယာက္ၿမိဳ့
ကြင္းစ္ေဆးရံုႀကီး
အထူးၾကပ္မတ္ကုသေဆာင္မွာ
တာ၀န္က်သူ
သူနာျပဳဆရာမေပါ ့။
သူမ လူျဖစ္လာတာ
ကမၻာေပၚမွာ
၅၂-ႏွစ္။
အဲဒီ ၅၂-ႏွစ္အရြယ္က
သိပၸံပညာကို ယုံသတဲ့။
မာရီလင္
စႏၵရာလင္းေဆးကလည္း
စႏၵရာလင္းေဆး ေပါ ့။
သူ့အရင္ေစာ
ေဟာ- ကမၻာတစ္ခုလုံးမွာ
(ကိုဗစ္ကာကြယ္ေဆး)
ပထမဆုံးထိုးႏွံခံရသူ
လန္ဒန္ၿမိဳ့သူႀကီး
မာဂရက္ကီးနန္။
အဲဒီ လန္ဒန္သူကလည္း ေျပာတယ္
မာရီလင္။
ဒီေဆးဟာ
သူ့ရဲ့(၉၁)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန့အတြက္
တစ္ပတ္ႀကိဳရတဲ့
အေကာင္းဆုံးလက္ေဆာင္ တဲ့။
မာရီလင္
၉၁-ႏွစ္အရြယ္ႀကီးကလည္း
သိပၸံပညာကေပးတဲ့လက္ေဆာင္
ခ်စ္ထုံးဖြဲ့ေႏွာင္သေပါ ့။
ငါတို့ဟာ
လူမွဳလက္ေတြ့ဘ၀ထဲ
ေမာ္ ေျပာတဲ့
တိုက္ပြဲႀကီး(၃)ရပ္
မျပတ္ ဆင္ႏြဲ။
ႏိုင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္
ရွံဳးတာပဲျဖစ္ျဖစ္
တိုက္ပြဲဟာ တိုက္ပြဲ။
"ေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဆိုူတာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဘ၀ဟာ ဘ၀ပါပဲ" တဲ့
ရူးဆိုး ေျပာသလိုေပါ ့
မာရီလင္ရယ္။
ငါတို့ႀကံဳရတဲ့ တိုက္ပြဲက
စုံတယ္။
ကပ္ေဘးဆုံမွ
သိပၸံတ သတဲ့။
အနည္းဆုံးေတာ့
ငါတို့ဟာ
သိပၸံပညာကို ယုံမွျဖစ္မယ္။
လက္ကို မၾကာမၾကာေဆးပါဆို
ေဆးမွ။
ႏွာေခါင္း၊ ပါးစပ္စည္း တပ္ပါဆို
တပ္မွ။
တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္
၆-ေပခြာ ေနပါဆိုလည္း
ေနမွ။
မာရီလင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဒါဆိုရင္
ဒါမွ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို
မယုံၾကည္လို့ မျဖစ္ဘူး မာရီလင္။
ေရြးေကာက္ပြဲမွာ
ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ႏိုင္ေရး
သူ မလုပ္အား
ကိုဗစ္ေအာင္ႏိုင္ေရး လုပ္ေနရတယ္။
ကိုဗစ္ကိုႏိုင္ေတာ့
ေရြးေကာက္ပြဲလည္း ႏိုင္တယ္ေလ။
ကုိဗစ္က တျခားသူေတြဆို
မေၾကာက္ဘူး။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆိုရင္
ေၾကာက္ခ်င္တယ္။
ငါတို့
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတာကို
နားေထာင္ရမယ္။
သူေျပာတာ သိပၸံနည္းက်တယ္
ငါတို့
သိပၸံပညာကို ယုံရမယ္။
မယုံရင္
သရဏဂံု တင္သြားရမယ္။
မယုံရင္
ထိန္ပင္၊ ေရေ၀း
ထား၀ယ္ေခ်ာင္
ကူးတို့ခ ေဆာင္သြားရမယ္။
မယုံရင္
"ျပန္လမ္းမႀကံဳတဲ့
ယမုန္နာဦး၀ယ္" ျဖစ္မယ္ မာရီလင္။
River of No Return တဲ့
မာရီလင္ရယ္
ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာကေလးနဲ့
မင္း ေတးဆိုေနပုံ
မင္း ေတြးပိုေနပုံ
မင္း ေဆြးငိုေနပုံ
ငါ အမွတ္ရတယ္။
မင္း ပိုးေတာင့္တဲ လွမ္းသြားပုံ
ငါ ရင္ခုန္ပါရဲ့။
ကမၻာေပၚမွာ
မင္းတစ္ေယာက္ပဲ ေလွ်ာက္တဲ့
ပိုးတြန့္ေလွ်ာက္ *
ခု ေၾကာင္းေလွ်ာက္ေတြ ပ်င္းတယ္။
မင္း သရုပ္ေဆာင္ျပတဲ့
အခ်စ္ဒႆနေတြ
ငါ အမွတ္ရတယ္။
ေလာကထဲကေန
အသည္းနာနာနဲ့
မင္း ခြဲခြာသြားခဲ့တာ
ငါ၀မ္းနည္းတယ္ မာရီလင္။
ခက္တယ္ မာရီလင္
ေလာကႀကီးမွာ
အရာရာတိုင္းဟာ
သိပၸံပညာနဲ့ စမ္းသပ္လို့မွ မရဘဲ။
ေလာကႀကီးမွာ
သိပၸံပညာနဲ့ စမ္းသပ္လို့မရတဲ့ အရာေတြ
ရွိတာပဲ။
ဆိုေတာ့ကြာ
"မြန္ရိုးအသည္းကြဲျခင္း"
သိပၸံပညာနဲ့ စမ္းလို့ရ မရ ျငင္းမလား။
ဆိုပါေတာ့
မာရီလင္
စစ္အာဏာရွင္ေခတ္က
ခ်စ္သူေတြ
ေသကြဲ၊ ရွင္ကြဲ
ကြဲရတဲ့အခန္း
သိပၸံပညာက စြမ္းမလား။
ထပ္ဆိုဦးေတာ့
မာရီလင္
လင္ပစ္၊ သားပစ္နဲ့
တိုင္းျပည္ခ်စ္တဲ့
အမ်ိဳးေကာင္းသမီးတစ္ေယာက္ရဲ့
အလြမ္း
သိပၸံပညာနဲ့ စမ္းလို့ျဖစ္မလား။
ခ်စ္ေသာမာရီလင္
ရင္ခုန္သံကို
သိပၸံဓာတ္ခြဲခန္း ပို့လို့ မရ။
ရင္(ဘတ္)နဲ့ လုပ္တဲ့အရာမွန္သမွ်
သိပၸံပညာက
မတုပႏိုင္။
ကိုဗစ္ကို ကုေပးႏိုင္ခ်င္ႏိုင္မယ္
သိပၸံပညာက။
ကပ္ေဘးကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္ခ်င္ႏိုင္မယ္
သိပၸံပညာက။
ဒါေပမဲ့
မာရီလင္
သ္ပၸံပညာက
အိမ္လြမ္းစိတ္ကိုေတာ့
ကု မေပးႏိုင္
ကာကြယ္ မေပးႏိုင္ပါဘူး။
ငါ အခု
အိမ္လြမ္းေနတယ္ မာရီလင္။
ငါ ့ေကာင္ေတြလည္း
ငါ ့ကို လြမ္းေနၾကမယ္ မာရီလင္။
ငါတို့ဘ၀မွာ
အိမ္ေထာင္ဆိုတာ ရွိတယ္
ပုသိမ္ေထာင္ဆိုတာ ရွိတယ္။
ငါတို့မွာ
လင္ကို ေထာင္၀င္စာေတြ့ရတဲ့
လင္ဆိုးမယား၊ တဖားဖား
ဘ၀ေတြ ရွိတယ္ေလ။
ငါတို့မွာ
ေမာ္စီတုန္း မျမင္တဲ့
အိမ္ေထာင္ေရးတိုက္ပြဲဆိုတာလည္း
ရွိသေပါ ့မာရီလင္ရယ္။
ငါတို့ဟာ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုတိုက္ဖို့
ငါတို့အိမ္ေထာင္ေရးတိုက္ပြဲကို
ေမ့ခဲ့ၾကတယ္။
"ႏိုင္ငံေရးပို၊ ခ်စ္ေရးခ်ိဳ" သတဲ့
ဟိုေကာင္ ငထိုက္(စိုးအိမ္)
သူနဲ့ မခင္မ်ိဳးျမင့္
အခု အခ်စ္အႏွစ္ေလးဆယ္။
ၿပီးေတာ့
ေမာင္စိုသစ္၊ မေ၀နီ
သူတို့လည္း အခ်စ္အႏွစ္ေလးဆယ္။
သံသရာမွာ မင္းဘယ္ေျပးမလဲ
ေအာင္ေ၀း၊ ခင္ေဆြရီ
၃၉-ႏွစ္။
ကိုဗစ္ကာလမွာ
ငါတို့ဟာ
ပိုခ်စ္လာၾကတယ္။
ငထိုက္ သေဘာ
ေျပာင္းျပန္ ေျပာရရင္
"ႏိုင္ငံေရးခ်ိဳ၊ ခ်စ္ေရးပို" ေပါ ့။
မာရီလင္
ခ်စ္ေရးပိုကာလမွာ
သိပၸံပညာက
ငါ ့ကိုလာ စမ္းသပ္တယ္။
ပေရရီျမက္ခင္းျပင္ထဲမွာ
ငါ လြင့္ေမ်ာေနတယ္။
ကီဗင္ေကာ့စနာရဲ့၀ံပုေလြေတြ
ငါ့ကို ၀ိုင္းဖဲ့စားေသာက္ေနၾကတယ္။
ေျမေခြးေတြ
၂၀-ရာစုေျမေခြးေတြ
ငါ ့ရဲ့ယုန္ကေလးေနာက္ကို
ေျပးလိုက္သြားၾကျပန္ၿပီ။
ေရြးေကာက္ပြဲရွံဳးလို့တဲ့
ကိုယ္လုံးတီးဖြတ္မေတြ
ငါ ့ကို မုန္းၾကျပန္ရဲ့။
ငမိုးရိပ္ကမ္းနေဘးက
ငါ ့အိပ္တန္းကေလး
ေျမြေတြ၊ ေျမြေတြ
ရ႒ပါလ ေျမြေတြ
၀င္ေခြေနတယ္ မာရီလင္။
ဒါေတြကို
သိပၸံပညာက
လိုက္မီႏိုင္မတဲ့လား
ေျပာပါဦး ငါ ့မာရီလင္။
ရင္ထဲမွာ တင္းက်ပ္လာတယ္
မင့္ဂါ၀န္ တဖ်တ္ဖ်တ္
ေလထဲမွာခတ္သလို
ငါ ့ႏွလုံးသား
လွပ္လွပ္ ခုန္မ်ားခုန္ရဲ့ မာရီလင္ရယ္။
အိမ္နဲ့ေ၀းေနတယ္
အလုပ္အကိုင္ကလည္း မရွိ
ကပ္ေဘးႀကီးအတြင္းမွာ
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ေသမလား၊ ရွင္မလား။
ငါ မြန္းက်ပ္လွခ်ည္ရဲ့
မာရီလင္။
လည္ပင္း ႏြယ္ပတ္သလို
ရုပ္ရွင္ထဲက
မြန္းတပ္ခ်္မ်ိဳး
ငါ မြန္းညပ္လွခ်ည္ရဲ့။
လူေပါင္း(၁၈)သန္းနီးပါး ကူးစက္
၃-သိန္းေက်ာ္ ေသ
အေမရိကမွာ။
ငါ ့စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားပါရဲ့
ေၾကာက္သလားဆိုေတာ့လည္း
အင္း- ေၾကာက္တာေပါ ့ မာရီလင္ရယ္။
အေျမာက္က
ကိုယ့္တည့္တည့္ ပစ္ေဖာက္ေနတာ
မေၾကာက္ဘဲ ေနပါ ့မလား။
မာရီလင္ရယ္
အခ်စ္ခံရတာျဖစ္ျဖစ္
အမုန္းခံရတာျဖစ္ျဖစ္
မထူးပါဘူး။
ဒီ ကိုဗစ္မီးလွ်ံထဲမွာ
ေသာကဗ်ာပါဒေတြသာ
အျမန္ေလာင္ကၽြမ္း ျပာက်သြားပါေစေတာ့။
မာရီလင္
ရင္ထဲ တင္းခက္
မြန္းက်ပ္ လွဳပ္ရွား
ေ၀ဒနာေတြ မ်ားေနရင္
အရစၥတိုတယ္က
သူ့၀မ္းႏုတ္ေဆး ေသာက္ပါ တဲ့။
ရသခံစားမွဳ
အႏုပညာ
ကဗ်ာက
သင့္ေ၀ဒနာ
ေခတ္အနာကို
ကုစားေပးႏိုင္ပါသတဲ့။
"ကသားဆစ္" ** တဲ့
အရစၥတိုတယ္၀မ္းႏုတ္ေဆး။
လူ့သမဂၢမွာ
ငါ အသက္ရွင္ေနဖို့ဆိုရင္
ေသာက္မွ ျဖစ္မယ္။
အေမရိကမွာ
သမၼတႀကီး ကိုဗစ္ကူးေတာ့
အထူးၾကပ္မတ္
ေဆး ႏွစ္မ်ိဳးစပ္ ***
ကုနည္းအသစ္ ရသတတ္။
ထရန့္ကို ကုတဲ့ေဆးမို့
ထရန့္ေကာ့ေတးလ္ **** လို့ ေခၚသတဲ့။
မာရီလင္
ငါ ့ျပည္သူေတြကို
ငါ ခ်စ္ပါတယ္။
သူတို့ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာ
ငါ ျမင္ခ်င္ပါတယ္။
ငါ ့ရဲ့ကဗ်ာ
ဒီ ကဗ်ာ
ေမာ္စီတုန္းလည္းပါ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္းပါ
ေဒၚနယ္ထရန့္လည္းပါ
"ေအာင္ေ၀းေကာ့ေတးလ္" လို့သာ
မွတ္ပါေတာ့။
ခ်စ္တာ မွန္ရင္
မာရီလင္
ျမစ္ေတြ ျပန္လာရမယ္ေလ။     ။

ေ အ ာ င္ ေ ၀ း
(၁၂-၁၆- ၂၀)

* Wriggling Walk
** Moral Catharsis
*** Casirivimab & Imvedimab
**** Trump Cocktail

Read More

အောင်ဝေး ဘောလုံးပွဲကြည့်ခြင်း

 
ဘုရားသခင်နာမည်နဲ့
ဘောလုံးသမား ရှိတယ်။
တော်သေးတယ်
ဟစ်တလာနာမည်နဲ့
ဘောလုံးသမား မရှိလို့။     ။

အောင်ဝေး
(၁၂- ၁၂- ၂၀)


##

ေ အ ာ င္ ေ ၀ း ေ ဘ ာ လုံ း ပြဲ ၾက ည့္ ျခ င္ း
 
ဘုရားသခင္နာမည္နဲ့
ေဘာလုံးသမား ရွိတယ္။
ေတာ္ေသးတယ္
ဟစ္တလာနာမည္နဲ့
ေဘာလုံးသမား မရွိလို့။     ။

ေ အ ာ င္ ေ ၀ း
(၁၂- ၁၂- ၂၀)

Read More

ကိုဗစ်ကာလ၊ ဈာပန

ကို ဗ စ် က ာ လ ၊ ဈ ာ ပ န
---------------------------

မောင်လှိုင်
မင်းက ငါ့အောက်ငယ်တယ်
ညီလေးပေါ့။
မောင်လှိုင်
ငါက မင်းထက်ကြီးတယ်
အစ်ကိုကြီးပေါ့။
ညီလေးမောင်လှိုင်
မင်းက စစ်သား
အစ်ကိုကြီးအဖေကလည်း စစ်သား
ငါက စစ်သားသားသမီးပေါ့။
ငါ့အဖေ ကိုယ်ပိုင်နံပါတ်က
၄ ၅ ၂ ၁ ၆ ။ (ငါးလုံးတည်း)
ငါ့အဖေတပ်ရင်းက
ချင်း သ န က (၂)
ပထမ ပြည်
နောက် ညောင်လေးပင်
နောက်တော့ ပဲခူး
နောက်ဆုံး ပုသိမ်ပေါ့။
အစ်ကိုကြီးအဖေ
တရုတ်ဖြူကျူးကျော်သူတွေကို
တိုက်နေတုန်းက
အစ်ကိုကြီး မမွေးသေးဘူး။
အစ်ကိုကြီးအဖေက
ဗိုလ်မှူးချုပ်ကျော်ဇောကိုချစ်တဲ့
စစ်သားလေးပေါ့။
အဲဒီတုန်းက
မင်းလည်း ဘယ်မွေးလိမ့်ဦးမလဲ မောင်လှိုင်။
ငါ့ကို
ညောင်လေးပင်မြို့က
စစ်တန်းလျားတစ်ခုမှာ
ငါ့အမေ မွေးခဲ့တယ်။
အဲဒီညက
ဘဝတစ်ခုလုံး
ထစ်ချုန်းမိုးတွေ ရွာတယ်။
မြို့ကလေးဟာ မှောင်ပိန်း
ဂျိန်းခနဲ မိုးကြိုးဝင်းလက်
မွေးခန်းထဲ
သားဦးမွေးဖို့ တိုက်ပွဲဝင်နေရတဲ့အမေ။
အမေ့ရဲံ့စိတ်ဟာ
ပဲခူးရိုးမ၊ မှိုင်းမြမြမှာ
ဗ က ပ တပ်တွေနဲ့ တိုက်နေတဲ့
အဖေ့အတွက်
မွေးခန်းထဲက ထွက်ထွက်ပြေးနေသတဲ့။
ငါ့ကိုမွေးတဲ့ညမှာ
ငါ့အမေ မျက်ရည်ကျရှာတယ်။
ယောကျ်ား ဖောင်စီး
မိန်းမ မီးနေ တဲ့
ငါ့အဖေက
ဖောင်စီးနေတာ မဟုတ်ဘူး မောင်လှိုင်။
ငါ့အဖေက
စစ်တိုက်နေတာ။
စစ်တိုက်တယ်ဆိုတာ
ပန်းနဲ့ပေါက်တာ မဟုတ်ဘူး မောင်လှိုင်။
ငါ့အမေ စိတ်ပူစရာ
စစ်ဟာ ကြမ်းတယ်
လွမ်းစရာ မကောင်းဘူး။
ဒီလိုနဲ့
ငါလည်း စစ်သားသားသမီး ဖြစ်လာခဲ့တယ်။
စစ်တပ်ထဲမှာ
ငါ ကြီးပြင်း အရွယ်ရောက်လာခဲ့။
နောက်တော့လည်း
စစ်တပ်ထဲမှာပဲ
ငါ ထောင်ထဲရောက်သွားခဲ့ပေါ့။
ငါ နှစ်နှစ်သားရောက်တော့
ငါ့အဖေရင်အုံက
ပြည်ပရန်နှိမ်တံဆိပ်ကလေး
ငါ ဆွဲယူဆော့ကစားတတ်နေပြီ။
ငါ့အထင်တော့
အဲဒီအချိန် မင်းလည်း မွေးလောက်ပြီ။
မင့် အမေက
မင်းကို မွေးဖွားခဲ့။
မင့် အဖေက
မင်းကို စောင့်ရှောက်ခဲ့။
နောက်တော့
မင်းလည်း ငါ့အဖေလို
စစ်သားဖြစ်လာခဲ့။
စစ်သားလုပ်ရတာ
လွယ်သလား၊ ခက်သလား မောင်လှိုင်။
ငါ့အဖေ စစ်တိုက်သွားတော့
ငါတို့အမေ
ဘုရားပရမေမှာ
ပန်းသပြေနဲ့ ညောင်ရေသွန်းရတယ်။
ငါ့အဖေ ရှေ့တန်းက ပြန်လာတော့
ငါတို့တစ်တွေ
မသေကောင်း၊ မပျောက်ကောင်း
အိုးစည်ဗုံမောင်းနဲ့ ကြိုရတယ်။
တိုင်းပြည်အတွက်
အသက်ပေးထားရတဲ့
စစ်သားတွေရဲ့ဘဝ
ငါ သိတာပေါ့။
ငါက စစ်သားသားသမီးတစ်ယောက်ပဲ
ငါ ပိုသိတာပေါ့။
ငါတို့တပ်ရင်းတစ်ခုလုံး
ကားကြီးတွေစီး
သင်္ဘောကြီးတွေစီး
ကုန်းတစ်တန်၊ ရေတစ်တန်ခရီး
ပဲခူးကနေ
မနီးလှတဲ့
ပုသိမ်ကိုပြောင်း။
အဲဒီမှာ
ငါ ကျောင်းစတက်ပြီ။
ငါ ဒုတိယတန်းရောက်တော့
တော်လှန်ရေးကောင်စီ အာဏာသိမ်းပြီ။
ငါ စတုတ္ထတန်းအရောက်
ဘီ၊ ဘီ၊ အမ် ကျောင်း
ငါတို့ကျောင်းလည်း ပြည်သူပိုင်သိမ်းပြီ။
ငါ ငယ်ငယ်တုန်းကတော့
ဒါတွေ ဘယ်သိပါ့မလဲ
ကြီးလာမှ စာဖတ်ပြီးသိတာပါ။
စစ်တပ်ထဲမှာ
စစ်သားသားသမီးအချင်းချင်း
ပဲဟင်း၊ ငါးပိကြော်နဲ့
ငါ ဂေါ်ခဲ့တာပဲ။
စစ်တပ်ထဲမှာ
မတ်ခွက်ကြီးကြီး
စီလွန်တီးနဲ့
ငါ ကြီးပြင်းခဲ့တာပဲ။
အဖေ့စစ်ဖိနပ်
ငါ တိုက်ပေးလို့ရတယ်
ဒါပေမဲ့
အဖေ့စက်သေနတ်တော့
ငါ ကိုင်လို့မရ။
ငါ ကိုင်လို့ရတာက
အဖေ ဖတ်တဲ့
(အမေလည်း ဖတ်တယ်)
ဝတ္ထုစာအုပ်တွေပဲ။
ငါ သေနတ်ဝါသနာမပါ
စာဖတ်ဝါသနာ ပါလာတယ်။
စာဖတ်ရင်းနဲ့ စဉ်းစား
စဉ်းစားရင်း စာဖတ်
မေးခွန်းတွေ မေးတတ်လာရဲ့။
ငါမေးတဲ့မေးခွန်းတွေ
အဖေ မဖြေနိုင်
(မဖြေချင်တာလည်း ဖြစ်မယ်)
ဥပမာ-
ဆဲဗင်းဂျူလိုင်မှာ
ကျောင်းသားတွေကို စစ်တပ်က
ဘာ့ကြောင့်ပစ်သတ်ရတာလဲ။
တရုတ်-ဗမာ အရေးအခင်း
ဘာ့ကြောင့်ဖြစ်တာလဲ။
ဘာ့ကြောင့် ဆန်ပြဿနာဖြစ်ပြီး
ချာပါတီတွေချည်း လှိမ့်စားရတာလဲ။
စာဖတ်လာတာနဲ့အမျှ
အဖေ မဖြေနိုင်တဲ့
(မဖြေချင်တဲ့)
မေးခွန်းတွေရဲ့အဖြေ
ငါ သိသိလာခဲ့တယ်။
အများနည်းတူပါပဲ
စစ်သားသားသမီးက
စစ်ကားကြီးစီးပြီး
မြို့ကြီးမှာ ကျောင်းတက်။
အပေါင်းအသင်းတွေထဲမှာ
တူရာ သန်ရာစု
ဝတ္ထုတွေဖတ်
ကဗျာတွေစပ်။
ကိုးတန်းဝင်တော့
မတ်ဝါဒဟာ ခေါင်းထဲဝင်လာတယ်။
တက္ကသိုလ်ရောက်တော့
စစ်အာဏာရှင်စနစ်ဆန့်ကျင်ရေးက
ရင်ထဲရောက်လာတယ်။
၇၄- ၇၅- ၇၆
နီရဲတောက်ပတဲ့ မျိုးဆက်မှာ
ငါ သွေးတစ်စက်ဖြစ်လာတယ်။
ငါ မှားသလား မောင်လှိုင်
ငါ မှားသလား။
အဲဒီက စပြီး
ငါ့အဖေနဲ့ ငါ
ညောင်ညိုပင်မှာလမ်းခွဲ
ဝမ်းနည်းစရာပေါ့။
ငါ ဘယ်တော့မှ
နောင်တ မရဘူး မောင်လှိုင်။
မှိုင်းရာပြည့် ည
စစ်တပ်ထဲက အဖေ့အိမ်ဝ
ထောက်လှမ်းရေးနဲ့ ရဲတွေ
ငါ့ကို လာဖမ်းသွားကြတယ်။
ငါ့ကိုစစ်တဲ့ စစ်ဗိုလ်
ငါ့ကို ဆဲဆို
ငါ့ကို အော်ဟစ်
စစ်သားသားသမီး
စစ်တပ်ကို မဆန့်ကျင်ရ တဲ့။
အဲဒီညက
ငါ့အော်ရယ်သံ
ရန်ကင်းတောင်တစ်ယံလုံး ညံသွားတယ်။
ငါ့အဖေ အငြိမ်းစားပေးခံရ
တပ်က ထွက်ရတယ်။
ငါ ထောင်က ထွက်လာ
ငါ့အမေ မျက်ရည်ကျရှာတယ်။
ငါ အမှားမလုပ်ခဲ့ဘူး
စစ်အာဏာရှင်စနစ်ကိုဆန့်ကျင်တာ
ငါ မမှားဘူး။
ငါ မမှားပေမဲ့
အဖေနဲ့အမေကို ငါ အားနာတယ်။
စစ်ဖိနပ်အောက်မှာ
ငါ မနေနိုင်ဘူး
အာဏာရှင်စနစ် ငါမုန်းတယ် မောင်လှိုင်။
ငယ်ငယ်တုန်းက
အဖေ့စစ်ဖိနပ်
ကုန်းပြီး ကြိုးချည်ပေးဖူးတဲ့
စစ်တပ်။
အဲဒီ စစ်တပ်က
လူသတ်တယ်။
ကျောင်းသားတွေ၊ အလုပ်သမားတွေ
အပြစ်မဲ့ပြည်သူတွေကို သတ်တယ်။
လူသတ်တဲ့ စစ်အစိုးရ
ငါ မုန်းတယ်။
ညီလေးမောင်လှိုင်
မင်းလည်း စစ်သား
အစ်ကိုကြီးအဖေလည်း စစ်သား
အစ်ကိုကြီးလည်း စစ်သားသားသမီး။
စစ်တပ်ဟာ
လူသတ်ရုံနဲ့ အားမရတော့။
နေမြင့်လေ၊ အရူးရင့်လေ
စစ်တပ်ဟာ
တိုင်းပြည်ကို သတ်လာတယ်။
စစ်တပ်ဟာ
အနာဂတ်ကို သတ်လာတယ်။
တိုင်းပြည်သတ်တဲ့ စစ်အစိုးရ
ကျဆုံးပါစေ။
အနာဂတ်ကိုသတ်တဲ့ အာဏာရှင်မှန်သမျှ
ကျဆုံးပါစေ။
ဒါတွေက ပြီးခဲ့ပြီ
ပြီးတာတွေလည်း ပြီးပါစေတော့ မောင်လှိုင်။
အခု ဖြစ်နေတာက
ဒီမိုကရေစီအစိုးရခေတ်မှာ
စစ်တပ်က
ဖင်ကြီး တပြပြ
ရင်ကြီး တမမနဲ့
ဝင်ပြီး ကညာစစ်နေတာပဲ မောင်လှိုင်။
ရွေးကောက်ပွဲမှာ
အဆိပ်ပင်ကိုရေလောင်းဖို့
စစ်တပ်က ဖိအားပေးတဲ့အကြောင်း
ခွင့်မတောင်းဘဲ
မပြောကောင်း၊ ပြောကောင်း
ဖွင့်ပြောမိတဲ့ စစ်သားသားသမီး
အပြစ်ကြီးတဲ့အဖြစ်။
စစ်တပ်ဟာ
ညစ်ပတ်တာပဲ မောင်လှိုင်။
မဲရှုံးတာ
စစ်တပ်မှ မဟုတ်ဘဲ
ဘာနာစရာရှိသလဲ မောင်လှိုင်။
လူထုထောက်ခံတဲ့သူ
မဲနိုင်တာပဲ
ဘာ မနာလိုစရာရှိမလဲ မောင်လှိုင်။
ပြန်စဉ်းစားပါဦး မောင်လှိုင်
မင်း မမွေးခင်ကတည်းက
ငါ့အဖေက စစ်သား
အခုလည်း စစ်သားပဲ။
"Once a soldier,
always soldier." တဲ့။
ငါလည်း အရင်က စစ်သားသားသမီး
အခုလည်း စစ်သားသားသမီးပဲ။
စစ်သားတွေလည်း
ပြည်သူထဲက ပြည်သူ
ပြည်သူပျိုးတဲ့ အချစ်ပင်
သူတို့ ရေလောင်းမှာပေါ့။
စစ်သားဇနီးမယား
စစ်သားသားသမီးတွေလည်း
ပြည်သူထဲက ပြည်သူ
ပြည်သူချစ်တဲ့ခေါင်းဆောင်
သူတို့ မဲပေးမှာပေါ့။
အခုတော့
စစ်တပ်ကခိုင်း၊ အစိမ်းရိုင်း
သမိုင်း မဝင်၊ အဆိပ်ပင်ကို
သူလျှင် ရေမလောင်း။
ကိုယ့်အသိစိတ်နဲ့ကိုယ်
အချစ်ပင်ပျို၊ ရေစိုအောင်လောင်း
ခွပ်ဒေါင်းတရား၊ နှလုံးသားနဲ့
စစ်သားသားသမီးကျမ
ဘာတွေရသလဲ။
ထောင်(၉)လနဲ့
နှောင်ကြိုးစ။
နှောင်ကြီုးစနဲ့
ထောင်(၉)လ။
စိတ်မကောင်းစရာပါ မောင်လှိုင်
မဲရုံစောင့်တဲ့ဆရာမနှစ်ယောက်
ကိုဗစ်သတ်လို့ သေရသတဲ့။
စိတ်မကောင်းဘူး မောင်လှိုင်
မဲ မနိုင်၊ ကော်မရှင် မဲ
အဆိပ်ပင် တွင်တွင်မျိုလို့
စစ်တပ်လည်း အလိုလိုသေပြီ။
ညီလေးမောင်လှိုင်
မင်းလည်း စစ်သား
အစ်ကိုကြီးလည်း စစ်သားသားသမီး။
သေပြီးသွားတဲ့
မနက်ဖြန်ဈာပန
ကိုဗစ်ကာလစည်းကမ်းနဲ့အညီ ချကြစို့။
ရွာစားရေ ...
ဗျိုင်းတောင်သံ နှက်။     ။

အောင်ဝေး
(ဒီဇင်ဘာ ၆၊ ၂၀၂၀)


##

ကို ဗ စ္ က ာ လ ၊ ဈ ာ ပ န
 
ေမာင္လႈိင္
မင္းက ငါ့ေအာက္ငယ္တယ္
ညီေလးေပါ့။
ေမာင္လႈိင္
ငါက မင္းထက္ႀကီးတယ္
အစ္ကိုႀကီးေပါ့။
ညီေလးေမာင္လႈိင္
မင္းက စစ္သား
အစ္ကိုႀကီးအေဖကလည္း စစ္သား
ငါက စစ္သားသားသမီးေပါ့။
ငါ့အေဖ ကိုယ္ပိုင္နံပါတ္က
၄ ၅ ၂ ၁ ၆ ။ (ငါးလုံးတည္း)
ငါ့အေဖတပ္ရင္းက
ခ်င္း သ န က (၂)
ပထမ ျပည္
ေနာက္ ေညာင္ေလးပင္
ေနာက္ေတာ့ ပဲခူး
ေနာက္ဆုံး ပုသိမ္ေပါ့။
အစ္ကိုႀကီးအေဖ
တ႐ုတ္ျဖဴက်ဴးေက်ာ္သူေတြကို
တိုက္ေနတုန္းက
အစ္ကိုႀကီး မေမြးေသးဘူး။
အစ္ကိုႀကီးအေဖက
ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာကိုခ်စ္တဲ့
စစ္သားေလးေပါ့။
အဲဒီတုန္းက
မင္းလည္း ဘယ္ေမြးလိမ့္ဦးမလဲ ေမာင္လႈိင္။
ငါ့ကို
ေညာင္ေလးပင္ၿမိဳ႕က
စစ္တန္းလ်ားတစ္ခုမွာ
ငါ့အေမ ေမြးခဲ့တယ္။
အဲဒီညက
ဘဝတစ္ခုလုံး
ထစ္ခ်ဳန္းမိုးေတြ ႐ြာတယ္။
ၿမိဳ႕ကေလးဟာ ေမွာင္ပိန္း
ဂ်ိန္းခနဲ မိုးႀကိဳးဝင္းလက္
ေမြးခန္းထဲ
သားဦးေမြးဖို႔ တိုက္ပြဲဝင္ေနရတဲ့အေမ။
အေမ့ရဲံ့စိတ္ဟာ
ပဲခူး႐ိုးမ၊ မႈိင္းျမျမမွာ
ဗ က ပ တပ္ေတြနဲ႔ တိုက္ေနတဲ့
အေဖ့အတြက္
ေမြးခန္းထဲက ထြက္ထြက္ေျပးေနသတဲ့။
ငါ့ကိုေမြးတဲ့ညမွာ
ငါ့အေမ မ်က္ရည္က်ရွာတယ္။
ေယာက်္ား ေဖာင္စီး
မိန္းမ မီးေန တဲ့
ငါ့အေဖက
ေဖာင္စီးေနတာ မဟုတ္ဘူး ေမာင္လႈိင္။
ငါ့အေဖက
စစ္တိုက္ေနတာ။
စစ္တိုက္တယ္ဆိုတာ
ပန္းနဲ႔ေပါက္တာ မဟုတ္ဘူး ေမာင္လႈိင္။
ငါ့အေမ စိတ္ပူစရာ
စစ္ဟာ ၾကမ္းတယ္
လြမ္းစရာ မေကာင္းဘူး။
ဒီလိုနဲ႔
ငါလည္း စစ္သားသားသမီး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ
ငါ ႀကီးျပင္း အ႐ြယ္ေရာက္လာခဲ့။
ေနာက္ေတာ့လည္း
စစ္တပ္ထဲမွာပဲ
ငါ ေထာင္ထဲေရာက္သြားခဲ့ေပါ့။
ငါ ႏွစ္ႏွစ္သားေရာက္ေတာ့
ငါ့အေဖရင္အုံက
ျပည္ပရန္ႏွိမ္တံဆိပ္ကေလး
ငါ ဆြဲယူေဆာ့ကစားတတ္ေနၿပီ။
ငါ့အထင္ေတာ့
အဲဒီအခ်ိန္ မင္းလည္း ေမြးေလာက္ၿပီ။
မင့္ အေမက
မင္းကို ေမြးဖြားခဲ့။
မင့္ အေဖက
မင္းကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့။
ေနာက္ေတာ့
မင္းလည္း ငါ့အေဖလို
စစ္သားျဖစ္လာခဲ့။
စစ္သားလုပ္ရတာ
လြယ္သလား၊ ခက္သလား ေမာင္လႈိင္။
ငါ့အေဖ စစ္တိုက္သြားေတာ့
ငါတို႔အေမ
ဘုရားပရေမမွာ
ပန္းသေျပနဲ႔ ေညာင္ေရသြန္းရတယ္။
ငါ့အေဖ ေရွ႕တန္းက ျပန္လာေတာ့
ငါတို႔တစ္ေတြ
မေသေကာင္း၊ မေပ်ာက္ေကာင္း
အိုးစည္ဗုံေမာင္းနဲ႔ ႀကိဳရတယ္။
တိုင္းျပည္အတြက္
အသက္ေပးထားရတဲ့
စစ္သားေတြရဲ႕ဘဝ
ငါ သိတာေပါ့။
ငါက စစ္သားသားသမီးတစ္ေယာက္ပဲ
ငါ ပိုသိတာေပါ့။
ငါတို႔တပ္ရင္းတစ္ခုလုံး
ကားႀကီးေတြစီး
သေဘၤာႀကီးေတြစီး
ကုန္းတစ္တန္၊ ေရတစ္တန္ခရီး
ပဲခူးကေန
မနီးလွတဲ့
ပုသိမ္ကိုေျပာင္း။
အဲဒီမွာ
ငါ ေက်ာင္းစတက္ၿပီ။
ငါ ဒုတိယတန္းေရာက္ေတာ့
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အာဏာသိမ္းၿပီ။
ငါ စတုတၳတန္းအေရာက္
ဘီ၊ ဘီ၊ အမ္ ေက်ာင္း
ငါတို႔ေက်ာင္းလည္း ျပည္သူပိုင္သိမ္းၿပီ။
ငါ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့
ဒါေတြ ဘယ္သိပါ့မလဲ
ႀကီးလာမွ စာဖတ္ၿပီးသိတာပါ။
စစ္တပ္ထဲမွာ
စစ္သားသားသမီးအခ်င္းခ်င္း
ပဲဟင္း၊ ငါးပိေၾကာ္နဲ႔
ငါ ေဂၚခဲ့တာပဲ။
စစ္တပ္ထဲမွာ
မတ္ခြက္ႀကီးႀကီး
စီလြန္တီးနဲ႔
ငါ ႀကီးျပင္းခဲ့တာပဲ။
အေဖ့စစ္ဖိနပ္
ငါ တိုက္ေပးလို႔ရတယ္
ဒါေပမဲ့
အေဖ့စက္ေသနတ္ေတာ့
ငါ ကိုင္လို႔မရ။
ငါ ကိုင္လို႔ရတာက
အေဖ ဖတ္တဲ့
(အေမလည္း ဖတ္တယ္)
ဝတၳဳစာအုပ္ေတြပဲ။
ငါ ေသနတ္ဝါသနာမပါ
စာဖတ္ဝါသနာ ပါလာတယ္။
စာဖတ္ရင္းနဲ႔ စဥ္းစား
စဥ္းစားရင္း စာဖတ္
ေမးခြန္းေတြ ေမးတတ္လာရဲ႕။
ငါေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြ
အေဖ မေျဖႏိုင္
(မေျဖခ်င္တာလည္း ျဖစ္မယ္)
ဥပမာ-
ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္မွာ
ေက်ာင္းသားေတြကို စစ္တပ္က
ဘာ့ေၾကာင့္ပစ္သတ္ရတာလဲ။
တ႐ုတ္-ဗမာ အေရးအခင္း
ဘာ့ေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲ။
ဘာ့ေၾကာင့္ ဆန္ျပႆနာျဖစ္ၿပီး
ခ်ာပါတီေတြခ်ည္း လွိမ့္စားရတာလဲ။
စာဖတ္လာတာနဲ႔အမွ်
အေဖ မေျဖႏိုင္တဲ့
(မေျဖခ်င္တဲ့)
ေမးခြန္းေတြရဲ႕အေျဖ
ငါ သိသိလာခဲ့တယ္။
အမ်ားနည္းတူပါပဲ
စစ္သားသားသမီးက
စစ္ကားႀကီးစီးၿပီး
ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ ေက်ာင္းတက္။
အေပါင္းအသင္းေတြထဲမွာ
တူရာ သန္ရာစု
ဝတၳဳေတြဖတ္
ကဗ်ာေတြစပ္။
ကိုးတန္းဝင္ေတာ့
မတ္ဝါဒဟာ ေခါင္းထဲဝင္လာတယ္။
တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆန႔္က်င္ေရးက
ရင္ထဲေရာက္လာတယ္။
၇၄- ၇၅- ၇၆
နီရဲေတာက္ပတဲ့ မ်ိဳးဆက္မွာ
ငါ ေသြးတစ္စက္ျဖစ္လာတယ္။
ငါ မွားသလား ေမာင္လႈိင္
ငါ မွားသလား။
အဲဒီက စၿပီး
ငါ့အေဖနဲ႔ ငါ
ေညာင္ညိဳပင္မွာလမ္းခြဲ
ဝမ္းနည္းစရာေပါ့။
ငါ ဘယ္ေတာ့မွ
ေနာင္တ မရဘူး ေမာင္လႈိင္။
မႈိင္းရာျပည့္ ည
စစ္တပ္ထဲက အေဖ့အိမ္ဝ
ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ရဲေတြ
ငါ့ကို လာဖမ္းသြားၾကတယ္။
ငါ့ကိုစစ္တဲ့ စစ္ဗိုလ္
ငါ့ကို ဆဲဆို
ငါ့ကို ေအာ္ဟစ္
စစ္သားသားသမီး
စစ္တပ္ကို မဆန႔္က်င္ရ တဲ့။
အဲဒီညက
ငါ့ေအာ္ရယ္သံ
ရန္ကင္းေတာင္တစ္ယံလုံး ညံသြားတယ္။
ငါ့အေဖ အၿငိမ္းစားေပးခံရ
တပ္က ထြက္ရတယ္။
ငါ ေထာင္က ထြက္လာ
ငါ့အေမ မ်က္ရည္က်ရွာတယ္။
ငါ အမွားမလုပ္ခဲ့ဘူး
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုဆန႔္က်င္တာ
ငါ မမွားဘူး။
ငါ မမွားေပမဲ့
အေဖနဲ႔အေမကို ငါ အားနာတယ္။
စစ္ဖိနပ္ေအာက္မွာ
ငါ မေနႏိုင္ဘူး
အာဏာရွင္စနစ္ ငါမုန္းတယ္ ေမာင္လႈိင္။
ငယ္ငယ္တုန္းက
အေဖ့စစ္ဖိနပ္
ကုန္းၿပီး ႀကိဳးခ်ည္ေပးဖူးတဲ့
စစ္တပ္။
အဲဒီ စစ္တပ္က
လူသတ္တယ္။
ေက်ာင္းသားေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ
အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြကို သတ္တယ္။
လူသတ္တဲ့ စစ္အစိုးရ
ငါ မုန္းတယ္။
ညီေလးေမာင္လႈိင္
မင္းလည္း စစ္သား
အစ္ကိုႀကီးအေဖလည္း စစ္သား
အစ္ကိုႀကီးလည္း စစ္သားသားသမီး။
စစ္တပ္ဟာ
လူသတ္႐ုံနဲ႔ အားမရေတာ့။
ေနျမင့္ေလ၊ အ႐ူးရင့္ေလ
စစ္တပ္ဟာ
တိုင္းျပည္ကို သတ္လာတယ္။
စစ္တပ္ဟာ
အနာဂတ္ကို သတ္လာတယ္။
တိုင္းျပည္သတ္တဲ့ စစ္အစိုးရ
က်ဆုံးပါေစ။
အနာဂတ္ကိုသတ္တဲ့ အာဏာရွင္မွန္သမွ်
က်ဆုံးပါေစ။
ဒါေတြက ၿပီးခဲ့ၿပီ
ၿပီးတာေတြလည္း ၿပီးပါေစေတာ့ ေမာင္လႈိင္။
အခု ျဖစ္ေနတာက
ဒီမိုကေရစီအစိုးရေခတ္မွာ
စစ္တပ္က
ဖင္ႀကီး တျပျပ
ရင္ႀကီး တမမနဲ႔
ဝင္ၿပီး ကညာစစ္ေနတာပဲ ေမာင္လႈိင္။
ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ
အဆိပ္ပင္ကိုေရေလာင္းဖို႔
စစ္တပ္က ဖိအားေပးတဲ့အေၾကာင္း
ခြင့္မေတာင္းဘဲ
မေျပာေကာင္း၊ ေျပာေကာင္း
ဖြင့္ေျပာမိတဲ့ စစ္သားသားသမီး
အျပစ္ႀကီးတဲ့အျဖစ္။
စစ္တပ္ဟာ
ညစ္ပတ္တာပဲ ေမာင္လႈိင္။
မဲရႈံးတာ
စစ္တပ္မွ မဟုတ္ဘဲ
ဘာနာစရာရွိသလဲ ေမာင္လႈိင္။
လူထုေထာက္ခံတဲ့သူ
မဲႏိုင္တာပဲ
ဘာ မနာလိုစရာရွိမလဲ ေမာင္လႈိင္။
ျပန္စဥ္းစားပါဦး ေမာင္လႈိင္
မင္း မေမြးခင္ကတည္းက
ငါ့အေဖက စစ္သား
အခုလည္း စစ္သားပဲ။
"Once a soldier,
always soldier." တဲ့။
ငါလည္း အရင္က စစ္သားသားသမီး
အခုလည္း စစ္သားသားသမီးပဲ။
စစ္သားေတြလည္း
ျပည္သူထဲက ျပည္သူ
ျပည္သူပ်ိဳးတဲ့ အခ်စ္ပင္
သူတို႔ ေရေလာင္းမွာေပါ့။
စစ္သားဇနီးမယား
စစ္သားသားသမီးေတြလည္း
ျပည္သူထဲက ျပည္သူ
ျပည္သူခ်စ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္
သူတို႔ မဲေပးမွာေပါ့။
အခုေတာ့
စစ္တပ္ကခိုင္း၊ အစိမ္း႐ိုင္း
သမိုင္း မဝင္၊ အဆိပ္ပင္ကို
သူလွ်င္ ေရမေလာင္း။
ကိုယ့္အသိစိတ္နဲ႔ကိုယ္
အခ်စ္ပင္ပ်ိဳ၊ ေရစိုေအာင္ေလာင္း
ခြပ္ေဒါင္းတရား၊ ႏွလုံးသားနဲ႔
စစ္သားသားသမီးက်မ
ဘာေတြရသလဲ။
ေထာင္(၉)လနဲ႔
ေႏွာင္ႀကိဳးစ။
ေႏွာင္ႀကီဳးစနဲ႔
ေထာင္(၉)လ။
စိတ္မေကာင္းစရာပါ ေမာင္လႈိင္
မဲ႐ုံေစာင့္တဲ့ဆရာမႏွစ္ေယာက္
ကိုဗစ္သတ္လို႔ ေသရသတဲ့။
စိတ္မေကာင္းဘူး ေမာင္လႈိင္
မဲ မႏိုင္၊ ေကာ္မရွင္ မဲ
အဆိပ္ပင္ တြင္တြင္မ်ိဳလို႔
စစ္တပ္လည္း အလိုလိုေသၿပီ။
ညီေလးေမာင္လႈိင္
မင္းလည္း စစ္သား
အစ္ကိုႀကီးလည္း စစ္သားသားသမီး။
ေသၿပီးသြားတဲ့
မနက္ျဖန္ဈာပန
ကိုဗစ္ကာလစည္းကမ္းနဲ႔အညီ ခ်ၾကစို႔။
႐ြာစားေရ ...
ဗ်ိဳင္းေတာင္သံ ႏွက္။     ။

ေအာင္ေဝး
(ဒီဇင္ဘာ ၆၊ ၂၀၂၀)

Read More