တစ္ဆေပေါင်မုန့်

 

" xxx လူ့ဘဝက သိပ်တိုတယ် xxx"

ဟန်ထွန်းသီချင်းလေး

အတူဆိုရအောင်။

ဝင်ခဲ့ပါ

မေရီအင်တွိုင်းနက်

တံခါးကို ဖွင့်ထားပါတယ်။

ဝင်ခဲ့

မေရီအင်တွိုင်းနက်ရေ

ဝင်ခဲ့။

ဒီညမှာ

ခင်ဗျားလာမယ်သိလို့

တံခါးကို ကြိုဖွင့်ထား။

ဒီည

ခင်ဗျားလာရင်

နားဆင်ဖို့

ဟန်ထွန်းသီချင်းလေး ကျနော်ဖွင့်ထား။

ဝင်လှည့်ပါ

မေရီအင်တွိုင်းနက်တစ္ဆေ။

" xxx လူ့ဘဝက သိပ်တိုတယ် xxx".

ဟန်ထွန်းသီချင်းလေး

အတူဆိုကြမယ်။

အမေရိက က

ကြိုဆိုပါတယ်။

မစ်ရှီဂန်က

ကြီဆိုပါတယ်။

ဝင်ခဲ့ပါ

မေရီအင်တွိုင်းနက်တစ္ဆေရေ။

ခင်ဗျားက

၁၈-ရာစုက တစ္ဆေ။

အတိအကျပြောရရင်

၁၇၈၉-ပြင်သစ်တော်လှန်ရေးက

တစ္ဆေ။

ကျနော်က

ဟောဒီ ၂၁-ရာစုသစ်

မစ်ရှီဂန်မဲဇာမှာ

မသေဘဲနဲ့

တစ္ဆေ လာဖြစ်နေရတဲ့ကောင်။

ကျနော်ဟာ

ပြည်ပြေးတစ္ဆေပါ

မာရီအင်တိုွင်းနက်။

ဘယ်လိုပြောရမလဲ

ခင်ဗျားနားလည်အောင်ဆိုရင်။

၁၈၇၁-ပါရီကွန်မြွန်းကိုပဲ

ကိုးကားရတော့မယ်။

" xxx  ထလော့

အငတ်ဘေးကျရောက်သူတွေ

ထလော့ xxx"

ကွန်မြွန်းလမ်းတွေဆီ

လှမ်းခြေချီ

အလုပ်သမားတွေ သီဆိုတဲ့သီချင်း။

ဒီသီချင်း

" အင်တာနေရှင်နယ် "

ရေးတဲ့သူ အလုပ်သမား၊ ကဗျာဆရာ

ယူဂျင်းပေါ်တီယာ။

ကွန်မြွန်းသံ ငြိမ်းတော့

သူ

အင်္ဂလန်ကို တိမ်းရ။

သူ

အမေရိကကိုရှောင်ရ။

သူ

သေတော့မှ

ပြင်သစ်မြေမှာ

ပြန် ခေါင်းချရတဲ့ဘဝလေ။

ကျနော်က

၂၀၀၇-ရွှေဝါရောင်တော်လှန်ရေးသိမ်းတော့

လွတ်မြောက်နယ်မြေကို တိမ်းရ။

လွတ်မြောက်နယ်မြေမှာ

မအေးချမ်းတော့

အမေရိက ကို မြန်းရ။

ပြည်ပြေးဆိုတာ

ဒါကိုခေါ်တာပါ

မေရီအင်တွိုင်းနက်။

ဝင်လာလှည့်ပါ

ပြည်ပြေးတစ္ဆေတစ်ကောင်က

ကြိုဆိုပါတယ်

မေရီအင်တွိုင်းနက်တစ္ဆေရေ။

မစ်ရှီဂန်မှာ

ဥပဒေထုတ်ထားတော့

ကိုဗစ်စည်းကမ်းနဲ့အညီ

ခင်ဗျားလာရင်

Mask တပ်လာပါ။

Mask up, Michigan ပေါ့

ကျနော်က

ကိုဗစ်အကျဉ်းသား

ဓားကို ဓားအိမ်ထဲ ထည့်ထားရတယ်။

Stay-at-home ပေါ့

ကျနော်က

ကိုဗစ်အကျဉ်းသား

နှလုံးသားကို အိမ်ထဲ ပိတ်လှောင်ထားရတယ်။

တစ်ခုတော့ရှိတယ်

ခင်ဗျားလာရင်

ခင်ဗျားရဲ့ ကိတ်မုန့်တွေ

ယူမလာခဲ့ပါနဲ့။

တောင်းပန်ပါတယ်

မေရီအင်တွိုင်းနက်ရယ်။

" ပေါင်မုန့်မရှိရင်၊ ကိတ်မုန့်စားပါလား " *

ပြင်သစ်တော်လှန်ရေးကြီးထဲက

ခင်ဗျားရဲံ စကားတစ်ခွန်း

လူတွေ ပြောကြလွန်းလို့

လေထဲမှာ မွန်းနေပြီ။

ခင်ဗျားရဲ့လင်

လူဝီ(၁၆)ဘုရင်။

ရှင်ဘုရင်နဲ့ညားတော့

မိဖုရား

ခင်ဗျားလည်း

ဂီလိုတင်းဓားစက်အောက်

နှစ်ယောက်အတူ

ရောက်ရတာပဲ မဟုတ်လား။

ဝမ်းနည်းပါတယ်

မေရီအင်တွိုင်းနက်။

ခင်းဗျားလင်ကို ပြောလိုက်ပါ

ဓားစက်အောက်ကို ဝင်သွားတာ

ခင်းဗျားတို့ ဦးခေါင်းတွေ

မဟုတ်ဘူးလို့။

ဓားစက်အောက်ကို ဝင်သွားတာ

လယ်သမားတွေရဲ့

မျက်ရည်နဲ့လုပ်ထားတဲ့

ကျိန်စာတွေ။

ဓားစက်အောက်ကို ဝင်သွားတာ

လယ်သမားတွေစိုက်တဲ့

ဂျုံခင်းတွေရဲ့

သွေးနံ့သင်းနေတဲ့

ကျိန်စာတွေ။

မေရီအင်တွိုင်းနက်ရယ်

ခင်ဗျားရဲ့ ကိတ်မုန့်တွေကိုတော့

၁၈-ရာစုမှာ ထားခဲ့တော့။

" xxx ကိတ်မုန့်က သိပ်ချိုတယ် xxx "

ဘယ်လိုလဲ

ဟန်ထွန်းလို ဆိုချင်သေးလား။

ဟ ဟ ပဲ ရမယ်

မေရီအင်တွိုင်းနက်။

ကိုဗစ်အကျဉ်းသားဘဝမှာ

ကိုဗစ်နှင်းဆီပန်းများလည်း

မပွင့်လန်းနိုင်။

ကိုဗစ်အကျဉ်းသားညမှာ

ကိုဗစ်ငွေလရောင်လည်း

မလင်းမြနိုင်။

ကိုဗစ်အကျဉ်းတောင်ဆိုတာ

ခင်ဗျားတို့ ပါရီက

ဘာစတီးအကျဉ်းထောင်ထက်

ဆိုးသပေါ့။

ကိုဗစ်အကျဉ်းထောင်ဆိုတာ

ပိုလန်က

အော့ဇဝစ်အကျဉ်းထောင်ထက်

ဆိုးသပေါ့။

ကိုဗစ်အကျဉ်းထောင်ဆိုတာ

မြန်မာပြည်က 

အင်းစိန်အကျဉ်းထောင်ထက်

ဆိုးသပေါ့။

မေရီအင်တွိုင်းနက်

စပိန်တုပ်ကွေးလည်း

ခင်ဗျား မခံစားရ။

မေရီအင်တွိုင်းနက်

ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်လည်း

ခင်ဗျား မခံစားရ။

ခင်ဗျားဟာ

မနာလိုစရာပဲ။

ကျနော်တို့အဖြစ်က

ကိုဗစ်ကပ်ကြီးထဲ

ယောင်တီးယောင်နနဲ့

လူဖြစ်ရတဲ့အလွဲ။

နေ့ သေမလား

ည သေမလား

အသက်ကို အရက်ပြန်နဲ့ ပွတ်နေရတယ်။

ကိုဗစ်ဟာ စစ်ပဲ

ကိုဗစ်ဟာ

အသံတိတ်မီးလျှံပဲ။

ပြင်သစ်က

 နော်တာဒိမ်းဘုရားကျောင်းကြီး

မီးစွဲတာထက် ဆိုးတယ်။

၁၇၈၉-တော်လှန်ရေးတုန်းက

လယ်သမားတွေက

ပေါင်မုန့်တောင်းကြတယ်။

၁၈၇၁-ကွန်မြွန်းကျတော့

အလုပ်သမားတွေက

ပေါင်မုန့်တောင်းကြပြန်တယ်။

ကဲ- ပေါင်မုန့် ဘယ်မှာလဲ

မေရီအင်တွိုင်းနက်

ဘယ်မှာလဲ ပေါင်မုန့်။

ဆင်းရဲတွင်းနက်နက်ထဲမှာ

နှင်းဆီအိပ်မက်

မမက်ဘူး။

ပြင်သစ်မှာ

မိုနေးရဲ့

အင်ပရက်ရှင်းနေထွက်ချိန်။(၁၈၇၂)

ဟော်လန်မှာ

ဒုက္ခနဲ့မှောင်နေတဲ့

အခန်းကျဉ်းလေးထဲ

ဗန်ဂိုးရဲ့

အာလူးစားသူများ။ (၁၈၈၅)

စားရမဲ့

သောက်ရမဲ့

ငတ်ပြီးသေတာထက်။

ကိုဗစ်ကပ်ကြီးထဲ

Mask ကြီးတပ်ပြီး သေရတာ

ဆိုးလှသပေါ့။

ဒီညမှာ

တံခါးဖွင့်ထားတယ်

ခင်ဗျား ဝင်လာခဲ့ပါ

မေရီအင်တွိုင်းနက်တစ္ဆေ။

ဒီညမှာ

ခင်ဗျားကို ဖိတ်ခေါ်ဖို့

သမိုင်းနဲ့ခေတ်ပြိုင်က

ခွင့်ပြုထားပါတယ်။

သမိုင်းနဲ့ခေတ်ပြိုင်က

အလိုမတူရင်

သစ်ရွက်တောင်မလှုပ်ဘူး

မဟုတ်လား။

ကိုဗစ်ခေတ်ကြီးမှာ

အချစ်နဲ့

တောင်းခံရင်တော့

သစ်ရွက်က

ငါးဖြစ်စေ။

သစ်ရွက်က

ပေါင်မုန့်ဖြစ်စေ။

သစ်ရွက်က

ချိုးငှက်ဖြစ်စေ။

ကိုဗစ်စစ်ကြီးမှာ

ကိုယ်ချင်းစာတရားသာ

လက်နက်။

သစ်ရွက်က

လက်နက်ဖြစ်စေ။

ကိုဗစ်ကပ်ဆိုးကြောင့်

လူတွေအပေါ်

ဓားမိုး မရွာစေချင်ဘူး

မေရီအင်တွိုင်းနက်ရယ်။

ကိုဗစ်အလွမ်းတွေ

ပန်းလို မဝေစေချင်ဘူး

မေရီအင်တွိုင်းနက်ရယ်။

ကိုဗစ်ကြီး ပြီးသွားရင်

ချစ်သူတွေ

 ပျော်ရွှင်နေတာပဲ

မြင်ချင်ပါတယ်။

ကိုဗစ်ကြီး စဲသွားရင်

ချစ်သူတွေ

အဆင်ပြေနေတာပဲ

တွေ့ချင်ပါတယ်။

ဘဝမှာ

မပျော်ရွှင်တဲ့အခါ။

ဘဝမှာ

အဆင်မပြေတဲ့အခါ။

အမေရိကန်သမ္မတကတော်

မီလင်နာထရန့်ကလည်း

အိမ်ပဲ ပြန်ချင်တယ် တဲ့။

မြန်မာကဗျာဆရာ

မောင်အောင်ပွင့်ကလည်း

တောပဲ ပြန်ချင်ပါတယ် တဲ့။

ကျနော်လည်း

အိမ်ပြန်ချင်တာပေါ့

မေရီအင်တွိုင်းနက်ရယ်။

ဝံပုလွေအူသံတွေ

မကြားပါရစေနဲ့

မေရီအင်တွိုင်းနက်ရယ်။

" ဘီယာဘူးခွံ၊ နှင်းတောကျွံနစ် " တဲ့

ချစ်တဲ့ကြည်အေး ဖွဲ့သလို

မစ်ရှီဂန်မဲဇာမှာ။

ချစ်လှစွာသောပြည်ပြေး

အဝေးရောက်နှလုံးသားဟာ

မြှုံးထဲကငါးပမာ

ကိုဗစ်အကျဉ်းသားဖြစ်ရတဲ့

မစ်ရှီဂန်မဲဇာမှာပေါ့။

ကမ္ဘာပေါ်မှာ

လူတွေကို

၀၀လင်လင် စားစေချင်တယ်။

ကမ္ဘာပေါ်မှာ

လူတွေကို

၀၀လင်လင် အိပ်စေချင်တယ်။

ကိုဗစ်ကပ်ကြီး

ပြီးသွားရင် ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးနဲ့

အထူးလွမ်းမိတာက

ငြိမ်းချမ်းရေးညစာပါပဲ

မေရီအင်တွိုင်းနက်ရေ။

အပူအပင် မရှိ

မြစ်တွေ တသွင်သွင်စီးတဲ့အခါ

အချစ်နဲ့ ပေါင်မုန့်

လဲကြမယ်။

သောက ဗျာပါဒမရှိ

ညရဲ့လရောင်ဖြာတဲ့အခါ

ပေါင်မုန့်နဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေး

လဲကြမယ်။

ကိတ်မုန့်တွေ

မလိုပါဘူး

ပြန်ယူသွား မေရီအင်တွိုင်းနက်။

ပေါင်မုန့်မရှိလို့

ခင်ဗျားခေတ် လယ်သမားတွေ

မငြိမ်းချမ်းခဲ့ရှာပါဘူး။

ခင်ဗျားကြီး

သူတို့ကို မချစ်ခဲ့ပါဘူး။

ခင်ဗျားသာ

သူတို့အပေါ် မေတ္တာထားခဲ့ရင်

အချစ်က

ပေါင်မုန့်ဖြစ်မှာ။

လူတွေကို

ချစ်ပါဗျာ။

ကိုဗစ်ကပ်ကြီးထဲမှာ

လူတွေကို

ပိုပြီး ချစ်ရအောင်ပါ။

အချစ်က

ပေါင်မုန့်ဖြစ်စေ။

ပေါင်မုန့်ရှိတဲ့နေရာမှာ

ငြိမ်းချမ်းရေး ရှိတယ်။

ဇာဘုရင်ခေတ်တုန်းက

ရုရှားမှာ။

စစ်သားကကြမ်း

ကောင်မလေး

နမ်းမယ်လုပ်တော့

စူပွပွနှုတ်ခမ်းလေးက

" ပေါင်မုန့်ပေးပါ " တဲ့။

အနမ်းနဲ့ ပေါင်မုန့်

လဲခဲ့ကြ။

မေရီအင်တွိုင်းနက်ရယ်

ကျနော်တို့ခေတ်မှာ

ကျနော်တို့ဟာ

အချစ်နဲ့ ပေါင်မုန့်

လဲလို့မရဘူးလား။

ကျနော်တို့ခေတ်မှာ

ကျနော်တို့ဟာ

ပေါင်မုန့်နဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေး

လဲဖို့မလိုဘူးလား။

ဟန်ထွန်းသီချင်းလေးလို

လူ့ဘဝက

သိပ်ကို တိုပါတယ်။

ဘဝတာ တိုတိုမှာ

အရသာချိုချို

မလိုပါဘူး

ပေါင်မုန့်တစ်လုံးပဲ လိုပါတယ်။

မာရီအင်တွိုင်းနက်တစ္ဆေရေ

ခင်ဗျား

ပါရီကို မပြန်ခင်

ပေါင်မုန့်တစ်လုံးတော့ ဖုတ်ပေးခဲ့ပါ။

ကိုယ်ချင်းစာတရားနဲ့ ဖုတ်တဲ့

ပေါင်မုန့်ပေါ့။

ကမ္ဘာပေါ်မှာ

မပျော်ရွှင်သူ လူတွေ

ကျနော် ကျွေးလိုက်ပါ့မယ်။

ဟောဒီမှာ

မေရီအင်တွိုင်းနက်ပေါင်မုန့်

တစ္ဆေပေါင်မုန့်

ကိုဗစ်ပေါင်မုန့်။     ။

(အောင်ဝေး)

ဇန်နဝါရီ ၁၂၊ ၂၀၂၁)

* Let them eat cake. (Qu'ils manget de la brioche.)

 

##

တ ေ စၦ ေ ပါ င္ မု န္ ့

---------------------

(ေအာင္ေ၀း)

" xxx လူ့ဘ၀က သိပ္တိုတယ္ xxx"

ဟန္ထြန္းသီခ်င္းေလး

အတူဆိုရေအာင္။

၀င္ခဲ့ပါ

ေမရီအင္တြိဳင္းနက္

တံခါးကို ဖြင့္ထားပါတယ္။

၀င္ခဲ့

ေမရီအင္တြိဳင္းနက္ေရ

၀င္ခဲ့။

ဒီညမွာ

ခင္ဗ်ားလာမယ္သိလို့

တံခါးကို ႀကိဳဖြင့္ထား။

ဒီည

ခင္ဗ်ားလာရင္

နားဆင္ဖို့

ဟန္ထြန္းသီခ်င္းေလး က်ေနာ္ဖြင့္ထား။

၀င္လွည့္ပါ

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္တေစၦ။

" xxx လူ့ဘ၀က သိပ္တိုတယ္ xxx".

ဟန္ထြန္းသီခ်င္းေလး

အတူဆိုၾကမယ္။

အေမရိက က

ႀကိဳဆိုပါတယ္။

မစ္ရွီဂန္က

ႀကီဆိုပါတယ္။

၀င္ခဲ့ပါ

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္တေစၦေရ။

ခင္ဗ်ားက

၁၈-ရာစုက တေစၦ။

အတိအက်ေျပာရရင္

၁၇၈၉-ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးက

တေစၦ။

က်ေနာ္က

ေဟာဒီ ၂၁-ရာစုသစ္

မစ္ရွီဂန္မဲဇာမွာ

မေသဘဲနဲ့

တေစၦ လာျဖစ္ေနရတဲ့ေကာင္။

က်ေနာ္ဟာ

ျပည္ေျပးတေစၦပါ

မာရီအင္တိဳြင္းနက္။

ဘယ္လိုေျပာရမလဲ

ခင္ဗ်ားနားလည္ေအာင္ဆိုရင္။

၁၈၇၁-ပါရီကြန္ျမြန္းကိုပဲ

ကိုးကားရေတာ့မယ္။

" xxx  ထေလာ့

အငတ္ေဘးက်ေရာက္သူေတြ

ထေလာ့ xxx"

ကြန္ျမြန္းလမ္းေတြဆီ

လွမ္းေျခခ်ီ

အလုပ္သမားေတြ သီဆိုတဲ့သီခ်င္း။

ဒီသီခ်င္း

" အင္တာေနရွင္နယ္ "

ေရးတဲ့သူ အလုပ္သမား၊ ကဗ်ာဆရာ

ယူဂ်င္းေပၚတီယာ။

ကြန္ျမြန္းသံ ၿငိမ္းေတာ့

သူ

အဂၤလန္ကို တိမ္းရ။

သူ

အေမရိကကိုေရွာင္ရ။

သူ

ေသေတာ့မွ

ျပင္သစ္ေျမမွာ

ျပန္ ေခါင္းခ်ရတဲ့ဘ၀ေလ။

က်ေနာ္က

၂၀၀၇-ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးသိမ္းေတာ့

လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမကို တိမ္းရ။

လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမွာ

မေအးခ်မ္းေတာ့

အေမရိက ကို ျမန္းရ။

ျပည္ေျပးဆိုတာ

ဒါကိုေခၚတာပါ

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္။

၀င္လာလွည့္ပါ

ျပည္ေျပးတေစၦတစ္ေကာင္က

ႀကိဳဆိုပါတယ္

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္တေစၦေရ။

မစ္ရွီဂန္မွာ

ဥပေဒထုတ္ထားေတာ့

ကိုဗစ္စည္းကမ္းနဲ့အညီ

ခင္ဗ်ားလာရင္

Mask တပ္လာပါ။

Mask up, Michigan ေပါ ့

က်ေနာ္က

ကိုဗစ္အက်ဥ္းသား

ဓားကို ဓားအိမ္ထဲ ထည့္ထားရတယ္။

Stay-at-home ေပါ ့

က်ေနာ္က

ကိုဗစ္အက်ဥ္းသား

ႏွလုံးသားကို အိမ္ထဲ ပိတ္ေလွာင္ထားရတယ္။

တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္

ခင္ဗ်ားလာရင္

ခင္ဗ်ားရဲ့ ကိတ္မုန့္ေတြ

ယူမလာခဲ့ပါနဲ့။

ေတာင္းပန္ပါတယ္

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္ရယ္။

" ေပါင္မုန့္မရွိရင္၊ ကိတ္မုန့္စားပါလား " *

ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးထဲက

ခင္ဗ်ားရဲံ စကားတစ္ခြန္း

လူေတြ ေျပာၾကလြန္းလို့

ေလထဲမွာ မြန္းေနၿပီ။

ခင္ဗ်ားရဲ့လင္

လူ၀ီ(၁၆)ဘုရင္။

ရွင္ဘုရင္နဲ့ညားေတာ့

မိဖုရား

ခင္ဗ်ားလည္း

ဂီလိုတင္းဓားစက္ေအာက္

ႏွစ္ေယာက္အတူ

ေရာက္ရတာပဲ မဟုတ္လား။

၀မ္းနည္းပါတယ္

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္။

ခင္းဗ်ားလင္ကို ေျပာလိုက္ပါ

ဓားစက္ေအာက္ကို ၀င္သြားတာ

ခင္းဗ်ားတို့ ဦးေခါင္းေတြ

မဟုတ္ဘူးလို့။

ဓားစက္ေအာက္ကို ၀င္သြားတာ

လယ္သမားေတြရဲ့

မ်က္ရည္နဲ့လုပ္ထားတဲ့

က်ိန္စာေတြ။

ဓားစက္ေအာက္ကို ၀င္သြားတာ

လယ္သမားေတြစိုက္တဲ့

ဂ်ံဳခင္းေတြရဲ့

ေသြးနံ့သင္းေနတဲ့

က်ိန္စာေတြ။

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္ရယ္

ခင္ဗ်ားရဲ့ ကိတ္မုန့္ေတြကိုေတာ့

၁၈-ရာစုမွာ ထားခဲ့ေတာ့။

" xxx ကိတ္မုန့္က သိပ္ခ်ိဳတယ္ xxx "

ဘယ္လိုလဲ

ဟန္ထြန္းလို ဆိုခ်င္ေသးလား။

ဟ ဟ ပဲ ရမယ္

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္။

ကိုဗစ္အက်ဥ္းသားဘ၀မွာ

ကိုဗစ္ႏွင္းဆီပန္းမ်ားလည္း

မပြင့္လန္းႏိုင္။

ကိုဗစ္အက်ဥ္းသားညမွာ

ကိုဗစ္ေငြလေရာင္လည္း

မလင္းျမႏိုင္။

ကိုဗစ္အက်ဥ္းေတာင္ဆိုတာ

ခင္ဗ်ားတို့ ပါရီက

ဘာစတီးအက်ဥ္းေထာင္ထက္

ဆိုးသေပါ ့။

ကိုဗစ္အက်ဥ္းေထာင္ဆိုတာ

ပိုလန္က

ေအာ့ဇ၀စ္အက်ဥ္းေထာင္ထက္

ဆိုးသေပါ ့။

ကိုဗစ္အက်ဥ္းေထာင္ဆိုတာ

ျမန္မာျပည္က 

အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ထက္

ဆိုးသေပါ ့။

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္

စပိန္တုပ္ေကြးလည္း

ခင္ဗ်ား မခံစားရ။

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္

ကိုရိုနာဗိုင္းရပ္စ္လည္း

ခင္ဗ်ား မခံစားရ။

ခင္ဗ်ားဟာ

မနာလိုစရာပဲ။

က်ေနာ္တို့အျဖစ္က

ကိုဗစ္ကပ္ႀကီးထဲ

ေယာင္တီးေယာင္နနဲ့

လူျဖစ္ရတဲ့အလြဲ။

ေန့ ေသမလား

ည ေသမလား

အသက္ကို အရက္ျပန္နဲ့ ပြတ္ေနရတယ္။

ကိုဗစ္ဟာ စစ္ပဲ

ကိုဗစ္ဟာ

အသံတိတ္မီးလွ်ံပဲ။

ျပင္သစ္က

 ေနာ္တာဒိမ္းဘုရားေက်ာင္းႀကီး

မီးစြဲတာထက္ ဆိုးတယ္။

၁၇၈၉-ေတာ္လွန္ေရးတုန္းက

လယ္သမားေတြက

ေပါင္မုန့္ေတာင္းၾကတယ္။

၁၈၇၁-ကြန္ျမြန္းက်ေတာ့

အလုပ္သမားေတြက

ေပါင္မုန့္ေတာင္းၾကျပန္တယ္။

ကဲ- ေပါင္မုန့္ ဘယ္မွာလဲ

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္

ဘယ္မွာလဲ ေပါင္မုန့္။

ဆင္းရဲတြင္းနက္နက္ထဲမွာ

ႏွင္းဆီအိပ္မက္

မမက္ဘူး။

ျပင္သစ္မွာ

မိုေနးရဲ့

အင္ပရက္ရွင္းေနထြက္ခ်ိန္။(၁၈၇၂)

ေဟာ္လန္မွာ

ဒုကၡနဲ့ေမွာင္ေနတဲ့

အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ

ဗန္ဂိုးရဲ့

အာလူးစားသူမ်ား။ (၁၈၈၅)

စားရမဲ့

ေသာက္ရမဲ့

ငတ္ၿပီးေသတာထက္။

ကိုဗစ္ကပ္ႀကီးထဲ

Mask ႀကီးတပ္ၿပီး ေသရတာ

ဆိုးလွသေပါ ့။

ဒီညမွာ

တံခါးဖြင့္ထားတယ္

ခင္ဗ်ား ၀င္လာခဲ့ပါ

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္တေစၦ။

ဒီညမွာ

ခင္ဗ်ားကို ဖိတ္ေခၚဖို့

သမိုင္းနဲ့ေခတ္ၿပိဳင္က

ခြင့္ျပဳထားပါတယ္။

သမိုင္းနဲ့ေခတ္ၿပိဳင္က

အလိုမတူရင္

သစ္ရြက္ေတာင္မလွဳပ္ဘူး

မဟုတ္လား။

ကိုဗစ္ေခတ္ႀကီးမွာ

အခ်စ္နဲ့

ေတာင္းခံရင္ေတာ့

သစ္ရြက္က

ငါးျဖစ္ေစ။

သစ္ရြက္က

ေပါင္မုန့္ျဖစ္ေစ။

သစ္ရြက္က

ခ်ိဳးငွက္ျဖစ္ေစ။

ကိုဗစ္စစ္ႀကီးမွာ

ကိုယ္ခ်င္းစာတရားသာ

လက္နက္။

သစ္ရြက္က

လက္နက္ျဖစ္ေစ။

ကိုဗစ္ကပ္ဆိုးေၾကာင့္

လူေတြအေပၚ

ဓားမိုး မရြာေစခ်င္ဘူး

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္ရယ္။

ကိုဗစ္အလြမ္းေတြ

ပန္းလို မေ၀ေစခ်င္ဘူး

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္ရယ္။

ကိုဗစ္ႀကီး ၿပီးသြားရင္

ခ်စ္သူေတြ

 ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာပဲ

ျမင္ခ်င္ပါတယ္။

ကိုဗစ္ႀကီး စဲသြားရင္

ခ်စ္သူေတြ

အဆင္ေျပေနတာပဲ

ေတြ့ခ်င္ပါတယ္။

ဘ၀မွာ

မေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အခါ။

ဘ၀မွာ

အဆင္မေျပတဲ့အခါ။

အေမရိကန္သမၼတကေတာ္

မီလင္နာထရန့္ကလည္း

အိမ္ပဲ ျပန္ခ်င္တယ္ တဲ့။

ျမန္မာကဗ်ာဆရာ

ေမာင္ေအာင္ပြင့္ကလည္း

ေတာပဲ ျပန္ခ်င္ပါတယ္ တဲ့။

က်ေနာ္လည္း

အိမ္ျပန္ခ်င္တာေပါ ့

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္ရယ္။

၀ံပုေလြအူသံေတြ

မၾကားပါရေစနဲ့

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္ရယ္။

" ဘီယာဘူးခြံ၊ ႏွင္းေတာကၽြံနစ္ " တဲ့

ခ်စ္တဲ့ၾကည္ေအး ဖြဲ့သလို

မစ္ရွီဂန္မဲဇာမွာ။

ခ်စ္လွစြာေသာျပည္ေျပး

အေ၀းေရာက္ႏွလုံးသားဟာ

ၿမွံဳးထဲကငါးပမာ

ကိုဗစ္အက်ဥ္းသားျဖစ္ရတဲ့

မစ္ရွီဂန္မဲဇာမွာေပါ ့။

ကမၻာေပၚမွာ

လူေတြကို

၀၀လင္လင္ စားေစခ်င္တယ္။

ကမၻာေပၚမွာ

လူေတြကို

၀၀လင္လင္ အိပ္ေစခ်င္တယ္။

ကိုဗစ္ကပ္ႀကီး

ၿပီးသြားရင္ ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ့

အထူးလြမ္းမိတာက

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညစာပါပဲ

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္ေရ။

အပူအပင္ မရွိ

ျမစ္ေတြ တသြင္သြင္စီးတဲ့အခါ

အခ်စ္နဲ့ ေပါင္မုန့္

လဲၾကမယ္။

ေသာက ဗ်ာပါဒမရွိ

ညရဲ့လေရာင္ျဖာတဲ့အခါ

ေပါင္မုန့္နဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး

လဲၾကမယ္။

ကိတ္မုန့္ေတြ

မလိုပါဘူး

ျပန္ယူသြား ေမရီအင္တိြဳင္းနက္။

ေပါင္မုန့္မရွိလို့

ခင္ဗ်ားေခတ္ လယ္သမားေတြ

မၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့ရွာပါဘူး။

ခင္ဗ်ားႀကီး

သူတို့ကို မခ်စ္ခဲ့ပါဘူး။

ခင္ဗ်ားသာ

သူတို့အေပၚ ေမတၱာထားခဲ့ရင္

အခ်စ္က

ေပါင္မုန့္ျဖစ္မွာ။

လူေတြကို

ခ်စ္ပါဗ်ာ။

ကိုဗစ္ကပ္ႀကီးထဲမွာ

လူေတြကို

ပိုၿပီး ခ်စ္ရေအာင္ပါ။

အခ်စ္က

ေပါင္မုန့္ျဖစ္ေစ။

ေပါင္မုန့္ရွိတဲ့ေနရာမွာ

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရွိတယ္။

ဇာဘုရင္ေခတ္တုန္းက

ရုရွားမွာ။

စစ္သားကၾကမ္း

ေကာင္မေလး

နမ္းမယ္လုပ္ေတာ့

စူပြပြႏွဳတ္ခမ္းေလးက

" ေပါင္မုန့္ေပးပါ " တဲ့။

အနမ္းနဲ့ ေပါင္မုန့္

လဲခဲ့ၾက။

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္ရယ္

က်ေနာ္တို့ေခတ္မွာ

က်ေနာ္တို့ဟာ

အခ်စ္နဲ့ ေပါင္မုန့္

လဲလို့မရဘူးလား။

က်ေနာ္တို့ေခတ္မွာ

က်ေနာ္တို့ဟာ

ေပါင္မုန့္နဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး

လဲဖို့မလိုဘူးလား။

ဟန္ထြန္းသီခ်င္းေလးလို

လူ့ဘ၀က

သိပ္ကို တိုပါတယ္။

ဘ၀တာ တိုတိုမွာ

အရသာခ်ိဳခ်ိဳ

မလိုပါဘူး

ေပါင္မုန့္တစ္လုံးပဲ လိုပါတယ္။

မာရီအင္တိြဳင္းနက္တေစၦေရ

ခင္ဗ်ား

ပါရီကို မျပန္ခင္

ေပါင္မုန့္တစ္လုံးေတာ့ ဖုတ္ေပးခဲ့ပါ။

ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ့ ဖုတ္တဲ့

ေပါင္မုန့္ေပါ ့။

ကမၻာေပၚမွာ

မေပ်ာ္ရႊင္သူ လူေတြ

က်ေနာ္ ေကၽြးလိုက္ပါ ့မယ္။

ေဟာဒီမွာ

ေမရီအင္တိြဳင္းနက္ေပါင္မုန့္

တေစၦေပါင္မုန့္

ကိုဗစ္ေပါင္မုန့္။     ။

ေ အ ာ င္ ေ ၀ း

(ဇန္န၀ါရီ ၁၂၊ ၂၀၂၁)

* Let them eat cake. (Qu'ils manget de la brioche.)