ျခေသၤ့ေစာင့္တ့ဲ ႏွင္းဆီခင္း
ေအာင္ေ၀း
ဦးေခါင္းထဲကေစာင္းအုိး
ကဗ်ာႏုိးတ့ဲ ညဥ့္နက္နက္
အိပ္မက္ခုိးဖုိ႔
ႏိႈးခတ္စရာ ေတးႀကိဳးမရိွ။
ကဗ်ာမပြင့္တ့ဲရင္ထဲ
ရဲျမ ျမားရုိင္း
မုန္တုိင္းႀကဲခ်
ဘ၀ အလြမ္းဇာတ္မွာ
ပစ္ခတ္စရာ ေလးကုိင္းမရိွ။
ဒါေပမယ့္ …
ျမေစာင္းအုိးမွာ
ေတးႀကိဳးမရိွလဲ
ပန္းတစ္ခင္းရိွ
သံစဥ္ကုိသိတယ္။
ျမားတံရုိင္းမွာ
ေလးကုိင္းမရိွလဲ
အိပ္မက္တစ္ခုရိွ
သားေကာင္ကုိသိတယ္။
ၾကည့္ေလ …
ဒီမွာေစာင္းအုိး
ျမားကုိ ေတးႀကိဳးလုပ္။
ဒီမွာျမားရိုင္း
ေစာင္းကုိ ေလးကုိင္းလုပ္။
အဲဒီအခါ
ကမၻာေပၚမွာ …
ျမားတစ္စင္းနဲ႔
သီခ်င္းႏွင္းဆီပြင့္လာတယ္။
ေစာင္းတစ္လက္နဲ႔
အိပ္မက္ျခေသ့ၤ ႏုိးလာတယ္။
ျမားတစ္စင္းနဲ႔
ေစာင္းတစ္လက္
တုိ႔ရဲ႕လက္ထဲ
ရဲရင့္ျခင္း
လွပျခင္း
သန္စြမ္းျခင္း
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းျခင္း
ဖန္ဆင္းလုိ႔ထား
ကဗ်ာမ်ားစြာ
ေတြ႔လား ေတြ႔လား
ေရွ႕မွာခ်င္းခ်င္း တသင္းသင္း
ျခေသၤ့ေစာင့္တ့ဲ ႏွင္းဆီခင္း။ ။
(မူရင္း-ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္း၊ ၁၉၈၇ ေမလ)