Wednesday, December 28, 2011

ေၾကး သြန္း အိပ္ မက္


ေအာင္ေ၀း
ဒီဇင္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၁


က်ေနာ့္အတြက္
ငွက္ေတြရဲ ့လမ္းက
ခရမ္းႏုေရာင္။
အိပ္တန္းျပန္
ငွက္ကေလးတို ့ေရ
ဒီ ျမစ္ကမ္းမွာ
ငါ ့အလြမ္းတို ့
မိွဳင္းမွဳိင္းေ၀။
သယ္သြားပါေတာ့
သယ္သြားပါေတာ့
ငါတို ့ရဲ ့
အိပ္မက္ေတြကိုေလ
ေဟာဟိုက
ညေနဆီ။
စည္တယ္ေလ
စည္တယ္ေလ
ရီေ၀ရီေ၀
မစၥစၥပီ ေရ
ငါ ့စိတ္ေတြ
အိမ္ျပန္ကုန္ၿပီ။
ဆည္းဆာအရိပ္မွာ
တိတ္တိတ္ကေလး
ငါ ျပန္လာခဲ့တာပါ။
ႀကိဳးၾကာငွက္ေတြရဲ ့
အေတာင္ပံမွာ
ငါ ့ကိုယ္ငါ
အပ္ႏွံလိုက္ပါရဲ ့။
မနက္ျဖန္ေတာ့
ၿခံစည္းရိုးေလးမွာ
ငါ ့အလံကို
ငါျပန္ေတြ ့တန္ေကာင္းပါရဲ ့။
ေလထန္ေနတုန္းပဲလား
ေရဆန္ကို
ျဖတ္ေနတုန္းပဲလား
ဧရာ၀တီ။
သီခ်င္းသံေတြ
ၾကားတယ္
ပန္းမ်ားဘယ္ေတာ့ပြင့္မလဲ။
ေႏြဦးကေကာ
ေဟာဟို ရထားနဲ ့
ပါလာမွာလား။
ဒီ ရထား
ဖီလာဒဲဖီးယား ကေန
ၿခံအမွတ္(၅၄)ကို
သြားမွာလား။
ၿခံအမွတ္(၅၄)မွာ
“ပါ၀ါ ၅၄“ ေစာင့္ေနတယ္။
မေန ့တေန ့က
ေလးျဖဴနဲ ့ေတြ ့တယ္
၅၄ မွာေပါ ့။
၅၄ ဟာ
တရားတဲ့ေတး
ဆိုေတာ့မယ္။
၅၄ မွာ
ျမားနဲ ့ေလး
မလိုေတာ့ဘူးလား။
မုဆိုးရာသီ
ကုန္ခဲ့ၿပီလား
၅၄ ရယ္။
ေရခဲေလ
တဟူးဟူးၾကား
ဖို ့တ္၀ိန္းၿမိဳ ့နားက
“၀ါတာလူး“ဘူတာကေလးမွာ
က်ေနာ္ လြမ္းတယ္။
ခ်ိဳတူးေဇာ္က
၀ါရွင္တန္ရထားေပၚ
တက္သြားတယ္။
က်ေနာ္တို ့က
ကိုယ့္အိပ္မက္ဆီ
ကိုယ္ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။
ဘ၀က
အသိကိုျပဌာန္း
အိပ္မက္ကို
ေၾကးသြန္းထားတယ္။
လြမ္းတယ္
၃၃ လမ္း
အႏုပညာပုန္ကန္မွဳေတြ
က်ေနာ္ လြမ္းတယ္။
ခ်စ္သူေရ
ငါတို ့ဟာ
ဒဂုန္တာရာရဲ ့
ကုတ္အက်ၤ ီက
ဆင္းသက္လာခဲ့ၾကတာပါ။
လြမ္းတယ္
သာမိုင္းခမ္း က်ဴဗစ္ဇင္ကို
က်ေနာ္ လြမ္းတယ္။
မစၥစၥပီ ေရ
ေတြ ့လား
ဒီမွာ
ငါ ့ရင္အုံအျပည့္
ငါ ့ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ။
ႏွင္းမုန္တိုင္းထဲ
ငန္းရိုင္းေတြ
ပ်ံသန္းခဲ့ၾက။
လေရာင္ထဲ
ျမင္းရိုင္းေတြ
ခုန္ေပါက္ခဲ့ၾက။
ေတာရိုင္းေတာင္ရိုင္းမွာ
ငါတို ့လည္း
ေက်ာခိုင္းခဲ့
အမုန္းတရားကို။
သူတို ့လည္း
ေက်ာခိုင္းရဲ ့
အမွန္တရားကို။
ႏွင္းထူထူမွာ
ဘယ္အျဖဴေရာင္က
ျဖဴၿပီး
ဘယ္အျဖဴေရာင္က
မျဖဴဘူးလဲ။
လြမ္းတယ္
ေညာင္ညိဳပင္လမ္းလြဲမွာ
ဘယ္သူေတြ
၀မ္းနည္းက်န္ရစ္လဲ။
စစ္ပြဲတခါ ရွဳံးရင္
အႏွစ္ သုံးဆယ္ၾကာတယ္။
မစၥစၥပီ ေရ
ငါက
ေသမင္းလက္က
ထြက္ေျပးလာခဲ့သူပါ။
ငါတို ့
မလြတ္ေျမာက္ေသးဘူး
မစၥစၥပီ။
ဒီ ညေနမွာ
ငါ ့စိတ္က
မေျပာမဆိုနဲ ့
စစ္ထြက္သြားျပန္ၿပီ။
ငါ ့စိတ္ကို
ငါမႏိုင္ေတာ့ဘူး
စိတ္ခိုင္ခိုင္ထား
ဧရာ၀တီ။
အိပ္မက္က
အခန္းဆက္
ေရွ ့ည ဆက္မက္ပါ။
ရထားမလာခင္
ငါ ့ဓားကို
ဓားအိမ္ထဲမွာ
သမိုင္းသင္မယ္။
နရသိန္တံခါးေတြ
တို ့သြားဖြင့္မယ္။
သတင္းေကာင္း ပါးပိမ့္
ႏွလုံးသားမ်ား ၾကားခ်ိမ့္။
ၿခံအမွတ္(၅၄)မွာ
“ပါ၀ါ ၅၄“ ေစာင့္ေနတယ္။
ခ်ိဳတူးေဇာ္က
၀ါရွင္တန္ရထားေပၚ
တက္သြားတယ္။
က်ေနာ့္အတြက္
ငွက္ေတြရဲ ့လမ္းက
ခရမ္းႏုေရာင္။
အိပ္မက္က
အခန္းဆက္
ေရွ ့ည ဆက္မက္ပါ။ ။

(၂၀၁၂ သို ့တမ္းခ်င္း)
ေအာင္ေ၀း
ေခတၱ-မစ္ရွီဂန္
၁၂-၂၇-၁၁။

Photograph: Nyein Chan Naing/EPA

Saturday, November 26, 2011

Aung Way - The Path Follows


လမ္းရဲ ့သယ္ေဆာင္ရာ
ေအာင္ေ၀း
ကိုခင္၀မ္း
ခင္ဗ်ားသီခ်င္းေလး
က်ေနာ္လြမ္းတယ္။

ျမစ္က
လမ္းေရြး မမွားဘူး
ေခတ္က
ၾကမ္းတာပါ။

"ေရြးလမ္း"တဲ့
ဘယ္သူေတြေရြးတဲ့လမ္းလဲ။

ေအာင္ဆန္းစုၾကည္လား
သံဒုတ္လား
သံခဲလား
လြဏ္းေဆြလား
ေအာင္ေ၀းလား
ေနာ္အုန္းလွလား။

တံတားေအာက္မွာ
ျမစ္ေရေတြ စီးဆင္းသြားၾကၿပီ။

ကိုခင္၀မ္း
ခင္ဗ်ားသီခ်င္း
က်ေနာ္ သတိရတယ္။

အျဖစ္က
မႏွစ္ကနဲ ့မတူ။

ေခတ္က
စစ္နဲ ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
အေစးမကပ္။

မွတ္ထား
ျမစ္က
ဘယ္ေတာ့မွေရနစ္မခံ။

မင္းကိုႏိုင္ အစ
မစုစုေႏြး အဆုံး
အားလုံးဟာ ျမစ္တစင္း။

မေက်နပ္ဘူးလား
လဲေသလိုက္။

ျမစ္က
လမ္းကိုေရြးတာမဟုတ္
လမ္းက
ျမစ္ကိုေရြးတာ။

ေတာင္တန္းနဲ့ေတာအုပ္က
ျမစ္ရဲ့လမ္းကိုေရြးတယ္။

ေက်ာက္ေဆာင္နဲ့ေခ်ာက္ကမ္းပါးက
ျမစ္ရဲ့လမ္းကိုေရြးတယ္။

လြင္ျပင္နဲ့ရာဇ၀င္က
ျမစ္ရဲ့လမ္းကိုေရြးတယ္။

ယုံၾကည္ခ်က္နဲ့အိပ္မက္က
ျမစ္ရဲ့လမ္းကိုေရြးတယ္။

နာၾကည္းမွဳနဲ ့ေသာကက
ျမစ္ရဲ ့လမ္းကိုေရြးတယ္။

တရားမွ်တျခင္းနဲ့လြတ္လပ္ျခင္းက
ျမစ္ရဲ့လမ္းကိုေရြးတယ္။

ဗုဒၵံ သရဏံဂန္းစာမိ က
ျမစ္ရဲ့လမ္းကိုေရြးတယ္။

နရသိန္နဲ့အိမ္လြမ္းစိတ္ က
ျမစ္ရဲ့လမ္းကိုေရြးတယ္။

တိုက္ပြဲပုံသ႑ာန္ဆိုတာ
ဖိႏွိပ္သူကေရြးခ်ယ္စၿမဲ။

ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကမေရြးဘူး
သံဒုတ္က မေရြးဘူး
သံခဲက မေရြးဘူး
လြဏ္းေဆြက မေရြးဘူး
ေအာင္ေ၀းက မေရြးဘူး
ေနာ္အုန္းလွကမေရြးဘူး။

ကိုခင္၀မ္း
ခင္ဗ်ားလည္းမေရြးဘူး
ရန္သူကပဲ ေရြးတာ။

ညွပ္ရိုးက်ဥ္းတဲ့မိန္းမ
ေမြးဖြားရ ခက္သတဲ့။

ေက်ာက္ေတာင္နဲ့ညွပ္
ေသေအာင္သတ္လည္း
အနာဂတ္ျမစ္က မေသ။

ကိုခင္၀မ္းေရ-
တေန ့
က်ေနာ္တို ့
ပင္လယ္ကိုေရာက္မယ္။

ခ်စ္သူတို ့
ျမစ္ကို ၀ွမ္းေအာင္
လြမ္းၾကစို ့။ ။

ႏိုု၀င္ဘာ၂၂၊ ၂၀၁၁
(photo credit - http://pixdaus.com)

ေရွ႔သို႔
" ကဒါဖီေသၿပီ "
ဒီသတင္း
ခ်က္ခ်င္းပဲ
အက်ဥ္းေထာင္အသီးသီးက
ရဲေဘာ္ေတြဆီ
နတ္တို ့ရဲ ့နည္းနဲ ့
အီးေမးလ္ပို ့လိုက္တယ္။

မယုံၾကည္စရာ
ငါ ့ေမးလ္ထဲျပန္၀င္လာတဲ့
ေထာင္(၄၂)ေထာင္က
နတ္ေခ်ာစာေတြ
တပုံစံတည္း
တမ်ိဳးတည္း။

" ကဒါဖီ လည္း ေသၿပီ
သာဒင္ႀကီး ေသဖို ့ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ " တဲ့။

ငါ …
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္ ့ဆီ
ေဖာ၀ပ္ လုပ္လိုက္ၿပီ။ ။

ေအာက္တိုဘာ ၂၀၊ ၂၀၁၁

Friday, October 14, 2011

ကတုံးႀကီး (၂)





သူ႔ကို အၿမီးလာႏွံ႔တဲ့ေခြးက
သူ႔ကို ေဟာင္ခဲ့တဲ့ေခြး။

သူ႔ကိုဆန္႔က်င္တဲ့ အာဏာရွင္ဆိုတာ
သူကဆန္႔က်င္တဲ့ အာဏာရွင္ေပါ့။

သူ႔ကိုေထာင္ကျပန္လႊတ္တဲ့ အစိုးရက
သူ႔ကိုေထာင္ခ်ခဲ့တဲ့ အစိုးရ။

သူ႔ပါးစပ္ကိုပိတ္တဲ့လက္ဆိုတာ
သူ႔အလံကို တလူလူလႊင့္ေပးတဲ့လက္ေပါ ့။

သူ႔ကို လြတ္လပ္ေစတဲ့ေခတ္က
သူ႔ကိုခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့တဲ့ေခတ္။

သူ႔လည္ကုပ္ေပၚမိုးထားတဲ့ဓားဆိုတာ
သူ႔ေၾကာက္စိတ္ကို ခုတ္ထြင္ပစ္တဲ့ဓားေပါ့။ ။

(ကိုဇာဂနာသို ့ဂုဏ္ျပဳလ်က္)

ေအာင္ေ၀း (ေခတၱ - မစ္ရွီဂန္)
ေအာက္တုိဘာ ၁၄၊ ၂၀၁၁

Monday, August 15, 2011

ဧရာ၀တီေရဆန္



ၾသဂုတ္ ၁၄၊ ၂၀၁၁၊ ထူးအိမ္သင္ ကြယ္လြန္တဲ့ (၇) ႏွစ္ျပည့္ေန႔အမွတ္တရ



ဧရာ၀တီေရဆန္
ၾကယ္ေႂကြေရဆန္။

သစၥာမွန္ရင္ ဆန္လိမ့္မည္
သစၥာမွားရင္ စုန္လိမ့္မည္။

အို ... ဧရာ၀တီ
သင့္ကို သူတို ့
သတ္ၾကေတာ့မည္
သို႔ေသာ္ သင္ကားမေသ
ကမၻာမေက်။

အိုဘယ့္ဘယ္ .. အုိဘယ့္ ဧရာ၀တီ
သင္သည္စီးဆင္း၊ တို႔ရင္တြင္းမွာ
ျမင္းခြာေျဖာင္းေျဖာင္း၊ ဖုန္ေထာင္းေထာင္းႏွင့္
စစ္ေမာင္းဟည္းျမည္၊ တပ္ႀကီးခ်ီေလာ့
နီနီရဲရဲ၊ သင့္အသည္းကို
မခြဲတုံေလာ .. ခြဲတုံေလာ။

ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္မွာ
မုန္တိုင္းရိွသည္။

ေမခ မလိခ
မုန္တိုင္းက်ၿပီ။

သင့္ကို သူတို ့
သတ္ၾကေတာ့မည္
သို႔ေသာ္ သင္ကားမေသ
ကမာၻမေက်။

အို ..ဧရာ၀တီ
ဒီတညမွာ
လက တိမ္ဖုံးေနဦးမည္။

ကမၻာတည္သေရြ ့
ဒီကေန႔မွာ
တေကြ ့ေတာ့ ေတြ ့ၾကဦးမည္
ဧရာ၀တီ။

နတ္ႏြယ္ရဲ ့
ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း
ေမာင္ေသြးသစ္ရဲ ့
ေျမာက္ပိုင္းမိုး
ဒုန္းစိုင္းရစ္ေပဦး ဧရာ၀တီ။

ကမၻာေပၚမွာ
ျမစ္ေတြရဲ႕ေခၚသံ
မနက္ျဖန္ၾကားေနရဦးမည္။

ဧရာ၀တီေခၚသံ
တို ့ ၾကားေနရဦးမည္။
အို-ဧရာ၀တီ

သင့္ကို သူတို ့
သတ္ၾကေတာ့မည္
သို႔ေသာ္ သင္ကားမေသ
ကမၻာမေက်။

အိုဘယ့္ဘယ္ အိုဘယ့္ ဧရာ၀တီ
သင္သည္စီးဆင္း၊ တို႔ရင္တြင္းမွာ
ႏွင္းဆီပြင့္ေတြ၊ သည္းသည္းေႂကြၿပီ
ေခြၽလည္းရဲရဲ၊ ေ၀ရဲရဲမို ့
နီနီရဲရဲ၊သင့္အသည္းကို
မခြဲတုံေလာ-ခြဲတုံေလာ။

ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္မွာ
မုန္တိုင္းရွိသည္။
ေမခ-မလိခ
မုန္တိုင္းက်ၿပီ။

သိပံၸေမာင္၀ရဲ႕ ဧရာ၀တီ။
တိုက္စိုးရဲ႕ ဧရာ၀တီ။
ခင္၀မ္းရဲ႕ ဧရာ၀တီ။
ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ ဧရာ၀တီ။
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕ ျမစ္ဧရာေပၚ၀ယ္။
ဒဂုန္တာရာရဲ႕ စိမ္းျမဧရာ။

ဗန္းေမာ္ကေန ကသာ
ျဖတ္သန္းလာတဲ့
ေအာင္ဆန္းရဲ ့လမ္း
ဧရာ၀တီဟာ ခမ္းနားခဲ့ဖူးတယ္။

အင္း၀မင္းေခါင္နဲ ့
ရာဇာဓိရာဇ္
ျပည္ ေရႊဆံေတာ္ဘုရားမွာ
လဘံစားဖို ့
ဧရာ၀တီက ကမ္းလွမ္းခဲ့ဖူးတယ္။

ျမင္းခြာတခ်က္ေပါက္
မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ဖို ့
ဗဟိန္း (သို႔မဟုတ္) ကဗ်ာ
ဧရာ၀တီကို ဆန္ဖူးတယ္။

မင္းသစ္ရဲ ့
စစ္ကိုင္းအက္ပီဂရမ္
ရဲေဘာ္သိန္းတန္ကို
ဧရာ၀တီ အေလးျပဳတယ္။

အေနာက္ၾကည့္ကြၽန္းဟာ
အေလာင္းၾကည့္ကြၽန္းျဖစ္ျပန္သတဲ့
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ရဲ႕စစ္ကိုင္း
ဧရာ၀တီမွာ သမိုင္းရွိတယ္။

ဒု႒၀တီမွ ဧရာ၀တီ
ျပည္သူကေမြး
ေပးတဲ့နာမည္

ၾကည္ေအာင္။
ၾကည္ေအာင့္ေသြးနဲ ့
ေရးတဲ့ကဗ်ာ
လမင္းတရာ
ျမစ္ဧရာေပၚသာလိမ့္မည္။

ဒီျမစ္ကမ္းမွာ ေခတ္ေတြလည္း၀ွမ္းခဲ့။
ဒီျမစ္ကမ္းမွာ စစ္နဲ ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ေသြးနဲ ့မ်က္ရည္လည္းလႊမ္းခဲ့။

ဧရာ၀တီေရဆန္
ၾကယ္ေႂကြေရဆန္။
သစၥာမွန္ရင္ ဆန္လိမ့္မည္
သစၥာမွားရင္ စုန္လိမ့္မည္။

သင့္ကို သူတို ့
သတ္ၾကေတာ့မည္
သို ့ေသာ္ သင္ကားမေသ
ကမၻာမေက်
ဧရာ၀တီ။

တ႐ုတ္လာသည္
ယိုင္ယိုင္ေလာ ယိုင္ယိုင္
ျမားမိုးရြာသည္
ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ေလာ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္။
သူ ့ႏိုင္ငံသား၊ သံမႈန္႔စားမွ
တို႔ဓားတုံးမည္ ဧရာ၀တီ။

ဧရာ၀တီကို
သတ္ဖို ့ႀကံရင္
ၾကံတဲ့ရန္သူ
ဘယ္သူမဆို
တို ့ တိုက္မည္။

တ႐ုတ္လာသည္
ယိုင္ယိုင္ေလာ ယိုင္ယိုင္
ျမားမိုးရြာသည္
ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ေလာ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္။

သူ ့ႏိုင္ငံသား၊ သံမႈန္႔စားမွ
တို႔ဓားတုံးမည္ ဧရာ၀တီ။

ဧရာ၀တီေရဆန္
ၾကယ္ေႂကြေရဆန္။
သစၥာမွန္ရင္ ဆန္လိမ့္မည္
သစၥာမွားရင္ စုန္လိမ့္မည္။

အို-ဧရာ၀တီ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အစရွိသည္-

အို-ဧရာ၀တီ
ဦးခြန္ထြန္းဦး အစရွိသည္-

အို-ဧရာ၀တီ
ကိုမင္းကိုႏိုင္ အစရွိသည္-

အို-ဧရာ၀တီ
သင္သည္ ျပည္သူ ျပည္သူဟာ သင္။

သင္သည္
တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံပဲ ဧရာ၀တီ။

အို-ဧရာ၀တီ
သင္ဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ။

အို-ဧရာ၀တီ
သင္ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္။

တို႔အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တို႔ကာကြယ္ရမည္။
တို႔ႏိုင္ငံေတာ္ တို႔ေစာင့္ေရွာက္ရမည္။

အို-သူရဲေကာင္း
သံလြင္ စစ္ေတာင္း တပ္ခ်င္းေပါင္းေလာ့။

အို-သူရဲမ်ိဳး
ခ်င္းတြင္းျမစ္႐ုိး ေခါင္းေလာင္းထိုးေလာ့။

အစိမ္းအစိမ္း ထူပိန္း႐ုိးမ
တုိက္ပြဲစေလာ့

ႏိုးေလာ့ ထေလာ့ ဧရာ၀တီ။

အို-ဧရာ၀တီ
ဒီတညမွာ လက တိမ္ဖုံးေနဦးမည္။

ကမၻာတည္သေရြ႕
ဒီကေန႔မွာ တေကြ႕ေတာ့ေတြ ့ၾကဦးမည္

ဧရာ၀တီ။
အိုဘယ့္ဘယ္ အိုဘယ့္ဧရာ၀တီ
သင္သည္စီးဆင္း၊ တို႔ရင္တြင္းမွာ
ျမင္းခြာေျဖာင္းေျဖာင္း၊ ဖုန္ေထာင္းေထာင္းႏွင့္
စစ္ေမာင္းဟည္းျမည္၊ တပ္ႀကီးခ်ီေလာ့
နီနီရဲရဲ၊ သင့္အသည္းကို
မခြဲတုံေလာ-ခြဲတုံေလာ။

အို-ဘယ့္ဘယ္-အိုဘယ့္ ဧရာ၀တီ
သင္သည္စီးဆင္း၊ တို႔ရင္တြင္းမွာ
ႏွင္းဆီပြင့္ေတြ၊ သည္းသည္းေႂကြၿပီ
ေခြၽးလည္းရဲရဲ၊ ေ၀ရဲရဲမို ့
နီနီရဲရဲ၊ သင့္အသည္းကို
မခြဲတုံေလာ-ခြဲတုံေလာ။ ။


-

Friday, August 5, 2011

ငွက္ဝင္စားျမစ္




အို …
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္
ျမစ္ဆိုတာ ဆန္တက္ေနရင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေသ
အေရးေတာ္ပုံ ေအာင္ပါေစ
အေတာင္ပံ
တူ
တဲ့
ငွက္
ေတြ
ကမၻာမေက်
ပ်ံသန္းေပဦး ဖုန္းေမာ္ေရ ။ ။

ေအာင္ေ၀း
ၾသဂုုတ္ ၅၊ ၂၀၁၁

Sunday, June 26, 2011

Salai Tin Maung Oo


မစ္ရွီဂန္ကေပးတဲ့စာ(၇၄)


“---ေထာင္တြင္း စစ္ခုံရံုးက အက်ဥ္းနည္း စစ္ၿပီး ကိုတင္ေမာင္ဦးကို ေသဒဏ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ရက္ပိုင္းအတြင္း ဇြန္လ(၂၆)ရက္ေန႔မွာ စစ္အစိုးရက ကိုတင္ေမာင္ဦးကို ႀကိဳးေပး ကြပ္မ်က္လိုက္တာပါ ---

မိတ္ေဆြႀကီးကိုေဒါင္း...
က်န္းခ့ံသာလုိ႔မာပါစ။
ဒီရက္ထဲမွာေတာ့ အမွတ္ရစရာ ရက္စြဲေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ ႀကံဳၾကရ၊ ျဖတ္ၾကရၿပီ။ ဇြန္လ (၆) ရက္-၁၉၇၄ ဇြန္ ၆ အလုပ္သမား အေရးအခင္း (၃၇) ႏွစ္ ျပည့္တဲ့ေန႔။ ေနာက္တခါ ဇြန္လ(၆) ရက္ပဲ၊ ၁၉၇၅ ဇြန္ ၆ ေရႊတိဂံု အေထြေထြ သပိတ္ (၃၆) ႏွစ္ ျပည့္တဲ့ေန႔။ ၿပီးေတာ့ ဇြန္လ (၂၆) ရက္ - ၁၉၇၆ ဇြန္ ၂၆ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦး ႀကိဳးေပး ကြပ္မ်က္ခံရတဲ့ (၃၅) ႏွစ္ ျပည့္တဲ့ေန႔။

ကိုေဒါင္းေရ... အဲဒီ တိုက္ပြဲေတြ၊ အဲဒီ လွဳပ္ရွားမွဳေတြမွာ ကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့သူေတြ အဖုိ႔ကေတာ့၊ အဲဒီေန႔ေတြကို ဘယ္ေမ့ႏိုင္ၾကပါ့မလဲေနာ္။ ဒီလိုပါပဲ ... အဲဒီလို ေတာ္လွန္ တိုးတက္တဲ့ ေက်ာင္းသား တိုက္ပြဲ သမိုင္း အစဥ္အလာကို ဆက္ခံခဲ့ၾကတဲ့ ေနာင္လာ ေနာက္သား မ်ိဳးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားေတြဆိုရင္လည္း အဲဒီရက္စြဲေတြကို ဘယ္ေမ့ထားႏိုင္ၾကပါ့မလဲ။

၁၉၇၄ မဆလ ဖဲြ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ိဳးဆက္ေတြ အျဖစ္နဲ႔ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ အဲဒီ ၁၉၇၄-၇၅-၇၆ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမား တိုက္ပြဲေတြဟာ၊ ၁၉၈၈ခုႏွစ္မွာ အဲဒီ မဆလ ၇၄ ဖဲြ႔စည္းပုံ ဥပေဒကို ေျမျမွဳပ္ သျဂၤ ိဳဟ္ပစ္တဲ့ ေက်ာင္းသားတိုက္ပြဲဆီ ေရာက္တဲ့အထိ ခြပ္ေဒါင္း အစဥ္အလာ၊ ခြပ္ေဒါင္းစိတ္ဓာတ္ေတြ လက္ဆင့္ကမ္း မီးကူးၿငိွေပးႏိုင္ခဲ့တယ္လုိ႔ ဆိုရလိမ့္မယ္။

အခု ဇြန္လ(၂၆)ရက္ေန႔ ဆိုရင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦး ႀကိဳးေပး ကြပ္မ်က္ခံရတဲ့ေန႔ ဆိုတာ က်ေနာ္တုိ႔ မွတ္မွတ္ရရ ရွိၾကဖုိ႔ လိုတယ္ ကိုေဒါင္း။

ဒီေနရာမွာ ကိုတင္ေမာင္ဦးအေၾကာင္း အနည္းအက်ဥ္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္... ခ်င္းတိုင္းရင္းသား ကိုတင္ေမာင္ဦးဟာ ၁၉၇၄ ဒီဇင္ဘာ ဦးသန္႔ အေရးအခင္း၊ ၁၉၇၅ ဇြန္ ၆ ေရႊတိဂံု အေထြေထြ သပိတ္ေတြမွာ ပါ၀င္ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့သူတဦးပါ။ ေရႊတိဂံုသပိတ္အၿပီးမွာ ကိုတင္ေမာင္ဦး ေတာခိုသြားတယ္။ ေတာထဲမွာ စစ္အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရး လက္နက္ကိုင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢကို သူ ဦးေဆာင္ၿပီး ဖဲြ႔တယ္။ သူတုိ႔ သမဂၢက ျပည္တြင္း ေျမေအာက္လုပ္ငန္းနဲ႔ ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ ဆိုၿပီး အပိုင္း ႏွစ္ပိုင္း ခြဲလုပ္ၾကေတာ့ ကိုတင္ေမာင္ဦးက ျပည္တြင္း ျပန္၀င္လာတယ္။ အဲဒါ ၁၉၇၆ မတ္လ(၂၃)ရက္၊ မိွဳင္းရာျပည့္ပြဲ မတိုင္ခင္ကေလးမွာပါ။

အဲဒီမွာ သူ အဖမ္းခံလိုက္ရတာပါပဲ။ မတ္လ(၁၉)ရက္ေန႔မွာ မဆလ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ကမာရြတ္ ၿခံတၿခံမွာ ပုန္းခိုေနတဲ့သူ႔ကို အနံ႔ခံ ဖမ္းမိသြားတယ္။ မတ္လ (၂၂)ရက္ေန႔ည ျမန္မာ့အသံက ကိုတင္ေမာင္ဦးကို ဖမ္းဆီးရမိေၾကာင္း သတင္းေၾကညာတယ္။ ေနာက္တေန႔၊ ေက်ာင္းသားေတြ မိွဳင္းရာျပည့္ပြဲ က်င္းပမယ့္ မတ္လ(၂၃)ရက္ေန႔ထုတ္ အစိုးရသတင္းစာမွာ ဒီသတင္း ပါလာတယ္။

မဆလစစ္အစိုးရဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ မိွဳင္းရာျပည့္ပြဲကို ခါးျဖတ္ၿဖိဳခြင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့၊ အဲဒီေန႔မွာ ေက်ာင္းသားထုႀကီးဟာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကေန ေရႊတိဂံုဘုရားေျခရင္းက ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိွဳင္း ဂူဗိမာန္အထိ ခ်ီတက္ၾကၿပီး အခမ္းအနားကို ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီ အခမ္းအနားမွာ လတ္တေလာ အဖမ္းခံထားရတဲ့ ကိုတင္ေမာင္ဦးရဲ႕ ႏွမငယ္ အထက္တန္းေက်ာင္းသူ မလွၿမိဳင္ (ေခၚ) မိုင္ပိုပိုဒင္လည္း တက္ေရာက္ မိန္႔ခြန္းေျပာခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဘဲြ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမကို မဆလ စစ္တပ္က အၾကမ္းဖက္ ၀င္ေရာက္စီးနင္းၿပီး ေက်ာင္းသားေတြ အေျမာက္အျမားကို ဖမ္းဆီးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ေက်ာင္းသားေတြ အဖမ္းခံလိုက္ရၿပီး မဆလစစ္အစိုးရက အင္းစိန္ေထာင္ထဲ ထည့္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ၊ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း စစ္ခုံရံုးက အက်ဥ္းနည္း စစ္ၿပီး ကိုတင္ေမာင္ဦးကို ေသဒဏ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ရက္ပိုင္းအတြင္း ဇြန္လ(၂၆)ရက္ေန႔မွာ စစ္အစိုးရက ကိုတင္ေမာင္ဦးကို ႀကိဳးေပး ကြပ္မ်က္လိုက္တာပါ။

မိွဳင္းရာျပည့္ အေရးအခင္းနဲ႔ အဖမ္းခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကိုေတာ့ ၾသဂုတ္လထဲမွာ စစ္ခုံရံုးကေန ၾကမ္းခင္းေစ်း ေထာင္ဒဏ္ (၅) ႏွစ္ကေန (၁၅) ႏွစ္ အထိ ျပစ္ဒဏ္ ေပးခဲ့ပါတယ္။

ကိုတင္ေမာင္ဦးဟာ ႀကိဳးစင္ေပၚ မတက္ခင္မွာ ေထာင္ထဲက ေက်ာင္းသားေတြ ၾကားေအာင္ ရဲရဲ၀့ံ၀့ံ ေအာ္ဟစ္ တပ္လွန္႔ ႏွဳိးေဆာ္သြားတယ္လုိ႔ အဲဒီအခ်ိန္က သူနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္ ေက်ာင္းသား ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြက ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပတတ္ၾကပါတယ္။

နာၾကည္းစရာ၊ နာက်င္စရာလည္း အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ ကိုဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦးဟာ မဆလ စစ္အစိုးရရဲ႕ ၇၄ ဖဲြ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒေအာက္မွာ ပထမဦးဆုံး ႀကိဳးေပးခံခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားလည္း ျဖစ္ေနတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က ကိုတင္ေမာင္ဦးနဲ႔ ေရွ ့ဆင့္ေနာက္ဆင့္မွာပဲ တပ္မေတာ္သား ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ႀကီး အုန္းေက်ာ္ျမင့္လည္း မဆလအစိုးရရဲ႕ႀကိဳးေပးကြပ္မ်က္ျခင္းကိုခံခဲ့ရတာပါ။

ကိုေဒါင္းေရ... ကိုတင္ေမာင္ဦးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ နာၾကည္းစရာ၊ နာက်င္စရာေတြထဲကေန လြမ္းစရာတခ်ိဳ ့ကိုလည္း အဲဒီတုန္းက ေျပာစမွတ္ ရွိခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ ကိုတင္ေမာင္ဦး ႀကိဳးေပးမခံရခင္ ေနာက္ဆုံး ေနသြားတဲ့အခန္း၊ အဲဒီ ၁၉၇၆ တုန္းက အင္းစိန္ေထာင္၊ အထူးတိုက္သစ္၊ အခန္း(၁)ကို ေနာက္ပိုင္း ေရာက္လာၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားတိုင္းဟာ၊ အခန္းနံရံ တေနရာမွာ ခဲတံကေလးနဲ႔ ေရးထားတဲ့ “ညီမေလး မလွၿမိဳင္၊ ညီမေလး အတြက္ အစ္ကိုႀကီး ဂုဏ္ယူပါတယ္ - အစ္ကိုႀကီး တင္ေမာင္ဦး” ဆိုတဲ့ စာတန္းေလးကို ဖတ္ၿပီး ေၾကကြဲမဆုံး၊ ၀မ္းနည္းမဆုံး ျဖစ္ခဲ့ၾကရတယ္ လုိ႔ ဆိုပါတယ္ဗ်ာ။

ကိုေဒါင္းေရ... ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ခဲ့ေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ကိုတင္ေမာင္ဦးကို မေမ့ႏိုင္ၾကေသးပါဘူး။ သူဟာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ေက်ာင္းသားထုရဲ႕ သူရဲေကာင္းတဦး အျဖစ္ ထာ၀ရ တည္တံ့ေနဦးမွာပါ။

အခုလို သူက်ဆုံးခဲ့တဲ့(၃၅)ႏွစ္ျပည့္တဲ့ ကာလမွာ က်ေနာ္တုိ႔ သူ႔ကို ဘယ္လို ထပ္ၿပီး ဂုဏ္ျပဳၾကမလဲ။ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္မွဳေတြ အတြက္ က်ေနာ္တုိ႔ကေကာ ဘာေတြ ျပန္ေပးဆပ္ၾကမလဲ။ ဒီအေၾကာင္းေတြ ေရွ ့တပတ္ ဆက္ၿပီး ေျပာၾကေသးတာေပါ့ ကိုေဒါင္းေရ...။

အားလုံး က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။ ။

ေအာင္ေ၀း
(ဇြန္ ၁၃-၂၀၁၁)

မူရင္း - လြတ္လပ္သည့္ အာရွအသံ www.rfa.org/burmese

Thursday, June 9, 2011

(ေမာင္သစ္မင္း သို႔)

အျဖဴေရာင္ငွက္

ၿမိဳခ်လိုက္ဖို႔ဆိုေတာ့လည္း
ကိုယ္က ေႏြဦးကိုႀကိဳခ်င္ေသးတာ။

ေထြးထုတ္လည္းမပစ္ရက္ေတာ့
ေတးကိုပဲ ငံုထားရတယ္။

ယုံပါ
"ေတးငုံငွက္"
စုံနံသာၿမိဳင္ ေလးသံစဲရင္
ရင္ထဲကသီခ်င္းဆိုမယ္။ ။


(ေမာင္သစ္မင္း သို႔)
ဇြန္၈-၁၁။

Thursday, May 12, 2011

ဆရာနတ္ႏြယ္သို ့

ဖီးနစ္ငွက္တို ့ေၾကကြဲခ်ိန္

ျမင္းရိုင္းကို
ဒုန္းစိုင္းေအာင္
သမိုင္းသင္ေပးသူ။

ျမစ္တိုင္းကို
လိွဳင္းခတ္ေအာင္
အနာဂတ္သင္ေပးသူ။

ပန္းတိုင္းကို
ေၾကြရဲေအာင္
အလွသင္ေပးသူ။

မုန္တိုင္းကို
ယဥ္ေက်းေအာင္
အကသင္ေပးသူ။

လမ္းတိုင္းကို
"ယင္အန္း"ေရာက္ေအာင္
ခင္းခဲ့သူ။

... ... ... သူ။

... .... ... သူ။

... ... ... သူ။

မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြၾကားမွာ
က်ေနာ္တို႔
ပ်ံသန္းဖို႔
သံမဏိအေတာင္ပံေတြ
ထားရစ္ၿပီ။ ။

(ေမ ၁၁-၂၀၁၁ ေန ့က၊ရန္ကုန္ၿမိဳ ့တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေသာ၊ဆရာနတ္ႏြယ္သို ့)
ဆရာ့တပည့္ရင္း-
ေအာင္ေ၀း
(ေမ ၁၁-၂၀၁၁၊မစ္ရွီဂန္)

Friday, May 6, 2011

ေသြဖည္မႈတခုကို၊ ေသြဖည္မႈတခုႏွင့္ ဖုံးကြယ္ျခင္း



ေၾသာ္ … ေၾကာင္က မေၾကာင္ဘဲ
ၾကြက္က ေၾကာင္ေနတာ။

ကဲ … အရပ္ကတို ့ေရ
ၾကြက္ကို ဘယ္သူ ခ်ဴဆြဲေပးမလဲ။

ေလာကႀကီး ဆန္းတယ္
လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ၾကယ္က
လမ္းမရွိတဲ့ ၾကြက္ကို
လက္တြဲေခၚလို ့။ ။

(ေမ ၁ - ၂၀၁၁)

Wednesday, April 20, 2011

လမ္းေပ်ာက္ၾကယ္



ေမွာင္တာကိုေၾကာက္

ေနာက္ျပန္ေလွ်ာက္သည္

လမ္းေပ်ာက္ခဲ့ေလၿပီတကား။ ။

ေအာင္ေ၀း
(ျမန္မာႏိုင္ငံကဗ်ာဆရာ)

ဧၿပီ ၂၀-၂၀၁၁

Friday, April 8, 2011

ေျမြေပြးကိုက္လို႔မေသ၊ ျမက္ေရွာပတ္မွေသမယ့္ မသာ


ဧရာ၀တီက
ေရငတ္ေနၿပီ။

လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တိုင္ႀကီးက
ေထာင္က်ေနတယ္။

တေပါင္းလ ခမ်ာ
အေၾကာင္းမလွရွာဘူး။

ရန္ကုန္ … တဲ့
ျပန္မဆုံတာၾကာၿပီ။

ေနာက္ထပ္ ရွစ္ ေလးလုံးျဖစ္ဖို ့
အႏွစ္(၁၀၀)ၾကာမယ္။ (၈-၈-၂၀၈၈)

ရန္သူက
အခ်ိန္နဲ႔ ဒီေရကိုမေစာင့္ဘူး။

ခင္ဗ်ားတို႔
ကိုယ့္တပ္ကိုယ္ ျပန္နင္းမွာလား
ကိုယ့္ဇာတ္ကိုယ္ ျပန္သိမ္းမွာလား

အျမန္စဥ္းစား
ျပန္စဥ္းစား
ရထားထြက္ေတာ့မယ္ မိတ္ေဆြ။ ။

(ဧၿပီ ၆-၂၀၁၁)

Monday, March 21, 2011

cold spring

စပရင္းရာသီ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္
ေဆာင္းကေတာ့
ကဒါဖီရဲ ့တင့္ကားပ်က္ထဲ ပါသြားၿပီ။

ခရုဇ္ဒုံးပ်ံေတြနဲ ့အတူ
ေႏြဦး ေပါက္ခ်လာတယ္။

စစ္ဆန္ ့က်င္ေရးဆႏၵျပဖို ့
ပိုစတာကိုင္ ထြက္လာတဲ့
အပ်ံစားကေလး။

လမ္းေပၚမွာ …
လမ္းေပၚမွာ …
လမ္းေပၚမွာ …။

ျဗဳန္းဆို
လက္က်န္ ေရခဲမိုးတစ္မ
သဲႀကီးမဲႀကီး ရြာအခ်။

ငါ ့စိတ္ေပၚ
ႏွင္းမိုးေတြလား …
ဗံုးမိုးေတြလား …။ ။

ေအာင္ေ၀း
မတ္ ၂၁-၂၀၁၁ (ကမၻာ့ကဗ်ာေန ့)

Saturday, February 26, 2011

Hangman Poem


 ႀကိဳးစင္ေပၚက ႏွလုံးသားမ်ား
ေအာင္ေ၀း
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၆၊ ၂၀၁၁
တေယာကို
ဘီလူးထိုးတယ္။

ဘိုးတံက
ညီွလို ့။

ပြတ္ဆြဲလိုက္တိုင္း
ႀကိဳးတေခ်ာင္းတည္း။

သူ ့ဘက္က
ဂီတမဟုတ္တဲ့
ဂီတအတု။

ရပ္ေနတဲ့
ေရတံခြန္။

ကိုယ့္ဘက္က
နာက်ည္း
ခံျပင္းမွဳ။

ဆူညံတဲ့ေတး
စီးေန။

ဘယ္ေတာ့မွ
ဦးမညႊတ္ဘူး။

ဘယ္ေတာ့မွ
ဦးမညႊတ္ဘူး။

ဘယ္ေတာ့မွ
ဦးမညႊတ္ဘူး။

တေယာႀကိဳးအျပတ္က
လည္ပင္းကို
လာရစ္တယ္။

“အခ်စ္ေရ
ဆက္ၿပီးတိုက္ပြဲ၀င္ပါ“

တေယာကို
ဘီလူးခ်ိဳးလိုက္ေပါ ့။        ။

ေအာင္ေ၀း
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၅၊၂၀၁၁

[ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ႀကီးအုန္းေက်ာ္ျမင့္ နဲ ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦး တို႔ကို သတိရၿပီး၊ ဒီကဗ်ာေရးျဖစ္သြားတာပါ။ ေျပာခ်င္တာက ဘယ္လိုပင္ ႀကိဳးေပးသတ္သတ္၊ေတာ္လွန္ေရးကေတာ့ လူလည္းေသမသြား၊ စိတ္ဓာတ္လည္း ေသမသြားဆိုတဲ့ အခ်က္ပါ။ ဒီေန ့ေခတ္မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြ၊ မဆလအစိုးရ လက္ထက္ (၁၉၇၆)က၊ႀကိဳးေပးကြပ္မ်က္ခံခဲ့ရတဲ့ ဒီသူရဲေကာင္းႏွစ္ေယာက္ကို ေမ့မထားၾကေစခ်င္ပါ ]

Tuesday, February 8, 2011

Undo the music

ေၾကာင္င္င္င္င္င္
 
ကိုရစ္
ဒီ ဂစ္တာက
ႀကီဳးညိွလို ့မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။

ဘယ္လိုမွ ညိွလို ့မရတဲ့
ဒီ အသံေၾကာင္ေနတဲ့ ဂစ္တာက
အသံေၾကာင္ေနတဲ့အတြက္
အသံေၾကာင္ေနတဲ့ ဂစ္တာျဖစ္ေနတာ။

အဲဒါကို
ေၾကာင္တေကာင္
ဘယ္ကေၾကာင္မွန္းမသိ
ေၾကာင္ေနတဲ့ ဂစ္တာေပၚ
ခုန္ခ်လိုက္တာ
ေၾကာင္င္င္င္င္င္င္င္ ခနဲ
အဲဒီ အသံေၾကာင္ေနတဲ့ ဂစ္တာ
ပိုၿပီး ပိုၿပီး ေၾကာင္သြားေတာ့တာပဲ ကိုရစ္။        ။

ေအာင္ေ၀း
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၈-၂၀၁၁

Letters from Michigan - 53

မစ္ရွီဂန္က ေပးတဲ့ စာ(၅၃)

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရးသားေသာ စာအုပ္တအုပ္ မ်က္ႏွာဖုံး


မိတ္ေဆြႀကီး ကိုေဒါင္း-
က်န္းခ့ံသာလုိ႔မာၾကပါရဲ႕ေနာ္။ ဒီတခါေတာ့၊ ျပည္ပေရာက္ေနတဲ့ မိသားစုေတြကေန ေမြးဖြားလာတဲ့ အေ၀းေရာက္ ျမန္မာကေလးငယ္ေတြရဲ႕ အားရ ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္တခ်ဳိ႕ က်ေနာ္ ေျပာပရေစ။
ကိုေဒါင္းေရ၊ အရင္တခါက ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာကေလးေတြ၊ ျပည္ပမွာ ေမြးဖြားလာတဲ့ ျမန္မာ ကေလးငယ္ေတြ၊ ျမန္မာစကား မေျပာတတ္ၾကေတာ့တဲ့ အေၾကာင္း၊ ျမန္မာစာ မသင္ၾကရတဲ့ အေၾကာင္း၊ ကိုေဒါင္းကို က်ေနာ္ေျပာခဲ့တာရွိတယ္ မဟုတ္လား။

အခု က်ေနာ္ ေျပာမယ့္ အခ်က္ကလည္း အဲဒီလို ဘာသာစကား ကိစၥပါပဲ။ တိတိပပ ေျပာရရင္ Second language လုိ႔ ဆိုတဲ့ ဒုတိယ ဘာသာစကား ကိစၥပါ။ ကိုေဒါင္းေရ ျပည္ပက ျမန္မာကေလးေတြ ျမန္မာစာ-ျမန္မာစကား မတတ္္ၾကေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့ လူႀကီးေတြက ေရွ႕ေရးကို ေတြးေမွ်ာ္ၿပီး စိတ္ပူတာေပါ့ဗ်ာ။ ရင္ေလးတာေပါ့ဗ်ာ။ မိဘေတြက အနာဂတ္ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး စိုးရိမ္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။

ဒီေတာ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာမိဘေတြက သူ ့သားသမီး၊ ကိုယ့္သားသမီး ျမန္မာ စကား တတ္ဖုိ႔၊ ျမန္မာစာ သင္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္လာၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ျမန္မာစာ-ျမန္မာဘာသာစကားက ကိုယ့္မိခင္ ဘာသာစကား(Mother’s tongue)ပဲ မဟုတ္လား။

က်ေနာ္တုိ႔လူႀကီးေတြ၊ မိဘေတြအတြက္ေတာ့ အဂၤလိပ္စာ-အဂၤလိပ္စကားဟာ ဒုတိယဘာသာစကား ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကေလးေတြအဖုိ႔ကေတာ့ လူႀကီးေတြ၊ မိဘေတြနဲ႔မတူဘူး။ အဂၤလိပ္စာ-အဂၤလိပ္စကားဟာ သူတုိ႔အတြက္ ပထမဘာသာစကား ျဖစ္ေနတာပဲ ကိုေဒါင္းေရ။ သူတုိ႔ရဲ႕ မူရင္းဘာသာစကားလို ျဖစ္သြားတာေပါ့။ အဲဒီမွာေျပာင္းျပန္၊ ျမန္မာစာ-ျမန္မာစကားက အဲဒီကေလးေတြ အတြက္ေတာ့ ဒုတိယျဖစ္သြားတာပဲဗ်ာ။

အဲဒီေတာ့၊ ဒီက အင္မတန္ ေက်နပ္အားရစရာ ေကာင္းတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ပညာေရးစနစ္ေၾကာင့္လည္း ပါတယ္ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ဒီမွာ ေက်ာင္းတက္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာကေလးငယ္ေတြဟာ ပင္ကိုကလည္း ဉာဏ္ရည္က မနိမ့္ေလေတာ့၊ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာကေလးအမ်ားစုဟာ ပညာအရည္အခ်င္းမွာ သာမန္ရဲ႕အထက္ကို ေရာက္ေနၾကတာပါ။

ဒီက ေဒသခံကေလးေတြ၊ တခ်ဳိ႕ ကိုယ့္လိုပဲ တိုင္းတပါးက ေရႊ ့ေျပာင္း ေရာက္လာၾကတဲ့ ကေလးငယ္ေတြနဲ႔တန္းတူ၊ ကိုယ့္ကေလးေတြကလည္း ပညာေရးမွာ ထူးခြ်န္ထက္ျမက္ၾကတာပါ ကိုေဒါင္း။

ဆိုရရင္ေတာ့ဗ်ာ၊ အဲဒီ က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာကေလးေတြက အဲဒီ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာမိဘ လူႀကီးေတြထက္ အဂၤလိပ္စာ ပိုေကာင္းေနတာပါပဲ။ ဒါ က်ေနာ္တုိ႔ဘယ္လိုမွ ျငင္းပယ္လုိ႔ မရတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ အားေကာင္းခ်က္ပဲ။ အဲဒီကေလးေတြ သူမ်ားေရ၊ သူမ်ားေျမမွာ သူတုိ႔ မေၾကာက္မရြံ ့၊ မတြန္ ့မဆုတ္ ထိုးေဖာက္ ေနရာယူႏိုင္ၾကတယ္။ ကေလးေတြ မညံ့ဘူး ဆိုတာ လူတိုင္းအသိ။ လက္ေတြ႔ပဲ။ ဒါ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီကေလးေတြ အဂၤလိပ္စာေကာင္းလုိ႔ပဲ။

ဒီေတာ့ က်ေနာ္က ဒီက စာေပေဟာ ေျပာပြဲေတြမွာက်လုိ႔ရွိရင္ ကေလးေတြ ျမန္မာစကား မေျပာတတ္လုိ႔၊ ကေလးေတြ ျမန္မာစာ မသင္ရလုိ႔၊ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္း စိတ္လက္မေအး ျဖစ္ေနၾကတဲ့ လူႀကီးမိဘေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေျဖသိမ့္ အားေပးရပါတယ္။

ကိုေဒါင္းေရ၊ ဒီမွာကိုယ့္စာ-ကိုယ့္ဘာသာစကား သင္ၾကားဖုိ႔ ဆိုတာကလည္း အေျခအေနနဲ႔ အခြင့္အလမ္းက လိုေသးတယ္။ ဒီမွာက ကေလးေတြ ေက်ာင္းမွာ စိန္ေခၚမွဳေတြ မ်ားတယ္ဗ်ာ။ ယွဥ္ၿပိဳင္မွဳေတြ မ်ားတယ္ဗ်ာ။ ကိုယ္က သူ ့ႏိုင္ငံသား-သူ ့ႏိုင္ငံဖြား မဟုတ္ေတာ့၊ တခ်ဳိ႕ မျမင္ရတဲ့၊ မထင္ရတဲ့ အခက္အခဲေလးေတြက နံရံပါးပါးေလး ျခားေနတာမ်ဳိးလည္း က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာကေလးငယ္ေတြ ေတြ႔ႀကံဳ ရင္ဆိုင္ရတာပါ။

ဒီေတာ့ဗ်ာ၊ အဲဒီ စိန္ေခၚမွဳေတြ၊ ယွဥ္ၿပိဳင္မွဳေတြ၊ နံရံပါးပါးေလးေတြကို ေအာင္ေအာင္ ျမင္ျမင္ ေက်ာ္လႊားသြားႏိုင္ဖုိ႔၊ သူတုိ႔ေက်ာင္း၊ သူတုိ႔က်င္လည္ေနရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အေသအလဲ၊ အသည္းအသန္ ႀကိဳးစားေနၾကရတာဆိုေတာ့၊ ကိုေဒါင္းေရ၊ ဒါကိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ လူႀကီးမိဘလုပ္တဲ့ သူေတြက နားလည္ စာနာေပးရတာပဲေပါ့။

က်ေနာ္တုိ႔ကေလးေတြ ထိုးေဖာက္ေနရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က၊ လူမွဳအသိုင္းအ၀ိုင္းက အဂၤလိပ္စာ တြင္က်ယ္တဲ့၊ အဂၤလိပ္စကားေျပာတဲ့ ၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္း ျဖစ္ေနတာကိုး။ ဒီဘက္မွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာကေလးငယ္ေတြ ေကာင္းေကာင္း စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါ သူတုိ႔အားသာခ်က္ တခ်က္။

ၿပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္။ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာကေလးေတြ အားလုံး ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအေၾကာင္း အနည္းနဲ႔အမ်ား သိၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ေလးေတြ အေမစု ကို ေကာင္းေကာင္း သိတာေပါ့ဗ်ာ။ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို သူတုိ႔သိတယ္။ နာဂစ္မုန္တိုင္းကို သူတုိ႔သိတယ္။ အခုေနာက္ဆုံး သူတုိ႔အေမႀကီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီကြန္ရက္ ဆိုတာကိုလည္း သူတုိ႔သိတယ္။

ဒီက ကေလးေတြဟာ ရုပ္ရွင္မင္းသားေက်ာ္သူ လုပ္ေနတဲ့ လူမွဳေရးလုပ္ငန္းေတြကိုလည္း သိတာပဲ။ မျဖဴျဖဴသင္းတုိ႔ရဲ႕ ေတာင္ဒဂံုက HIV ေ၀ဒနာသည္ေတြ အေၾကာင္းလည္း သိတာပဲ။ ယုတ္စြအဆုံး၊ လူႀကီးေတြေတာင္ တခ်ဳိ႕မသိတဲ့ ျပည္တြင္းက တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြ ဆိုရင္၊ ဒီကေလးေတြက အရင္ သိႏွင့္ေနတာပါ ကိုေဒါင္း။ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့၊ အီးေမးလ္တုိ႔၊ ေဖ့စ္ဘြတ္တုိ႔၊ ၀က္ဘ္ဆိုက္တုိ႔ ဆိုတဲ့ အင္တာနက္ေၾကာင့္ပဲ ကိုေဒါင္း။

အဲဒီေတာ့၊ ဒီက ျပည္ပက ျမန္မာကေလးသူငယ္၊ လူငယ္ေတြ အဂၤလိပ္စာ ေကာင္းတယ္။ အင္တာနက္ကို ေကာင္းေကာင္း အသုံးခ်ႏိုင္တယ္။ ဒါေတြဟာ သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ အားေကာင္းခ်က္ေတြပဲ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒိထက္ ပိုအားေကာင္းတဲ့ အခ်က္ ရွိေသးတယ္လုိ႔ ေျပာလိုက္ခ်င္ေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အမ်ဳိးသားစိတ္ပဲ ကိုေဒါင္း။ လြမ္းဖုိ႔ေကာင္းတဲ့၊ တက္ၾကြဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ပါ။ ကေလးေတြမွာ ဒီစိတ္ ရွိတယ္။

ကိုေဒါင္းေရ၊ က်ေနာ္တုိ႔လူႀကီးေတြမွာ အတိတ္ပဲရွိတယ္။ ကေလးေတြကေတာ့ အနာဂတ္ ရွိတယ္ေလ။ ဒီကကေလးေတြ ျမန္မာစာ-ျမန္မာစကား ေကာင္းေကာင္း မတတ္လုိ႔လည္း သိပ္ၿပီး ရင္ထုမနာ မျဖစ္ၾကေစခ်င္ဘူး။ တတ္ရင္ေတာ့ အတိုင္းအထက္ အလြန္ေပါ့ဗ်ာ။ သိပ္ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ အဓိက အက်ဆုံးက ကေလးေတြရဲ႕ အားေကာင္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္စာတုိ႔၊ အင္တာနက္တုိ႔ကို အမ်ဳိးသားစိတ္ကေလးနဲ႔ ေပါင္းခ်ိတ္ေပးႏိုင္ဖုိ႔ပဲ မဟုတ္လား။

ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ၊ ဒီက ကေလးေတြ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျမန္မာလိုေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြကို မဖတ္ႏိုင္ၾကဘူး။ ဒါမွန္တယ္။ သုိ႔ေပမဲ့၊ ဒီကေလးေတြ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အဂၤလိပ္လို ေရးတဲ့ဟာ မွန္သမွ် အကုန္လုံး ေကာင္းေကာင္း ဖတ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ အေရးႀကီးတာက ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ့္လူမ်ဳိး အေၾကာင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပဲ ေရးေရး၊ ဘယ္ ႏိုင္ငံျခားပညာရွင္ကပဲ ေရးေရး၊ အဂၤလိပ္လို ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ေတြ၊ ကေလးေတြ လက္လွမ္းမီရာမွာ ရွိေနဖုိ႔၊ အတတ္ႏိုင္ဆုံး လူႀကီးမိဘေတြက အနီးကပ္ စီမံ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မယ္ ဆိုရင္-

ကိုေဒါင္းေရ၊ က်ေနာ္ စိတ္ကူးယဥ္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လက္ေတြ႔ျဖစ္ေနတာ၊ ျဖစ္ႏိုင္တာကို စိတ္ကူးၾကည့္တာပါပဲဗ်ာ။

အားလုံးကို သတိရလ်က္-
ေအာင္ေ၀း (ဇန္န၀ါရီ ၁၂-၂၀၁၁)
မူရင္း - လြတ္လပ္သည့္ အာရွအသံ www.rfa.org/burmese

Sunday, January 30, 2011

Letters from Michigan - 52

မစ္ရွီဂန္ကေပးတဲ့ စာ(၅၂)




ဒီေဆာင္းပါးမွာ-ျပည္ပေရာက္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၵဘာသာ ျမန္မာရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြနဲ႕ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး၊ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတြ ဘယ္လို ဆက္စပ္ ႏွီးႏႊယ္ေနတယ္ ဆိုတာကို တင္ျပထားပါတယ္။

မိတ္ေဆြႀကီးကိုေဒါင္း-
က်န္းခံ့သာလို႕ မာပါစဗ်ာ။ ဒီတခါေတာ့၊ ေအဒီ ၂၀၁၁ရဲ႕ပထမဦးဆုံးေန႕၊ ဇန္န၀ါရီလ(၁) ရက္ေန႕မွာ က်ေနာ္တို႕ေတြ၊ ေရျခားေျမျခား တိုင္းတပါးမွာ၊ ျမန္မာဆန္ဆန္ ႏွစ္သစ္ကူးခဲ့ပုံကေလး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

အဲဒီရက္ေတြတုန္းက က်ေနာ္ အလုပ္က ခြင့္ရက္ရွည္ ယူၿပီး၊ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ကို အလည္ ေရာက္ေနတယ္။ ႏွင္းမုန္တိုင္းဒဏ္ ခံလိုက္ရလို႕ ႏွင္းပုံႀကီးေအာက္ေရာက္ေနတဲ့ နယူးေယာက္ၿမိဳ့ႀကီးမွာ နဂိုက စီစဥ္ထားတဲ့ တည္းေရးခိုေရး အစီအစဥ္က ပ်က္ၿပီး၊ ျမန္မာပီပီ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာပဲ တည္းျဖစ္သြားတယ္ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။

သူမ်ားေရ သူမ်ားေျမမွာ၊ ကိုယ့္ဘာသာ၊ သာသနာ၊ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမွဳ ပုံရိပ္ေတြ အထင္ အရွား ရွိေနတာကေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၵသာသနာေတာ္ ဆိုင္ရာ ဘုရားေစတီ၊ ရုပ္တုရုပ္ပြားေတာ္ေတြလည္း ဒီမွာ တည္ထား ကိုးကြယ္ခဲ့ၾကတာၾကာပါၿပီ။ ဗုဒၵဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြ ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္ျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ထိုင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ လာအို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း စသည္ျဖင့္ ရွိေနတာပါ။

က်ေနာ္ေနတဲ့ ၿမိဳ႕မွာေတာ့ ထိုင္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းပဲ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႕ အနီးဆုံးျဖစ္တဲ့ ၊ အေမရိကန္ တႏိုင္ငံလုံးမွာ ခရစ္ယန္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း အမ်ားဆုံး ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕လို႕ ဆိုၾကတဲ့ ဖို႕တ္၀ိန္းၿမိဳ႕မွာေတာ့၊ ကိုယ့္ ျမန္မာ ကြန္ျမဴနီတီကလည္းမ်ားေတာ့၊ ကိုယ့္ထဲက ဆိုရင္ေတာင္ ျမန္မာေက်ာင္း၊ မြန္ေက်ာင္း ဆိုၿပီး သုံးေလးေက်ာင္း ရွိပါတယ္။ အျခားျပည္နယ္၊ အျခား ၿမိဳ႕ေတြမွာလည္း ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ ျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ၊ ဘုရားေစတီေတြ အထင္ကရ ရွိေနတာပါကိုေဒါင္း။

ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္ တခု စဥ္းစားမိတာ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႕အရင္ ဒီႏိုင္ငံကို ေျပာင္းေရႊ႕ အေျခခ် ေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားေတြဟာ ၊ ဒီကို လူအေနသက္သက္ပဲ ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကတာ မဟုတ္ဘဲ၊ ကိုယ္နဲ႕အတူ ကိုယ့္လူမ်ဳိးရဲ႕ ကိုးကြယ္မွဳ ဘာသာတရား၊ ဓေလ့ ထုံးစံ ယဥ္ေက်းမွဳေတြကိုလည္း တပါတည္း ယူေဆာင္လာၾကတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ပဲ ကိုေဒါင္း။

ကိုယ့္ဘာသာတရား၊ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမွဳ ဆိုရာမွာလည္း စိတ္ပိုင္းနာမ္ပိုင္း၊ အေတြးအေခၚ အယူအဆပိုင္းတြင္သာ မကဘဲ၊ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေနနဲ႕ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းလို၊ ဘုရား ေစတီတို႕လို သာသနိက အေဆာက္အအုံေတြပါ ေရာက္ရွိလာတာ မဟုတ္လား။ အဲဒီမွာ၊ ျပည္ပ သာသနာမွာ၊ တနည္း ေျပာရရင္ အေ၀းေရာက္ ဗုဒၵဘာသာမွာ အခရာက်တာက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြပဲ မဟုတ္လား။

အဲဒီလို ျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြရဲ႕ အေျခအေနက၊ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး၊ သံဃ အေရးေတာ္ပံုႀကီး အၿပီးမွာ၊ တမ်ဳိးတဖုံ အေနအထား ေျပာင္းသြားတာ ေတြ႕ရတယ္ ကိုေဒါင္း။ ေရႊ၀ါေရာင္ လွဳပ္ရွားမွဳ ဂယက္ေၾကာင့္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ေတြရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္က နဂိုနဲ႕မတူ၊ ေျပာင္းလဲသြားတယ္ လို႕ ဆိုႏိုင္တယ္ကိုေဒါင္း။ ေရႊ၀ါေရာင္ အေရးေတာ္ပုံ ေနာက္ပိုင္း၊ ျပည္ပမွာ သာသနဥေသွ်ာင္အဖြဲ႕ ထင္ထင္ရွားရွား ထြက္ေပၚလာတယ္။

သူမ်ားႏိုင္ငံ၊ သူမ်ား တိုင္းျပည္မွာ ကိုယ့္ဘာသာ၊ သာသနာ ျပန္႕ပြား စည္ပင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ေနၾကတဲ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာ ရဟန္း သံဃာထုဟာ ၊ သာသနာျပဳရံုတင္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ၊ ေရႊ၀ါေရာင္ လွဳပ္ရွားမွဳႀကီး အၿပီးမွာ၊ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီအေရးကိုပါ ထဲထဲ ၀င္၀င္ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္လာၾကတာပါပဲ။

ကိုေဒါင္းေရ၊ တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲၿပီး ျပည္သူေတြ ဒုကၡတြင္းထဲ က်ေနေလေတာ့၊ ဘုန္းႀကီးေတြလည္း မေနႏိုင္ၾကေတာ့ဘူးေပါ႕ဗ်ာ။ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီး အတြင္းတုန္းက၊ ကဗ်ာ ဆရာ ေမာင္လြမ္းဏီက အခုလို သုံးေၾကာင္း ကဗ်ာတပုဒ္ ေရးခဲ့ပါတယ္။ "ျပည့္၀မ္းမီးေတာက္၊ သံဃာေလွ်ာက္သည္၊ အံ့ေလာက္ပါေသာ တို႕တိုင္းျပည္"တဲ့ ။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္က"ငါးေရာင္ျခယ္"

ကိုေဒါင္းေရ၊ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးႀကီးရဲ႕အလွ်ံတညီးညီး ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ မီးေတာက္ မီးလွ်ံေတြၾကားမွာ၊ ျပည္တြင္းက ဗုဒၵဘာသာ ရဟန္းေတာ္ေတြက ျပည္သူေတြ ကိုယ္စား ဆႏၵျပ၊ အမွန္တရား ေဖာ္ထုတ္တဲ့ အေနနဲ႕ မေၾကာက္မရြံ႕၊ မတြန္႕မဆုတ္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတာပါ။ အဲဒီ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေလးစားအပ္၊ ဂုဏ္ျပဳအပ္၊ ရွိခိုးအပ္တဲ့ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႕အနစ္နာခံမွဳဟာ ျပည္ပကို ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ႕ ရင္ထဲကို ကူးစက္ ၀င္ေရာက္လာခဲ့တာပဲ ကိုေဒါင္း။

အဲဒီလို သာသနာအေရး၊ ဒီမိုကေရစီအေရး၊ ႀကီးေလးလွတဲ့ တာ၀န္ ႏွစ္ရပ္ကို၊ တၿပိဳင္နက္တည္း ထမ္းေဆာင္ေနၾကတဲ့ ၊ ျပည္ပေရာက္ေရႊ၀ါေရာင္ရဟန္းသံဃာေတြရဲ႕ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ပုံရိပ္ေတြထဲက တခု လို ႕ပဲ ဆိုပါေတာ့ ကိုေဒါင္းေရ။

နယူးေယာက္ၿမိဳ႕၊ ဘရြတ္ကလင္းအရပ္က"ေမတၱာပါရမီ" ျမန္မာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ၊ ဇန္န၀ါရီ(၁)ရက္ေန႕က ျမန္မာျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာေရး ႏွစ္သစ္ကူး ေမတၱာပို႕ ဆုေတာင္းပြဲ တပြဲ က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္။ ေအဒီ ၂၀၁၁၊ ခရစ္ႏွစ္အကူး၊ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ႕ ရင္ထဲ ဘယ္လိုရွိမလဲ။

ေမတၱာပါရမီေက်ာင္းက သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေမတၱာပို႕ ဆုေတာင္းသံ နားေထာင္ၾကည့္ ကိုေဒါင္း။

"ခရစ္သကၠရာဇ္၂၀၁၁ ႏွစ္ဆန္း(၁)ရက္ေန႕အခါသမယမွာ- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕တကြ၊ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သား အားလုံးအတြက္ လည္းေကာင္း-။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားနဲ႕ နာဂစ္ႏွင့္ ဂီရိမုန္တိုင္းဒဏ္ ခံစားေနရသည့္ ျပည္သူမ်ား အတြက္ လည္းေကာင္း-။ ကမၻာသူ ကမၻာသားမ်ားအတြက္ လည္းေကာင္း-။

"သဘာ၀ေဘးဒဏ္၊ စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမွဳ ေဘးဒဏ္ႏွင့္ ေရာဂါေ၀ဒနာ အေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္အတြက္ လည္းေကာင္း-။ တိုင္းသူျပည္သား အခ်င္းခ်င္း ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ား ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿပီး ေမတၱာတရား၊ ကရုဏာတရား၊ ကိုယ္ခ်င္းစာ တရားမ်ား ျဖစ္ေပၚ တိုးတက္ေစရန္ အတြက္ လည္းေကာင္း-။ ကိုယ္က်န္းမာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ မေတာင့္မတ၊ မေၾကာင့္မၾက ရွင္သန္ ရပ္တည္ႏိုင္ေစရန္အတြက္ လည္းေကာင္း-"တဲ့ ။

ကိုေဒါင္းေရ၊ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားအေပါင္း၊ ငါးေရာင္ျခယ္ အလံ ေအာက္မွာ၊ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး စိတ္ဓာတ္သစ္နဲ႕ ျမင့္ျမတ္ေတာက္ပတဲ့ ေန႕သစ္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ။

အားလုံးကိုသတိတရနဲ႕-
ေအာင္ေ၀း
ဇန္န၀ါရီ ၇-၂၀၁၁။

မူရင္း - လြတ္လပ္သည့္ အာရွအသံ www.rfa.org/burmese

Wednesday, January 26, 2011

မမခင္ဦးစံပယ္သို ့တမ္းခ်င္း ၉
 
မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းမွာေတာ့
မုန္တိုင္းမိုးတိမ္ေတြက
ဆင္ေနဆဲပါ
မမခင္ဦးစံပယ္။

ေတာင္ေတြက
ျမင့္ျမင့္လာတယ္။
ေတာေတြက
နက္နက္လာတယ္။
ျမစ္ေတြက
ေကြ ့ေကြ ့လာတယ္။
၃၃လမ္းကေတာ့
လမ္းတိုကေလးပါပဲ။

ဒါေပမဲ့
ကဗ်ာဆရာေတြရဲ ့
ဒုကၡကေတာ့
ရွည္လ်ားလွပါတယ္။

မေန ့တစ္ေန ့က
မိုးႀကီးတမ
ရြာခ်ခဲ့တယ္။

၃၃လမ္းဟာ
မိုးေရထဲမွာ
လန္းဆန္းသြားမယ္။

၃၃လမ္းထိပ္က
ခေရပင္ရိပ္ကေလး
အခုရွိေသးလား
မမခင္ဦးစံပယ္။

၃၃လမ္း
က်ေနာ္လြမ္းတယ္။

Monday, January 24, 2011

မစ္ရွီဂန္မွေပးေသာစာ(၅၁)





"---အခုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူ လူထုေတြဟာ ဘာကိုမွ ေတြေ၀ ေငးေမာမေနၾကပါနဲ႔ေတာ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ရဲရင့္ မွန္ကန္၊ ခိုင္မာ ထက္ျမက္တဲ့ ဦးေဆာင္မွဳ ေနာက္မွာ ယုံယုံ ၾကည္ၾကည္ မမိွတ္မသုန္ လိုက္ပါႏိုင္ဖို႔ပဲ အေရးႀကီးပါတယ္---"

မိတ္ေဆြႀကီးကိုေဒါင္း-
က်န္းခ့ံသာလို႔ မာၾကမယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ျပကၡဒိန္ တႏွစ္ကူးၿပီ ဆိုေတာ့ ႏွစ္သစ္မွာ အျဖစ္သစ္ေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ရေတာ့မွာ ျဖစ္သလို၊ ၂၀၁၁ ႏွစ္သစ္မွာ စိန္ေခၚမွဳအသစ္ေတြနဲ႔လည္း က်ေနာ္တို႔ အမ်ားႀကီး ရင္ဆိုင္ၾကရဦးမွာပဲ မဟုတ္လား။ 


က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္အေနနဲ႔ အဓိကအက်ဆုံး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးရဲ႕ စိန္ေခၚမွဳကေန၊ လူထု ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အသက္ အႏၱ႐ာယ္ လုံၿခံဳေရး အတြက္ ျပည္သူ တရပ္လုံးရဲ႕ စိုးရိမ္ပူပန္မွဳ အလယ္၊ နယ္စပ္ေဒသက တိုင္းရင္းသားေတြ အေျမာက္အျမား၊ စစ္ေၾကာင့္ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ေျပးလႊား ေရွာင္တိမ္းရင္း အတိ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတဲ့ အေၾကာင္းေတြ အဆုံး၊ ကိုေဒါင္းေရ၊ ႏွစ္သစ္မွာ ၂၀၁၁မွာ စိန္ေခၚမွဳ အသစ္ေတြကို က်ေနာ္တို႔ တိုင္းသူ ျပည္သားေတြ မလြဲမေသြ ႀကံဳေတြ႕ ရင္ဆိုင္ၾကရဦးမွာပါ။ 


ျပည္တြင္းကျပည္သူေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ျပည္ပေရာက္ ျပည္သူေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ၂၀၁၁ ႏွစ္သစ္မွာေတာ့ ေတြ႕ႀကံဳလာရမယ့္ စိန္ေခၚမႈ အသစ္ေတြကို၊ ဘာျဖစ္သလဲ၊ က်ေနာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အတူ ရဲရဲရင့္ရင့္ ေျပးေတြ႕ ရင္ဆိုင္လိုက္ၾကရံုပါပဲ။ ေနာက္တြန္႕စရာ မလိုပါဘူး ကိုေဒါင္း။ 


က်ေနာ္တို႔ အခု မမိွတ္မသုန္ ဦးတည္ ခ်ီတက္ေနတဲ့ ပန္းတိုင္က လြတ္လပ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲ မဟုတ္လား။ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕နဲ႔ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ လက္ေအာက္ကေန တိုင္းျပည္ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ အမ်ဳိးသား ေတာ္လွန္ေရးႀကီး ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတုန္းကလည္း က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ပန္းတိုင္က လြတ္လပ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါ။ 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ အသက္ေပးၿပီး ရယူေပးခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးဟာ ၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ အမ်ဳိးသား စည္းလုံး ညီညြတ္မွဳ ပ်က္သုဥ္းၿပီး၊ အယူစြဲ၊ ၀ါဒစြဲ၊ ဂိုဏ္းဂဏစြဲ၊ လူမ်ဳိးစြဲ၊ ပုဂိဳလ္စြဲ၊ အာဃာတတရား အမ်ဳိးမ်ဳိးေအာက္မွာ ျပည္တြင္းစစ္မီးလွ်ံႀကီး ၀ုန္း ဆို ထေတာက္ၿပီး၊ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ အရသာဟာ ခါးတူး ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ရတာပါ။ 

ျပည္တြင္းစစ္မီးလွ်ံၾကားမွာပဲ တက္လာတဲ့ အရပ္သားအစိုးရ၊ အဲဒီတုန္းကအေခၚ ႏိုင္ငံေရး အစိုးရ လက္ထက္မွာလည္း ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ ထြန္းကားသင့္သေလာက္ ထြန္းကားမလာခဲ့ျပန္ဘူး။ ပိုဆိုးတာက ၁၉၅၈ နဲ႔ ၁၉၆၂ေတြမွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတာကို ခံခဲ့ရျပန္တာပါပဲ။ 

ကိုေဒါင္းေရ၊ လြတ္လပ္ေရးကလည္း ေပ်ာက္ဆုံး၊ ဒီမိုကေရစီကလည္း အျပည့္အ၀ ထြန္းကား မလာ၊ အဲဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးမွာ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးနဲ႔ ရင္ဆိုင္တိုးေနရတဲ့ တိုင္းျပည္ဟာ ဘယ္မွာလာၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ပါေတာ့မလဲ။ “ဆရာမေသခင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအစစ္ ရတာကို ျမင္သြားခ်င္တယ္” အဲဒီလို ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိွဳင္း ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ေၾကေၾကကြဲကြဲ တမ္းတခဲ့ရတဲ့ ေခတ္ပါဗ်ာ။ 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့ ပထမ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ ပန္းတိုင္ ျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေၾကြးေၾကာ္သံဟာ မဆလ တပါတီ အာဏာရွင္ စနစ္ ႀကီးစိုးခဲ့တဲ့ (၂၆) ႏွစ္တာ ကာလအတြင္းမွာ ေမွးမိွန္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရတာပဲ မဟုတ္လား ကိုေဒါင္း။ 

အခုအခ်ိန္ဟာ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္ ဆင္ႏႊဲေနတဲ့ ဒုတိယ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲကို ျဖတ္သန္းေနၾကတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ဟာ ၁၉၈၈-ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးမွာ မဆလ တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကို ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့တာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုေတာ့ အျမစ္ မျဖတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အတြက္၊ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးလည္း စစ္တပ္က လက္နက္နဲ႔ ၿဖိဳခြင္း အာဏာသိမ္းတာကို ခံခဲ့ရျပန္တယ္။ 

အဲဒီမွာ န၀တစစ္အာဏာရွင္စနစ္ျပန္ၿပီးအသက္၀င္လာခဲ့တာပဲ။ န၀တ ကေန နအဖ ဆိုၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာ သက္ဇိုး ရွည္လာခဲ့တာပဲ။ ဒီကေန႔ဆိုရင္ အဲဒီ န၀တ-နအဖ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ဆက္လက္ ဆန္႕က်င္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ကို ေက်ာ္လာခဲ့ၾကျပန္ၿပီ ကိုေဒါင္း။ 

ဒီတခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ ဒုတိယ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲကေတာ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းတို႔ေခတ္က နယ္ခ်ဲ႕နဲ႔ ဖက္ဆစ္ ဆန္႕က်င္ေရး တိုက္ပြဲေတြထက္ ပိုၿပီး ခက္ခဲ၊ ပိုၿပီး နက္နဲတယ္ ဆိုတာ လူတိုင္းအသိပါ ကိုေဒါင္း။ 

ပထမလြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲတုန္းက က်ေနာ္တို႔ ဘိုးဘြားေတြဟာ နယ္ခ်ဲ႕နဲ႔ ဖက္ဆစ္၊ တိုင္းတပါးသား လူမ်ဳိးျခား၊ ၿဗိတိသွ်နဲ႔ ဂ်ပန္ေတြကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရတာပါ။ အဲဒီတုန္းက ဘုံရန္သူက လူမ်ဳိးျခား တိုင္းတပါးက ျဖစ္ေနေလေတာ့၊ ဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံေနရတဲ့ ကိုယ့္တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိး ေပါင္းစုံရဲ႕ ေသြးစည္းညီညြတ္မွဳက၊ အမ်ဳိးသားေ ရးစိတ္ဓာတ္ႀကီး စုခဲ အုံက်စ္ၿပီး မာေၾကာ ျပတ္သားေနခဲ့တာေပါ႕ဗ်ာ။
အဲဒီတုန္းက လွည္းေနေလွေအာင္း၊ ျမင္းေဇာင္းမက်န္ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားျပည္သူ အေပါင္းဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဦးေဆာင္မွဳေနာက္မွာ တခဲနက္ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ လိုက္ပါခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ပင္လုံညီလာခံလို အမ်ဳိးသား စည္းလုံးညီညြတ္မွဳ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၿဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရဟာ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ကို လြတ္လပ္ေရး မေပးဘဲေနလုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး။ 

အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္ ဆင္ႏႊဲေနတဲ့ ဒုတိယလြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲကေတာ့ ပထမ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲနဲ႔ မတူေတာ့ဘူး။ အေျခခံကစၿပီး ေျပာင္းသြားၿပီ။ ဒီတစ္ခါ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဘုံရန္သူက တိုင္းတပါးသား လူမ်ဳိးျခား၊ နယ္ခ်ဲ႕လည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ဖက္ဆစ္လည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္အမ်ဳိးသားခ်င္း ျဖစ္ေနတာပဲ။ ကိုယ့္အမ်ဳိးသားအခ်င္းခ်င္း ဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ စစ္ကြ်န္ဇာတ္ သြင္းေနတဲ့ဟာပဲ။ 

ဒီေတာ့ ကိုေဒါင္းရယ္ - အမ်ဳိးသားခ်င္း ျပန္လည္ ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းရတဲ့ တိုက္ပြဲ ဆိုတာ ပိုၿပီး ခက္ခဲ ရွဳပ္ေထြး၊ ပိုၿပီးနက္နဲ သိမ္ေမြ႕တာေပါ႕ဗ်ာ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ တဖက္လူနဲ႔ ကိုယ္ရဲ႕၊ သူ႔ဘက္ ကိုယ့္ဘက္ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အေနအထားက ဘယ္လိုရွိမလဲ။ ကိုယ္က ေသနဂၤ ဗ်ဴဟာ ခံစစ္မွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ တန္းတူရည္တူအဆင့္မွာ ရွိသလား။ ဒီလိုမွမဟုတ္ ကိုယ္က အသာစီးရေနတဲ့ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ ထိုးစစ္မွာ ေရာက္ေနၿပီလား။ 

ရိုးသားတဲ့ ေအာက္ေျခက တိုင္းရင္းသား ျပည္သူ လူထုႀကီးကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမား အရင့္အမာႀကီးေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ လူထုကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြကပဲ ဒီအေျဖကို ေပးႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူ လူထုေတြဟာ ဘာကိုမွ ေတြေ၀ ေငးေမာမေနၾကပါနဲ႔ေတာ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ရဲရင့္ မွန္ကန္၊ ခိုင္မာ ထက္ျမက္တဲ့ ဦးေဆာင္မွဳ ေနာက္မွာ ယုံယုံ ၾကည္ၾကည္ မမိွတ္မသုန္ လိုက္ပါႏိုင္ဖို႔ပဲ အေရးႀကီးပါတယ္။
၂၀၁၁ တိုက္ပြဲအလံကို ျမွင့္ႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ ဒီအခ်က္က အဓိက အက်ဆုံးပါ ကိုေဒါင္း။ 

အားလုံး ႏွစ္သစ္မွာ လူသစ္စိတ္သစ္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့ႏိုင္ၾကပါေစ။

ေအာင္ေ၀း
ဒီဇင္ဘာ ၂၅ -၂၀၁၀။
မူရင္း - လြတ္လပ္သည့္ အာရွအသံ www.rfa.org/burmese

Sunday, January 16, 2011

Letters from Michigan - 50

မစ္ရွီဂန္မွေပးေသာစာ(၅၀)

မိတ္ေဆြႀကီးကိုေဒါင္း-
က်န္းခ့ံသာလို႔ မာပါစ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာကေလးငယ္ေတြ အေၾကာင္း ကိုေဒါင္းတို႔ သိရေအာင္ နည္းနည္းေလာက္ ေျပာျပခ်င္တယ္။

မိဘေတြက ျပည္ပကို အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရႊ႕ေျပာင္း ေရာက္ရွိလာၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္တြင္းက စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႕က်င္ျဖဳတ္ခ်ေရး တိုက္ပြဲေတြရဲ႕ ဂယက္နဲ႔ တိုင္းျပည္ကေန ေရွာင္တိမ္းလာရ၊ ထြက္ခြာလာရတဲ့သူေတြ ရွိသလို၊ အမ်ားစုကေတာ့ နယ္စပ္ေဒသ အသီးသီးက နအဖစစ္အစုိးရတပ္ေတြရဲ႕ ရန္ကို ေၾကာက္ၿပီး တစ္ဖက္ႏိုင္ငံကို ထြက္ေျပးခိုလွံဳၾကရတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြပါပဲ။

အခုအခ်ိန္မွာ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံက ဒုကၡသည္ စခန္း (၉) ခုေလာက္မွာ ဒုကၡ ေရာက္ေနၾကတဲ့ ျပည္တြင္းက ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး ခိုလွံဳသူေတြ(၁)သိန္းခြဲေက်ာ္ ေသာင္တင္ေနတုန္းပဲလို႔ ဒုကၡသည္မ်ား ဆိုင္ရာမဟာမင္းႀကီးရံုးရဲ႕ အစီရင္ခံစာမွာ ဆိုတယ္ ကိုေဒါင္း။

၁၉၈၈-ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးၿပီးကတည္းက ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမကို ေရွာင္တိမ္း ထြက္ခြာလာတဲ့သူေတြက စၿပီး၊ ခု ေနာက္ဆုံး လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဒုကၡသည္ေတြလို႔ ဆိုရမယ့္အုပ္စုကေတာ့ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီးမွာပါ။

ဒါက က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာ မတရားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ၾကရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဒုကၡသည္ေတြ၊ မတရားတဲ့ အဓမၼစစ္ေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ၾကရတဲ့ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြ အေၾကာင္း သိသာရံု အၾကမ္းဖ်င္း ေျပာလိုက္တာပါ။

အဲဒီလို ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္၊ စစ္ေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ၾကရတဲ့ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာျပည္သူေတြ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံရဲ႕ဥပေဒအတိုင္း တရား၀င္ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ နယ္စပ္က ဒုကၡသည္စခန္း အသီးသီးမွာ ၀င္ေရာက္ ခိုလွံဳၾကရတာပါပဲ။

သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ၊ ဆိုပါေတာ့ ဒုတိယႏိုုင္ငံမွာ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘ၀ တစိတ္တေဒသေတာ့ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ ခံစားရတဲ့ ပင္ပန္းဆင္းရဲေတြ၊ စစ္ေၾကာင့္ ခံစားရတဲ့ ပင္ပန္းဆင္းရဲေတြ လုံးလုံး မဟုတ္ေတာင္မွ ေခတၱယာယီ ဘ၀အေမာေျပတယ္ လို႔ ယူဆရင္လည္း ယူဆေပါ႕။ မေျပပါဘူး ဆိုရင္ေတာ့လည္း မေျပဘူးေပါ႕။

အဲဒီလို ဒုတိယႏိုင္ငံကဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ ျဖစ္သလို ခိုလွံဳေနထိုင္ရင္း တတိယႏိုင္ငံ အသီးသီးကို ေျပာင္းေရႊ႕ အေျခခ်ဖို႔အခ်ိန္ကို ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး သည္းညည္းခံ ေစာင့္ဆိုင္းၾကရတာပါ။ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း သက္ဆိုင္ရာ တတိယႏိုင္ငံေတြဆီကို ေရာက္ရွိသြားၾကတာပါပဲ။

တိုတိုေျပာရရင္ ကိုေဒါင္းေရ၊ အဲဒီလိုဒုကၡသည္ေတြက ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ ေျပးရင္းလႊားရင္း၊ စစ္ေၾကာင့္ ပုန္းရင္းခိုရင္း၊ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္၊ စစ္ေၾကာင့္ တေနရာရာမွာ ေခတၱယာယီ ေနထိုင္ရင္း လူတို႔ ဘာသာဘာ၀အတိုင္း ေယာက်္ားနဲ႔မိန္းမ၊ ေတြ႕ဆုံၾက၊ ခ်စ္ႀကိဳက္ၾက၊ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ အိမ္ရာ ထူေထာင္ၾကတာေပါ႕ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ေနာက္ မ်ိဳးဆက္သစ္ သားေတြ သမီးေတြလည္း ပြားစည္းလာတာေပါ႕ဗ်ာ။

မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ အေမရိကန္လို တတိယႏိုင္ငံအသီးသီးကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ ကေလးအမ်ားစုဟာ နယ္စပ္ကဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၾကတဲ့ ကေလးေတြျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ဒုတိယႏိုင္ငံမွာ ေမြးလာတဲ့ ဒီကေလးေတြဟာ တတိယႏိုင္ငံေတြမွာ ႀကီးျပင္း အရြယ္ေရာက္လာၾကတာပါပဲ။ တခ်ိဳ႕ကေလးေတြကေတာ့ အေမရိကန္လို တတိယႏိုင္ငံမွာပဲ ေမြးဖြားၿပီး ဒီမွာပဲ ႀကီးျပင္းလာၾကရတာပါ။

ဆိုရရင္ ဒုတိယႏိုင္ငံမွာ ေမြးလာတဲ့ ကေလးေတြကလည္း ဒုတိယႏိုင္ငံမွာ၊ ဆိုလိုတာက ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ျမန္မာစာ ေကာင္းေကာင္းမသင္ခဲ့ရပါဘူး။ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေက်ာင္းေနခဲ့ရပါတယ္ ဆိုတဲ့ကေလးကလည္း ထိုင္းစာ၊ အဂၤလိပ္စာတို႔က အဓိကပါ။ ကိုယ့္ျမန္မာစာ ဆိုတာက သင္ရရင္လည္း သာမန္ေလာက္ပါပဲ။

ဒီကေလးေတြ တတိယႏိုင္ငံကို ေရာက္လာေတာ့ ဒီမွာ အဂၤလိပ္စာပဲ သင္ရေတာ့တယ္။ ျမန္မာစာ မျမင္ရေတာ့ဘူး။ ပိုဆိုးတာက တတိယႏိုင္ငံေရာက္မွ ေမြးဖြား ႀကီးျပင္းလာတဲ့ကေလးေတြ အဖို႔ ေမြးလာကတည္းကိုက ျမန္မာစာဆိုတာ သူတို႔ မျမင္ဖူးေတာ့ဘူး။ မသိေတာ့ဘူး။

ဟိုတတေလာက အင္ဒီယားနားျပည္နယ္၊ ဖို႔တ္၀ိန္းၿမိဳ႕မွာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႀကိဳဆိုဂုဏ္ျပဳပြဲ လုပ္တယ္။ ပြဲမွာ ျမန္မာကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိေတြ ဖတ္ၾကားတဲ့ အစီအစဥ္ ပါပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဘာျဖစ္သလဲ ဆိုေတာ့ ကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အဂၤလိပ္လိုေရးတဲ့ ကဗ်ာ၊ အဂၤလိပ္လိုေရးထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္း ဖတ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျမန္မာလို ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေတြကိုေတာ့ ဖတ္ႏိုင္တဲ့သူ မရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္။ ရန္ကုန္က ေရာက္လာတာ မၾကာေသးတဲ့ သားငယ္ သမီးငယ္ ႏွစ္ေယာက္က ဒီကြက္လပ္ကို ေကာင္းေကာင္း ျဖည့္ေပးႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။

က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာ ေရာက္ၿပီ ကိုေဒါင္း။ ျပည္ပကို ေရာက္ေနၾကတဲ့ မိသားစု အေတာ္မ်ားမ်ား ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပႆနာက ကေလးေတြ ျမန္မာစာမတတ္ၾကေတာ့တာပဲ။ တခ်ိဳ႕ျမန္မာစကား အနည္းအက်ဥ္း ေျပာတတ္ေကာင္း ေျပာတတ္ၾကမယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ စကားလည္း မတတ္၊ စာလည္းမတတ္ ျဖစ္ေနတာေပါ႕ဗ်ာ။

ဒါကို မိဘေတြက ကိုယ့္စာ ကိုယ့္စကား မ်ိဳးကန္းသြားမွာ စိုးရိမ္ၿပီး ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားသင္တန္းေလးေတြ လက္လွမ္းမီရာ မီရာမွာ ဖြင့္လွစ္ သင္ၾကားေပးလာၾကတယ္။ အင္မတန္ သာဓုေခၚစရာ ေကာင္းတယ္။ ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္က ဆိုရင္ ေဒါက္တာလမင္းတရာတို႔၊ စာေရးဆရာမ မိုးခ်ိဳသင္းတို႔ရဲ႕ ျမန္မာေက်ာင္းကေလးဆိုရင္ အေတာ့္ကို ေအာင္ျမင္ ထိေရာက္တယ္လို႔ ၾကားရတယ္ဗ်ာ။

ဆန္ဖရန္စစၥကိုၿမိဳ႕ႀကီးတ၀ိုက္မွာ ဆိုရင္လည္း မိဘေတြက သားသမီးေတြကို ျမန္မာစာ သင္ေပးတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြဆီကို လႊတ္ေနၿပီ။ ဒါ ကယ္လီဖိုးနီးယားဘက္က သတင္း။ တျခားျပည္နယ္ေတြမွာလည္း အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ ျမန္မာကေလးေတြ ျမန္မာစာျမန္မာစကား သင္ေနၾကၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။

အင္ဒီယားနား-ဖို႔တ္၀ိ္န္းၿမိဳ႕မွာ ဆိုရင္လည္း ကဗ်ာဆရာ ေဆာင္းယြန္းလတို႔၊ ခ်မ္းမွဳိင္းေအာင္တို႔ စီစဥ္တဲ့ ေႏြရာသီ ျမန္မာစာျမန္မာစကား သင္တန္း။ ဒါ က်ေနာ္ လက္လွမ္းမီသေလာက္ဆိုပါေတာ့။ ၀ါရွင္တန္ဒီစီတို႔၊ နယူးေယာက္စီးတီးတို႔ ဘက္မွာလည္း ကေလးေတြကို ျမန္မာစာသင္ေပးတဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳေလးေတြ ရွိေနမွာပါ။
ဒီေနရာမွာေတာ့ က်ေနာ္က ကိုယ့္ရင္ေသြးေတြကို ကိုယ့္စာ ကိုယ့္စကား သင္ေပးရေကာင္းမွန္း သိတဲ့ မိဘလုပ္သူေတြကို ခ်ီးက်ဴးခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။
အားလုံးကို သတိရလ်က္-

ေအာင္ေ၀း
ဒီဇင္ဘာ ၂၁-၂၀၁၀။
[မူရင္း - လြတ္လပ္သည့္ အာရွအသံ www.rfa.org/burmese ]