Wednesday, June 4, 2008

ဗ်ာဒိတ္

တေန႔ေသာ္
ဤေျမေပၚမွာ
ပင္လယ္ေအာ္သံတို႔လည္း
တိတ္ဆိတ္သြားလိမ့္မည္။

တေန႔ေသာ္
ဤေျမေပၚမွာ
တိုက္ပြဲေခၚသံတို႔လည္း
ေပ်ာက္ကြယ္သြားလိမ့္မည္။

တေန႔ေသာ္
ဤေျမေပၚမွာ
ေတာ္လွန္ေရးတို႔လည္း
ရပ္တန္႔သြားလိမ့္မည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ …
ထိုေရာအခါ
ဧရာ၀တီ၊ ေဗဒါစီ၍
ဤေျမတခို၊ ျပည္ဗဟိုရ္မွာ
ဒီမိုကေရစီတို႔လည္း ထြန္းကား
ေၾကာက္စိတ္တို႔လည္း မဲ့ကင္း
လြတ္လပ္ျခင္းသာ
အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္
ျဖစ္တည္လာမည္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္
အျမတ္ျပတ္ ေခ်မႈန္း
အဆံုးသတ္ ေျမျမႇဳပ္
နိဂံုးခ်ဳပ္မည္။

က်ဆံုးသူတို႔ ရင္ျပင္နီ၌
ပန္းမ်ားပြင့္မည္။

ေက်ာင္းနံရံတ၀ိုက္
ေဒါင္းအလံ တဖန္စိုက္မည္။

ရန္သူ မရွိ
မိတ္ေဆြသာ ရွိမည္။

အမုန္း မရွိ
အခ်စ္သာ ရွိမည္။

တိုက္ပြဲ မရွိ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသာ ရွိမည္။

ေနာက္ထပ္ ေတာ္လွန္စရာ
ဘံုရန္သူ မရွိ
ခ်စ္သူသာ ရွိမည္။

ထိုေန႔မိုးေသာက္
စစ္ဖိနပ္ေအာက္က
လြတ္ေျမာက္ၿပီးလွ်င္
ပင္လယ္ကမ္းစပ္၊ ေျခစံုရပ္၍
လြတ္လပ္စြာပင္၊ လိႈင္းေပၚတြင္
သင္ … သင့္ခ်စ္သူ၏ အမည္နာမကို
လွပစြာ ႐ြတ္ဆို ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါေတာ့ …။ ။

ေအာင္ေ၀း
၁၄-၁၂-၂၀၀၇

(ေဒါင္းအိုးေ၀ မဂၢဇင္းမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

(မူရင္း - ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြဘေလာ့ဂ္)

0 comments: